[นอกเมืองเป่ยผิง] โรงเตี๊ยมซีฮัน

โรงเตี๊ยมซีฮัน

{ นอกเมืองเป่ยผิง }

【โรงเตี๊ยมซีฮัน】

โรงเตี๊ยมขนาดเล็กนอกตัวเมืองเป่ยผิงใกล้เขตเนินเขาหลิงซาน
เป็นที่พักแรมของเหล่านักเดินทางที่ต้องการไปเก็บโสมยังยอดเขา
อยู่บ่อยครั้ง ทำให้แม้เป็นโรงเตี๊ยมที่มีห้องพักไม่กี่ห้องก็ยังมีลูกค้าเข้าพักอยู่เนือง ๆ
อาหารที่ขายภายในเลืองชื่อเรื่องอาหารทะเล ไม่แพ้เขตท่าเรือของเมือง
แต่ก็ใช่ว่าจะขายเพียงอาหารทะเล อาหารที่ทำจากเนื้อสัตว์ปกติก็ยังคงทำขาย
เพียงแต่ราคาอาจสูงกว่า อาหารทะเลเสียเล็กน้อย .




เถ้าแก่ : ลู่ อวิ๋นเฟย
อุปนิสัย : เถ้าแก่ลู่เป็นชาวประมงเก่าที่ผันตัวมาช่วยกิจการ
โรงเตี๊ยมกับผู้เป็นภรรยาที่ทำหน้าที่ดูแลเขตส่วนที่พักแรม
เขาเป็นคนค่อนข้างโผงผาง ชอบพูดเสียง แต่ก็มากด้วยอารมณ์ขัน
และเป็นมิตรกับลูกค้าทุกคนไม่น้อย อาหารที่เขาทำทุกจานมักตั้งใจทำเป็นอย่างดี
และวัตถุดิบก็มักถูกตรวจสอบเข้มงวดเสมอ ซึ่งเขามักจะคอยสอดส่องดูลูกค้าที่มาทาน
อาหารอยู่เสมอวาถูกปากหรือไม่ ทำให้อาหารของเขารสชาติเปลี่ยนอยู่บ่อยครั้ง
แต่ก็ไม่เคยที่จะเปลี่ยนในทางไม่ดี และให้ความรู้สึกที่แปลกใหม่อยู่ตลอด

JiTianTao ดี

โรลแวะกินอาหารทะเลระหว่างทางก่อนจะไปหาสกุลฟ่าน

"มื้อนี้กินกันเต็มที่เดี่ยวพวกเราจะไปที่ย่านการค้าของเมืองเซียงผิงกันเพื่อที่จะถามทางกับคนแถวนั้นด้วยเพราะว่าพวกเรานั้นก็พึ่งได้มาที่นี้นั้นกันครั้งแรกพวกเราไม่รู้ว่าสกุลฟ่านนั้นอยู่ไหนคงได้ถามทางจากคนแถวนั้นแหละนะ"

จีเทียนเต๋านั้นมองไปที่รอบตัวของตนนี้ที่ตอนนั้นทุกคนต่างยิ้มแย้มสำหรับการเดินทางในครั้งนี้โดยที่ตนเองนั้นก็ดีใจที่ยังมีทุกคนสำหรับที่พร้อมจะสนับสนุนตนเองนั้นเอง โดยที่ตนเองนั้นก็อดนึกถึงคนที่จะไม่มีกินเหมือนกันโดยที่ถ้าเกิดตนเองนั้นเสร็จสิ้นงานจากทางนี้ตนเองก็จะไปหาเวลาเพื่อที่จะแวะหมู่บ้านซีตี้เหมือนกันหลังจากที่ตนเองนั้นไม่ได้แวะนานแล้วนั้นเอง

"เอาล่ะถ้างั้นพวกเราก็มาสั่งอาหารกันเถอะนะแต่ว่าข้านั้นแนะนำให้พวกเราลองสั่งอาหารทะเลกันน่าจะดีกว่านะไหนๆก็ได้มาทางนี้แล้วการได้กินอาหารทะเลในถิ่นแบบนี้คงจะดีไม่ใช่น้อยเลยล่ะนะ"

"ได้เลบขอรับท่านอาจารย์ข้าจะสั่งอย่างแน่นอน"

Jinying ดี

❀ การตัดสินใจ ❀

.

.

.

           กลับมาถึงยังโรงเตี๊ยมซีฮันพร้อมกับกัวเจีย สองผู้ติดตามที่นั่งพักยังมุมโต๊ะหนึ่งก็หันมองมาอย่างพร้อมเพรียง ซูฮวาถึงกับยกยิ้มดีใจขึ้นมาที่ทั้งสองได้พบกันและดูคล้ายมีบรรยากาศที่ชวนให้ไม่อาจคลายรอยยิ้มยังดวงหน้างาม มีก็แต่ถานเจ๋อที่มองสลับไปมาระหว่างสตรีแซ่เหมยและผู้เป็นนายของมัน ก่อนจะเอ่ยพูดบางอย่างที่โต๊ะนั้นจนแว่วเสียงหัวเราะดังขึ้นจากซูฮวา

           “ กลับมากันแล้วหรือเจ้าคะ ทานอะไรกันก่อนหรือไม่เจ้าคะ ข้ากับถานเจ๋ออิ่มพอดี ”

           “ ไม่ต้องเร่งร้อน ทานอาหารต่อเถิด ข้าและอิ๋งเอ๋อร์นั่งอีกโต๊ะได้ขอรับ ” กัวเจียพลันเอ่ยแทรกหาในตอนที่เห็นซูฮวาคล้ายเตรียมจะลุกให้พวกเขาได้นั่งต่อจากพวกนาง ก่อนจะผายมือพาจิ้นอิ๋งให้ไปนั่งยังอีกโต๊ะที่อยู่เยื้องไม่ไกลนัก ซึ่งดรุณีน้อยที่เฝ้ามองมาตั้งแต่เมื่อครู่ก็พลันกระพริบตามองฉงนหาไม่น้อย กระทั่งมานั่งร่วมโต๊ะกับกัวเจียได้ก็เอ่ยถามสิ่งที่สงสัยออกไปแทบจะเดี๋ยวนั้น

           “ ไม่นั่งรวมกับพี่สาวซูฮวากับถานเจ๋อเลยเล่าเจ้าคะ ”

           “ หากเราไปนั่งร่วมมิต้องจัดโต๊ะให้พวกเราใหม่ด้วยหรืออย่างไร สตรีแซ่เหมยผู้นั้นก็คล้ายเตรียมลุกออกด้วยทั้งที่อาหารยังทานไม่หมดกันเสียด้วยซ้ำ ”

           คำพูดตอบกลับของอีกบุรุษทำให้จิ้นอิ๋งพลันนึกคล้อยตาม และด้วยนึกอยากให้คนเท้าเจ็บไม่ต้องรีบผละลุกจากที่ทั้งที่ยังทานอาหารไม่อิ่ม สุดท้ายนางจึงผายมือให้กัวเจียนั้นได้สั่งอาหาร รวมถึงตัวดรุณีน้อยก็พลันเอ่ยสั่งขึ้นมาเช่นกันพลางเอ่ยบอกยังบุรุษร่วมโต๊ะให้อย่างมีน้ำใจออกไป “ ให้ข้าเลี้ยงได้นะเจ้าคะ อย่างไรที่อาเจียมาที่นี่ได้ก็ถูกนัดจากพี่สาวซูฮวาด้วย ถือว่าให้ข้าได้พาเที่ยวเลยแล้วกันนะเจ้าคะ ”

           กัวเจียที่ได้ยินคล้ายระบายยิ้มส่งหาพลางเอ่ยตอบรับกลับไปทั้งน้ำเสียงที่เจือร่องรอยความขบขันไปด้วย “ ยามเที่ยวทะเลสาบที่เจียงหนานเจ้าก็ออกค่าใช้เองไม่ใช่หรือไร แบ่งกันจ่ายเถิด ข้าไม่อยากเอาเปรียบอิ๋งเอ๋อร์ ” คำกล่าวนั้นเรียกแววตากลมให้สบจ้องครู่หนึ่ง พวงแก้มเนียนพลันฝาดระเรื่อขึ้นก่อนจิ้นอิ๋งจะเผลอหลบสายตาและพยักหน้ารับกลับไปทั้งรอยยิ้ม

           เมื่อสั่งอาหารเสร็จสิ้นทั้งสองต่างพูดคุยสัพเพเหระกันต่อยามที่อยู่บนยอดเขา อาจเป็นฝ่ายดรุณีน้อยที่กล่าวคำมากกว่าแต่ผู้ฟังก็คล้ายไม่มีสีหน้านึกรำคาญใด กระทั่งเหล่าอาหารมาเสิร์ฟไปทั้งสองจึงเริ่มลงมือทานอาหารกัน เป็ดเป่ยผิงที่นึกอยากลองทานถูกอีกบุรุษตามใจให้สั่งทานมาเป็นจานใหญ่วางยังกลางโต๊ะให้ดรุณีน้อยนึกขำว่ามายังเมืองใกล้เขตทะเลกลับไม่ใคร่ทานอาหารทะเลทั้งคู่กันเสียอย่างนั้น และด้วยเพราะความชัดเจนที่ได้เฝ้าสารภาพความรู้สึกไปก่อนหน้า จิ้นอิ๋งพลันตักเนื้อเป็ดที่สั่งมาลงจานให้แก่อีกบุรุษไปด้วยจนกัวเจียแทบชะงักมือที่ถือค้างตะเกียบไป

           “ ทาน.. ทานเยอะ ๆ นะเจ้าคะ ” รู้ตัวอีกทีน้ำเสียงหวานก็เอ่ยหาคิดตะกุกตะกักไปเสียอย่างนั้น ทำเอาแว่วได้ยินถึงเสียงหัวเราะขึ้นจากบุรุษแซ่กัวให้ดรุณีน้อยต้องทำทีก้มลงทานอาหารต่อ บรรยากาศที่อวลจางรอบทั้งสองทำเอาซูฮวาที่เห็นต้องหลบสายตาจากโต๊ะนั้นไม่กล้าสบมองต่อ ก่อนหันไปเอ็ดใส่ถานเจ๋ออย่างไม่จริงจังนักหลังเห็นสายตาดูสับสนของอีกฝ่ายที่ยังจดจ้องไม่หยุด “ หยุดทำตัวเสียมารยาทเช่นนั้นแล้วทานข้าวต่อเถิดเจ้าค่ะ ”

           .

           “ ไก่ขอทานขอรับ ” ระหว่างที่ทั้งสองทานอาหารกันจนใกล้พร่อง เสี่ยวเอ้อห์ของร้านกลับนำไก่ขอทานอีกจานนำเสิร์ฟลงให้จิ้นอิ๋งเผลอมองอย่างติดฉงน กัวเจียที่เห็นพลันยกยิ้มขบขันกึ่งเอ็นดูขึ้นมาก่อนเฝ้าสารภาพว่าเป็นตนเองที่สั่งจานนี้มาเพิ่ม

           “ ข้าสั่งมาให้อิ๋งเอ๋อร์เองน่ะ เผื่อเจ้าจะไม่อิ่มกับเป็ดในจานนี้ ” คำตอบแบบนั้นทำเอาดรุณีน้อยปฏิเสธไม่ออกว่าตนใกล้อิ่มเต็มที ทั้งนางยังยิ้มรับเอ่ยแผ่วผ่านคำขอบคุณอย่างจริงใจคืนไปยังอีกฝ่ายก่อนจะลงมือทานอาหารในจานตนให้เรียบร้อยและเริ่มสลับไปทานไก่ขอทานบ้างโดยที่จิ้นอิ๋งก็ได้แบ่งตักให้กัวเจียไปด้วยเพื่อให้ได้ทานด้วยกัน ซึ่งบุรุษแซ่กัวก็ไม่อิดออดใด ตักทานด้วยกันอย่างเต็มใจ

           กระทั่งในตอนหนึ่งที่ดรุณีน้อยกำลังช่วยแกะเนื้อส่วนตัวของไก่ทั้งตัวนั้นเพื่อจะได้ทำการแบ่งเนื้อให้ได้ทานด้วยกัน ดวงตาสีนิลพลันฉายแววตกใจน้อย ๆ เมื่อพบกับของสีแดงที่ไม่ควรอยู่ในไก่ปรากฏขึ้น จิ้นอิ๋งคล้ายชะงักมือครู่หนึ่งก่อนจะค่อยคอยเปิดดูถึงของภายในอย่างระมัดระวัง เกือบจะกล่าวเรียกให้อีกบุรุษช่วยมาดูแล้วว่าสิ่งนั้นคืออะไรแต่ก็เป็นอันเงียบลงเมื่อเห็นว่าของในนั้นคืออะไร มือเรียวพลันเลื่อนหยิบซองแดงนั้นออกมาดูอ้ำอึ้งน้อย ๆ พร้อมสลับสายตามองลงยังด้ายแดงกับบุรุษเบื้องหน้าที่กำลังมองสบทั้งรอยยิ้มอยู่

           “ นี่.. นี่คืออะไรหรือเจ้าคะ ” แววตาหวานโศกนั้นมองกลับอย่างนึกไหววูบ ในอกพลันระรัวเต้นขึ้นมาจนดรุณีน้อยแทบจะร้อนไปทั้งพวงแก้ม ก่อนจะยิ่งทำตัวไม่ถูกมากขึ้นเมื่อมือข้างที่ถือซองแดงนั้นถูกมืออีกบุรุษเลื่อนกอบกุมเอาไว้พร้อมกับด้ายแดงที่ถูกนำวางลงมือดรุณีน้อยไปด้วย

           ดวงตาคมของกัวเจียสบมองสตรีเบื้องหน้าอย่างจริงจังก่อนจะเอ่ยคำสารภาพบางสิ่งขึ้นมาอย่างไม่ทันให้นางได้ตั้งตัว “ จิ้นอิ๋ง.. ข้าดีใจยิ่งที่วันนี้เจ้าสารภาพความในใจให้แก่ข้า เพราะข้าเองก็รู้สึกดีกับเจ้ามานาน… ข้ารักเจ้ากู่จิ้นอิ๋ง แต่งงานกับข้านะ ”

           ประโยคนั้นฟังดูหนักแน่นมั่นคงมากกว่าครั้งไหน ๆ ทั้งมือใหญ่ที่กอบกุมก็คล้ายประคองจับมือของจิ้นอิ๋งไว้ไม่คิดอยากคลายไปไหน ถานเจ๋อและซูฮวาที่นั่งไม่ไกลพลอยได้ยินและได้เห็นเหตุการณ์ไปด้วยถึงกับตะลึงค้างไปไม่ต่างกัน รวมถึงดวงตาหลายคู่ของผู้คนโดยรอบที่หันมองด้วยอารมณ์ที่หลากหลายแต่โดยส่วนมากคล้ายฉายความรู้สึกในแง่บวกและลุ้นตามไปกับบุรุษแซ่กัวที่ยังคงสบตาดรุณีน้อยเบื้องหน้าไม่ผละหายไปไหน

           ริมฝีปากสีระเรื่อพลันถูกเม้มแน่นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ซึ่งนางไม่ได้ลังเลกับคำขอตรงไปตรงมาจากอีกบุรุษ แต่กำลังเขินอายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนส่งเสียงไม่ออกแม้ครึ่งคำ สุดท้ายนางจึงได้แต่พยักหน้าผะแผ่วคืนหาเรียกเสียงร้องดีใจจากผู้คนในโรงเตี๊ยมและต่างเดินมาล้อมวงคล้ายแสดงความยินดีให้แก่คู่รักทั้งสอง

           รวมถึงซูฮวาที่แทบจะกลั้นเสียงร้องอย่างดีใจแทนไม่ไหวหันไปสบตาถานเจ๋อที่นิ่งค้างไปแล้วด้วยสีหน้าทั้งไม่ยอมรับแต่ก็ยินดีด้วยอย่างเดาไม่ออกจนสตรีแซ่เหมยถึงกับหลุดเสียงหัวเราะออกมาอย่างกึ่งขบขัน กัวเจียก็คล้ายเผยรอยยิ้มไม่คลายลง จับมือเรียวของจิ้นอิ๋งมาจุมพิตลงแผ่วเบาด้วยความดีใจไม่ต่างกันที่นางในดวงใจเอ่ยตอบรับคำขอของเขา

           “ อยู่กับข้านะจิ้นอิ๋ง แม้ข้าไม่ได้มีบ้านหลังใหญ่โตหรือทรัพย์สินมากมายให้แก่เจ้า แต่ข้าจะดูแลเจ้าให้ดีที่สุด ” คำสัญญาที่เอื้อนเอ่ยนั้นทำเอาดรุณีน้อยที่รับฟังเผยรอยยิ้มหวานประดับหา มืออีกข้างเลื่อนกอบกุมมืออีกคนกลับ แม้ท่าทางยังแสนเก้กังแต่ก็รับรู้ได้ถึงความมั่นคงไม่ต่างกันจากมือเล็กนั้น

           “ ข้ายินดีที่จะแต่งงานกับท่านแล้ว ..จะสุขทุกข์ใดข้าก็ยินดีอยู่ร่วมกับท่านเจ้าค่ะ …ข้าจะคอยช่วยเหลือดูแลอาเจียเช่นกันนะเจ้าคะ ”

           สิ้นเสียงหวานที่เอ่ยหาอย่างจริงใจนั้นกัวเจียก็คล้ายยิ่งกระชับมือของนางแน่นขึ้น ทั้งสองแลกเปลี่ยนสายตาสบหากันครู่หนึ่งก่อนจะผละทานอาหารต่อรวมถึงผู้คนในโรงเตี๊ยมที่ไม่อยู่รบกวนยังคู่รักคู่ใหม่นี้ แต่ซูฮวากับถานเจ๋อที่เป็นผู้ติดตามนั้นก็คล้ายเข้ามาร่วมวงด้วยพลางเอ่ยแสดงความยินดีไม่หยุดด้วยเพื่อให้จิ้นอิ๋งได้คลายความตื่นเต้นลงอย่างรู้ทัน ซึ่งดรุณีน้อยที่พอมีพี่สาวซูฮวาและถานเจ๋อคอยประกบก็หายเกร็งขึ้นมาน้อย ๆ ก่อนจะถูกสตรีแซ่เหมยเอ่ยชวนให้เอาสุรานารีแดงขึ้นมาดื่มร่วมกันเพื่อแสดงความยินดีในโอกาสแสนมงคลนี้

           .

           จนในตอนที่ทั้งสี่คนจัดการร่ำสุรากันหมดแล้ว ก็พลันแยกย้ายจองห้องพักในโรงเตี๊ยมกันไป โดยที่สตรีแซ่เหมยก็พลันเอ่ยชวนให้ทั้งหมดพากันเที่ยวยังเขาหลิงซานกันต่อในวันถัดไป ซึ่งหลังนัดแนะกันจนเรียบร้อยก็พลันได้ผละแยกกันเข้าห้องใครห้องมัน โดยก่อนเข้านอนนั้นจิ้นอิ๋งก็ถูกพี่สาวซูฮวามายังห้องน้ำภายในโรงเตี๊ยม ผลัดกันอาบน้ำให้กันพลางแลกเปลี่ยนบทสนทนาถึงเหตุการณ์บนยอดเขาที่เจอเข้ากับบุรุษแซ่กัวอย่างใคร่รู้

           ดรุณีน้อยที่เพิ่งถูกสู่ขอไปจากอีกบุรุษในดวงใจพลันถูกเอ่ยถามถึงเรื่องราวที่ไปสารภาพความในใจต่ออีกฝ่ายก่อนก็ยิ่งเขินอายนักจนดวงหน้าหวานนั้นแทบจะแดงระเรื่อไปทั่ว น่าเอ็นดูจนซูฮวาอดไม่ได้ที่จะยกมือบีบแก้มนุ่มนั้นอย่างอดไม่ไหว

           “ ยังไงก็ยินดีกับอิ๋งเอ๋อร์และท่านฟ่งเสี้ยวด้วยอีกครานะเจ้าคะ หากมีเรื่องอะไรอิ๋งเอ๋อร์กลับมายังซีเหอได้ตลอดเลยนะเจ้าคะ ” พี่สาวซูฮวาเอ่ยขึ้นมาพร้อมกุมมือเล็กของจิ้นอิ๋งขึ้นมาราวกับอยากให้รู้ว่ายังมีผู้ติดตามนางที่ยังคอยอยู่เคียงข้างไม่คลายหาย และเพราะดรุณีน้อยได้บอกแก่ผู้ติดตามไว้แล้วว่าจะอยู่ร่วมกับกัวเจียไปก่อนยามแต่งงาน หากตั้งตัวพร้อมเมื่อใดจะหาซื้อบ้านที่ลั่วหยางคืนและอาจย้ายอยู่ร่วมกันกับบุรุษแซ่กัว

           ในตอนนี้บ้านที่ซีเหอที่นางตั้งใจซื้อมาเพื่อให้ผู้ติดตามของนางไม่ต้องระเห็จไปมากับนางอย่างไร้หลักแหล่ง ในโอกาสนี้จิ้นอิ๋งจึงตั้งใจจะมอบให้พี่สาวซูฮวากับถานเจ๋อได้ช่วยกันดูแลแทนนางไป ซึ่งสตรีแซ่เหมยก็เต็มใจที่จะช่วยดูแลให้ก่อน

           “ ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะพี่สาวซูฮวา.. ข้าเชื่อใจว่าอาเจียเจ้าค่ะ เขาต้องดูแลข้าได้ดีดั่งที่เอ่ยกล่าวออกไปแน่ ” น้ำเสียงหนักแน่นนั้นทำเอาซูฮวานึกอยากล้อหยอกขึ้นมาอีกหน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เอ่ยสิ่งใดนอกจากอมยิ้มอย่างกึ่งเอ็นดูก่อนจะชวนให้จิ้นอิ๋งได้ขึ้นจากถังไม้มาเช็ดเนื้อตัวและพากันแต่งตัวกลับที่พักเพื่อเที่ยวต่อในวันรุ่งขึ้น

           จนเมื่อทั้งสี่ได้ทำการเที่ยวจนเต็มอิ่มถึงเร่งกันพากันเดินทางกลับอีกที เพื่อกลับไปให้ทันยังงานขึ้นบ้านใหม่ของสหายดรุณีน้อยที่อยู่ยังเมืองอันติงด้วยกัน

.

.

.

กู่จิ้นอิ๋ง ตอบรับการแต่งงานกับ กัวเจีย

ตกลงอยู่ร่วมกันที่กระท่อมกัวเจีย

ลักษณะแต่กำเนิดตัวหอม

+20 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

กัวเจีย	เหมยซูฮวา
[028] มอบ สุรานารีแดง ให้ สถานะธาตุหลัก : +10 ความสัมพันธ์ [028] ธาตุดินและปีนักษัตรเหมือนกัน ค่าชื่อเสียง : +10 ความโหดเมื่อเจอคนหัวมาร/หัวคลั่ง	สถานะธาตุหลัก : +20 ความสัมพันธ์ [159] ธาตุไฟ - เกื้อหนุนเรา ค่าชื่อเสียง : +15 ความสัมพันธ์เมื่อเจอคนชื่อเสียงเดียวกัน และ +30 คุณธรรมเมื่อเจอคนหัวดี ลักษณะนิสัยใจกว้าง +10 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

  

.: แขกที่สัญจรมาโรงเตี๊ยม :.

กติกาการโรลเพลย์สนทนาทำความรู้จักขุนพลสัญจรผ่านมา

(1) 1 โรลเพลย์ สามารถเจอได้แค่ 1 คนเท่านั้น ยกเว้นมีระบุว่า xx นั่งกับ xx

(2) ในโรลเพลย์สร้างสถานการณ์พบเจอครั้งแรกได้อิสระ โดยไม่แหกนิสัย NPC

(3) นอกจากทำความรู้จัก พูดคุย ใน 1 โรลเพลย์สามารถมอบของขวัญให้ 1 ชิ้นเท่านั้น

(4) การชักชวนเข้ากองกำลัง บาง NPC ไม่จำเป็นต้องหัวใจเต็ม 10 ดวงเสมอไป นอกจากอยู่ที่การให้ของแล้ว การพูดคุย โรลทิ้งท้ายไว้ และ กำกับว่า "ชักชวน"

ทางทีมงานจะมาคอมเม้นท์ว่าชวนสำเร็จหรือไม่ ถ้าสำเร็จคุณจะได้โต้วาทีกับเขา ถ้าชนะแสดงว่าเขายอมรับใช้คุณ

ความสำคัญก่อนโรลสร้างความสัมพันธ์ NPC

(1) สำคัญมาก ที่คุณจะต้องตรวจเช็ค (ลักษณะนิสัยขัดแย้งกันหรือไม่ สามารถเช็คได้จากที่นี่ คลิก)

(2) รองลงมา ตรวจเช็ต ธาตุวันเกิด และ ปีนักษตร ชงกันหรือไม่ สามารถเช็คได้ที่นี่ (คลิก)

(3) ทุก ๆ การโรลเพลย์ที่มีความขัดแย้งในด้านนิสัย และ ธาตุหรือปีนักษัตรชงกัน เนื้อหาโรลเพลย์คุณจะต้องสร้างให้สมเหตุสมผล

เมื่อความสัมพันธ์ต้องลบลงในโรลเดียวกับจีบ ที่ความสัมพันธ์เพิ่ม โดยการครีเอทสร้างสถานการณ์โรลเพลย์ไม่ถึงกับทะเลาะ ขัดแย้งกัน

แต่ให้คุณเผลอทำอะไรที่ไม่ดี หรือใช้คำพูด หรือ บางอย่างเกี่ยวกับนิสัย ตัวคาร์คุณในโรลนั้นด้วย เพื่อให้มีความเมคเช้นส์ในการลดความสัมพันธ์

[097] สวี หรง (ซีเอ๋ง)

ระยะเวลาอยู่ที่นี่: ไม่มีกำหนดการไปจากนี่

[124] เทียน เฟิง (เตียนห้อง)

ระยะเวลาอยู่ที่นี่: ไม่มีกำหนดการไปจากนี่

XiangShan ดี

เดินทางมาไกล

หญิงสาวหลังจากเดินทางออกจากเมืองเซียงผิง ก้เดินทางต่อเรื่อยมาจนผ่านเมืองเหลียวซี เธอพบวาที่เมืองเหลียวซีไม่ค่อยมีอะไร เป็นเมืองเล็กๆคล้ายกับเมืองเซียงผิงเลยไม่ได้ลงแวะอะไรแต่อย่างใด

เธอเลยแวะต่อไปยังเมืองข้างหน้าคือเมืองเป่ยผิง

เธอมาถึงเมืองเป่ยผิง เปนเมืองที่ดีค่อนข้างใหญ่ แต่ว่าการจะเดินเข้าเมืองตอนนี้ไม่ค่อยมีความจำเป็นนัก เธอนั่งรถม้าผ่านเมืองเป่ยผิงจึงขอลงที่นอกเมือง เพราะว่ามีโรงเตี๊ยมดีๆให้เธอพักแวะทานอาหารสักเล็กน้อย

เมื่อเดินเข้ามาในโรงเตี๊ยมจึงเดินไปด้วยท่าทีสงบเสงี่ยมปกติของเธอ หญิงสาวขอสั่งอาหารกับเสี่ยวเอ้อร์และเถ้าแก่ ด้วยหมั่นโถวจำนวนหนึ่งและน้ำชาพออิ่มในสำหรับม้อ 2 มื้อทานที่โรงเตี๊ยมนี้

แล้วสั่งเสร็จแล้วจึงไปนั่งรอจนกระทั่งอาการมาเสริฟ แล้วเธอจึงค่อยๆนั่งกินจนกระทั่งหมด

ก่อนจะค่อยๆเดินออกจากโรงเตี๊ยม ซึ่งทางเดินถูกขวางอยู่โดย 2 บุรุษที่ยืนรอสั่งอาหารจากเถ้าแก่อยู่ ไม่ทันได้สังเกตว่าหญิงสาวได้หยุดเดินตรงข้างๆพวกเขา

"เถ้าแก่ข้าขอ......"

"น้ำชาที่นึงเถ้าแก่ และก็..........."

เขากำลังยืนสั่งอาหารโดยยังไม่ทันได้สังเกตหญิงสาว

"ขออภัยนะคะ พอดีท่านทั้งสองปิดเส้นทางอยู่ข้าเลยเดินมิสะดวกนัก" หญิงสาวเอ่ยออกไปให้พวกเขารับรู้ เธอคิดกลอุบายที่จะให้เขาทั้งสองช่วยเบิกทางให้โดยไว และทำตัวให้สง่างามด้วย

"โอ้ ขออภัยอย่างยิ่งแม่นางที่ข้าหูตาไม่ไวพอ"

"ขอออภัยแม่นางยิ่ง"

บุรุษสองคนนั้นรีบถอยทางให้แก่หญิงสาว

"ขอบพระคุณมากเจ้าคะ" หญิงสาวขอบคุณทั้งสอง ถึงแม้ทั้งสองคนจะรู้ทีหลังแต่เธอก้ไม่ถือโทษโกรธเคือง

"แม่นางช่างมีกิริยาสง่างาม แต่หาได้มีผู้ติดตามค่อยรับใช้เกรงจะเป็นภัย ช่วงนี้แผ่นดินไม่สงบด้วยแม่นางจะมิเป็นอันตรายรึขอรับ?"

ชายหนึ่งในนั้นทักทายขึ้น เห้นท่าทางถ่อมตนสำรวมของหญิงสาวก็อดที่จะถามไม่ได้

"ข้าไม่กลัวภัยอันตรายเหล่านั้น คุณชายทั้งสองโปรดวางใจ ข้าเดินทางและผ่านอันตรายมาแล้ว เรื่องราวที่ผ่านมาทำให้ข้ามีจิตใจแข็งแกร่งดีขึ้น ยังไงก็ขอบคุณที่ท่านชายทั้งสองแนะนำแก่ข้าคะ"

เธอกันมาคุยกับชายทั้งสองด้วยความนอบน้อม

"ข้าขอตัวก่อน หนทางของข้ายังอีกยาวไกลนัก หวังว่าจะได้พบกันอีก" หญิงสาวเดินออกจากโรงเตี๊ยมด้วยท่าทางนอบน้อมแก่ชายทั้งสอง แล้วมีแผนจะเดินทางไปยังเมืองต่อไป...

"แม่นางมีมารยาทดีนะ ไม่รู้ว่าผ่านอันตรายมาได้อย่างไรกัน..." สิมโพยและเตียนฮองต่างคิดเป็นเสียงเดียวกัน..

-------------------

+2 Point จากการโรลให้เกียรติอีกฝ่าย ถ่อมตน

+2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้ ทะเยอทะยาน

+2 Point ทุกครั้งที่โรลใช้กลอุบาย ทะเยอทะยาน

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย หูดี

+15 EXP จากการโรลสร้างความน่าเคารพศรัทธาต่อผู้พบเห็น หลังตรง

+5 EXP จากการโรลเพลย์บริหารเสน่ห์ คิ้วหงส์

122 เสิ่นเจิ้งหนาน

+15 ความสัมพันธ์แรกเริ่มเมื่อได้ทำความรู้จักบุคคลใหม่ หลังตรง

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (น้ำหนุนไม้)

124 เตียนหยวนเฮ่า

+15 ความสัมพันธ์แรกเริ่มเมื่อได้ทำความรู้จักบุคคลใหม่ หลังตรง

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (ทองหนุนน้ำ)

ค่าดีชั่ว

ทั่วไปเจอดี +30 คุณธรรม

@Watcher

XianXi บ้า

          หลังจากที่ได้ส่งของมอบให้กับเจ้าเมืองจี้โจว เซียนซี จึงเตรียมเดินทางกลับไปรายงานแต่ก่อนที่จะไปรายงาน จึงตัดสินใจที่จะมาหาสถานที่ในการเผยแพร่แนวคิดของตัวเองให้ทั่ว แค่การเผยแพร่ในหมู่บ้านอย่างเดียวมันอาจจะไม่เพียงพอต่อความต้องการ ยิ่งได้พูดในเมืองใหญ่มันก็จะทำให้มีคนได้ฟังมากขึ้น ถึงจะเป็นเพียงแค่การฟังอย่างผ่านไปผ่านมา มันก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย

          เขาเดินมาถึงหน้าโรงเตี๊ยม กอดอกยืนมองอย่างเย่อหยิ่งในศักดิ์ศรี สลับกับมองถุงเงินที่ตัวเองมีอยู่ ความที่ชอบใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่าย เกิดมาเป็นคุณชายไม่จำเป็นจะต้องทำงาน ปกติแล้วแค่เพียงขอให้คนรับใช้ปรนนิบัติทุกอย่างก็เรียบร้อย พอเดินเข้ามาด้านในเขาจึงเลือกหามุมที่มีคนนั่งทานอาหารกันเยอะๆ

          น้ำเสียงทุ้มละมุนนุ่มเอ่ยพูดเสียงดัง ดึงความสนใจให้คนรอบๆ นั้นได้มาฟังในสิ่งที่เขากำลังพูดอยู่ “ความเสมอภาคทางเพศหมายถึงความเสมอภาคของบุรุษ สตรีและเพศอื่นๆ ในทุกด้าน ทั้งด้านสิทธิ หน้าที่ การมีส่วนร่วมทางการเมืองและเศรษฐกิจ เป็นหน้าที่ของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นเพศใด ที่จะต้องช่วยกันลดความไม่เท่าเทียมในสังคมของเรา นอกจากนั้นแล้วยังมีเรื่องการแต่งงานที่จำกัด จำเป็นจะต้องมีเพียงแค่บุรุษและสตรี สตรีและสตรี บุรุษและบุรุษ เหตุใดถึงไม่สามารถครองรักกันได้ ต้องถูกจำกัดและถูกตีตราว่าเป็นการกระทำที่ผิดบาป ความรักต้องห้าม”

          ทั้งที่พูดเรื่องความรักแต่ผู้พูดนั้นดันไม่สามารถรับรู้ถึงความรู้สึกของการเข้าใจ ว่ารักมันคืออะไร เขาใช้เล่ห์เหลี่ยมวางแผนกลอุบายให้พวกชาวบ้านนั้นได้มาฟังกัน ยิ่งมีคนมาตั้งข้อสงสัยหรือถกเถียงถึงปัญหา เขาสามารถตอบได้ทุกข้อ

          เมื่ออัจฉริยะหนุ่มได้พูดเสร็จแล้วเขาจึงเดินไปหาที่นั่งพัก ในระหว่างนั้นเดินผ่านจนมาถึงหน้าโต๊ะของชายคนนึง “คารวะขอรับ ข้าขอนั่งด้วยได้หรือไม่”

          “เจ้าสามารถนั่งได้” เทียนเฟิงตอบ

          “ดูเหมือนท่านจะมีเรื่องกลัดกลุ้มใจอะไรอยู่หรือเปล่า ข้ามีขนมไหมเงิน รับไว้สิขอรับ” สร้างสรรค์สัมพันธไมตรี โดยการมอบขนมไหมเงินให้แก่อีกฝ่าย การเป็นที่รู้จักมันย่อมดีต่อในอนาคต

          “ขอบคุณเจ้ามาก” รับขนมไหมเงิน “เรื่องกลัดกลุ้มของข้าอย่างนั้นหรือ อืม……”

          “ท่านไม่ต้องบอกก็ได้ ข้าเพียงแค่เห็นหน้าท่านเครียดๆ” พูดคุยอย่างนอบน้อม พลางยกถ้วยน้ำชาจิบดื่ม

          พวกเขาทั้งคู่พูดคุยกันเพียงไม่กี่ประโยค เซียนซีเห็นว่าถึงเวลาเดินทางกลับซีเหอจึงขอตัวลา

นักวิชาการ

+4 Point เมื่อโรลเพลย์เรียนรู้

เลื่อมใสศรัทธา

+25 ความศรัทธา ทุกครั้งที่โรลเผยแพร่ลัทธิ

+15 ความศรัทธา ทุกครั้งที่โรลเผยแพร่ลัทธิหรือ โรลเกี่ยวกับศาสนา

ถ่อมตน

+2 Point จากการโรลให้เกียรติอีกฝ่าย

+15 ความศรัทธา ทุกครั้งที่โรลเผยแพร่ลัทธิหรือ โรลเกี่ยวกับศาสนา

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

+30% คุ้มครองแผนการของคุณไม่ถูกเปิดโปง

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+5 Point จากการโรลเรียนรู้

สุรุ่ยสุร่าย

+2 Point จากการโรลหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี

หูดี

+5 EXP จากการโรลสร้างปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+20% มีโอกาสต้านทานแผนการที่ไม่เป็นมิตรต่อคุณ

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

[124] เทียน เฟิง

ธาตุทอง เกื้อหนุน ธาตุน้ำ ได้รับความสัมพันธ์ +20

พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5

มอบขนมไหมเงิน

รวม 55 ความศรัทธา / 24 Point / +15 EXP

ระดับเริ่มต้น - คนจรเล่าเรื่อง

ทุกค่า EXP ที่ได้รับจากการโรลเพลย์ / +15 ความศรัทธา

X2 ศรัทธา

@Watcher

XiangShan ดี

ออกเดินทาง

พบปะผู้คน

หลังจากหญิงสาวหมดธุระชั่วคราวที่อยู่ในเขตหุบเขาจู้อวิ้น และก็ดินทางออกมาต่อโดยการล่องใต้ภายด่านหูกวน ตรงขึ้นมาเรื่อยๆ ผ่านเมืองแล้วเมืองเล่า จนกระทั่งถึงเมืองเป่ย ที่เธอเคยเยี่ยมเยือนมาแล้วในอดีต

สมัยตนเองยังไม่ค่อยมีอะไรมาก เพิ่งผ่านวิกฤตโจรปล้นมาไม่นาน..

ในตอนนี้เธอแก้แค้นพวกโจรสำเร็จแล้วที่ป่อไห่ เลยไม่มีอะไรต้องกังวลอีก..

เธอมาถึงเป่ยผิงครานี้ ด้วยความตั้งใจที่ว่า เราต้องการที่จะหาคนเข้าร่วมอุดมการณ์ของเรา... และยอมรับทัศนคติของเราได้ ขอแค่เป้นชายหรือหญิงก็ไม่เกี่ยงทั้งนั้นแล

แต่เราสนับสนุนสิทธิสตรี โดยที่สิทธิของบุรุษยังคงไว้ดังเดิมตามบรรทัดฐานสังคมมนุษย์ ที่ไม่ใช่ขงจื้อ...

หญิงสาวเดินทางมาถึงโรงเตี๊ยมประจำเมืองเป่ยผิง รู้สึกว่าเธอจะไม่ได้แวะมาที่นี่เสียนานเลยทีเดียว

"ที่นี่ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนสินะ..?" หญิงสาวเงยหน้ามองโรงเตี๊ยม หลังจากเธอขี่พาหนะมาระยะทางหนึ่งแล้วพักลง ณ ที่แห่งนี้

หญิงสาวก้าวเท้าเข้าไปยังโรงเตี๊ยมในฐานะลูกค้าตามปกติ สั่งอาหารและน้ำดื่มทั่วๆไปทาน ไม่นิยมของหรูเท่าไหร่นัก

แต่เสร็จธุระจากอาหารการกินแล้ว หญิงสาวมองไปมุมโต๊ะหนึ่งก็พบกับบุรุษทั้งสองคนที่เหมือนจะเคยพบเจอเมื่อนานมาแล้ว พวกเขายังคงอยู่ที่แห่งนี้ ที่เดิม

เห็นทั้งสองนั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน ไหนๆก็เปนคนเคยเห็นหน้าเห้นตากันกะจะไปทักทายเสียหน่อยก็ยังดี เธอจึงเดินเข้าไปทักทายบุรุษทั้งสอง

"สวัสดีเจ้าคะคุณชายทั้งสอง มิได้พบกันเสียนานเป็นอย่างไรบ้างคะ?" หญิงสาวทักทั้งสอง

"อ๊ะ แม่นางเมื่อตอนนั้นนี่นา แม่นางเองก้สบายดีใช่หรือไม่?" ชายผู้ดูท่าทางเป็นบัณฑิตเอ่ย ความดีคงดีเลยสามารถจดจำนางได้

"เอ๊ะ แม่หญิงตอนนั้นเองหรอกหรือ?" ชายอีกคนเอ่ยขึ้น ไม่นำไม่ฝันว่าจะได้เจอกันอีก

"ถ้ามิเป็นการรบกวน ขอนั่งร่วมโต๊ะด้วยได้หรือไม่เจ้าคะ?" หญิงสาวเอ่ยขออนุญาติ

"เชิญเลยแม่นาง มิเป็นไรข้ามิถือ" ชายบัณฑิตกล่าวไหนๆก็เจอกันใหม่ทั้งที คุยกันหน่อยเสียปะไร

"ขอบคุณมากเจ้าคะ" หญิงสาวคำนับก่อนนั่งลงที่โต๊ะฝั่งหนึ่ง ตอนนี้ทั้งสามคนนั่งโต๊ะคนละมุม

"หยวนเฮ่า ให้สตรีมานั่งร่วมโต๊ะเช่นนี้จะดีรึ?" ชายผู้อยู่กับบัณฑิตคนนี้เอ่ย คำพูดคำจาแบบนี้ น่าจะเป็นพวกขงจื้อแน่ๆ...

"ช่างเถอะน่าเจิ้งหนาน เวลาเช่นนี้จะมาถือกฏอะไรให้ยุ่งยากด้วยเล่า ต้องมีความเผื่อกันสิ" บัณฑิตหนุ่มเอ่ยแบบไม่ถือตัว คนนี้ไม่น่าใช่พวกขงจื้อแน่นอน

"ขอบคุณมากเจ้าคะ ท่านบัณฑิตที่ให้เกียรติข้า ข้ารู้สึกชื่นชมท่านนัก ท่านเองก็เช่นกัน หากสตรีเช่นข้าร่วมโต๊ะก็คงมิเป็นไรที่จะเสวนากันตามอัธยาศัยเท่านั้นเอง"

หญิงสาวเอ่ย

"อืมม ช่างมันเถอะ ลืมๆที่ข้าพูดเมื่อกี้ไปซะ" ชายท่าทางดูขุนพลถอนคำพูดเมื่อครู่ เหมือนเมื่อกี้เขาหนักใจ แต่ก็ยังพูดไปตามบรรทัดฐานสังคมเช่นปัจจุบันนี้อยู่.. เรื่องปกติแหละ

"ข้ามิถือเจ้าคะ ตามสบายเถิด" หญิงสาวถ่อมตน ก่อนจะมอบอาหารเลี้ยงแก่ทั้งสองหลังจากได้กลับมาเจอกัน เป็นน้ำใจที่ยอมให้หญิงสาวนั่งร่วมโต๊ะด้วย

แค่ไม่ถือตัวกันและก็ หญิงสาวก็ยอมรับได้สบายๆแล้ว

-----------------------

+2 Point จากการโรลให้เกียรติอีกฝ่าย ถ่อมตน

รวม 2 Point

122 เสิ่นเจิ้งหนาน

+5 พูดคุย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (น้ำหนุนไม้)

+15 หัวดีเหมือนกัน

+35 มอบสุราส้มให้

รวม 95

124 เตียนหยวนเฮ่า

+5 พูดคุย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (ทองหนุนน้ำ)

+35 มอบซุบคุณภาพส้มให้

รวม 80

ดีเจอดี +30 คุณธรรม

@Watcher

XiangShan ดี

ออกเดินทาง

พบปะผู้คน 2

เมื่อหญิงสาวมาพบปะบุรุษทั้งสองไม่นานก็มอบสุราและน้ำแกงอย่างดีให้กับพวกเขาอย่างกับรู้ว่าพวกเขาชอบอะไร

"แม่นางเลี้ยงของดีเช่นจะดีหรือ?" ชายที่นั่งตรงข้ามชายบัณฑิตเอ่ยขึ้น

"ดีเจ้าคะ เพราะว่าท่านทั้งสองเป็นคนแรกๆที่ข้าจดจำได้ ข้าเลยอยากจะมอบน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่ข้ารวบรวมมาตั้งแต่ตอนเดินทางจนบัดนี้เจ้าคะ" หญิงสาวเอ่ย

"เห็นรึยังเพื่อนข้า แผ่นดินยังไม่สิ้นคนดี กลียุคเช่นนี้ผู้คนจิตใจงามยังมีอยู่ทั่วไปแท้" ชายบัณฑิตกล่าว

"ข้าพอเข้าใจๆ.." ชายอีกคนกล่าว

หญิงสาวมองชายทั้งสองแล้วดูเป็นคนมีอัธยาศัยดี หากเราจะทำความรู้จักกันก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

"ท่านทั้งสองมีชื่อเสียงเรียงนามว่าอย่างไรบ้างคะ ข้าแซ่สวี นามเซียงซาน จากนี้คงรบกวนท่านทั้งสองอีกเยอะเลยเจ้าคะ" หญิงสาวกล่าวถามอย่างนอบน้อม

"ข้าแซ่เทียน นามตอนเกิดเฟิง นามรองหยวนเฮ่า" ชายบัณฑิตเอ่ยชื่อ

"ข้าแซ่เสิ่น นามตอนเกิดเพ่ย นามรองเจิ้งหนาน" ชายอีกคนเอ่ย

ในที่สุดเราก็ได้ทราบชื่อของพวกเขาแล้ว ดูๆแล้วพวกเขาเหมือนจะไมได้ไปไหนตอนเวลาที่เราออกเดินทางมานี้ ทำอะไรหลายๆอย่างมาด้วย

หรือบางทีเขาอาจจะรอนายดีรับใช้ ถ้าหากเราทำสำเร็จ ชวนพวกเขามาร่วมกับเราก็จะดีมากทีเดียว...

หญิงสาวจึงเริ่มวางแผนที่จะชักชวนพวกเขา ในอนาคต...

-----------------------

+2 Point จากการโรลให้เกียรติอีกฝ่าย ถ่อมตน

รวม 2 Point

122 เสิ่นเจิ้งหนาน

+5 พูดคุย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (น้ำหนุนไม้)

+15 หัวดีเหมือนกัน

รวม 60

124 เตียนหยวนเฮ่า

+5 พูดคุย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (ทองหนุนน้ำ)

รวม 45

ดีเจอดี +30 คุณธรรม

@Watcher

XiangShan ดี

ออกเดินทาง

พบปะผู้คน 3

หลังจากหญิงสาวได้ทำความรู้จักกับบุรุษทั้งสอง แซ่เสิ่นกับแซ่เทียน ผู้ที่ดูเหมือนจะมีงานอดิเรกในการอยู่ที่โรงเตี๊ยมแห่งนี้และไม่ค่อยไปไหน

บางทีเธออาจจะต้องหาเรื่องคุยกับพวกเขาสักหน่อยก็ดี

"ไม่ทราบว่า ท่านทั้งสองทราบความเคลื่อนไหวช่วงนี้หรือไม่เจ้าคะ ว่าด้วยเรื่องพวกผ้าเหลืองมีท่าทีอย่างไรบ้าง?" หญิงสาวเปรยขึ้นมา

"เอ่อ.. เรื่องนั้นก็..พอจะทราบอยู่นะ ข้าได้ยินว่าทางการเมืองจี้โจวข้างๆยึดคืนมาได้เมืองนึง นั่นล่ะนะ" บัณฑิตเทียนกล่าว

"อีกเรื่องนึง ข้าได้ยินเรื่องศึกที่ผ่านมาเนี่ยมีสตรีไปร่วมรบด้วย ข้าว่ามันก็แปลกอยู่นะ.." บุรุษแซ่เสิ่นกล่าว

ตามที่เสิ่นเจิ้งหนานกล่าวมานั้นถูกต้อง หญิงสาวนั่งฟังอยู่แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มได้ จึงสำรวมนั่งฟังเงียบๆเป็นผู้สนทนาที่ดีบนโต๊ะคนหนึ่ง

ถึงในใจเธอรู้ดีว่าสตรีคนที่เขากล่าวมานั้นคือนาง แต่นางก็ไม่โอ้อวดหรือแสดงตนว่าเป็นตนเองทันทีทันใด รอให้ถึงจังหวะเหมาะที่เขาควรจะได้รับรู้ดีกว่า...

"โหออกจะดีไม่ใช่เหรอ สตรีกล้าหาญหาได้ยากในแผ่นดินกลียุคเช่นนี้เนี่ย หาไม่ได้อีกแล้วนะ" บัณฑิตเทียนกล่าว หญิงสาวคิดดูท่าเขาก็ไม่ได้กีดกันอะไร ดูเหมาะสมดี

"แต่สตรีไปก็มีแต่เสียในสนามรบเปล่าๆ ข้าไม่อยากให้สตรีดีๆต้องมาเสียงานเสียการเพราะออกไปสู้น่ะ" บุรุษแซ่เสิ่นกล่าว

ดูเหมือนเขาจะเชื่อในขงงจื้ออยู่พอตัวบ้าง แต่เธอไม่ได้กีดกัน

ในอนาคตถ้าโน้มน้าวเขาได้ ก็จะลองดู...

"ท่านทั้งสองเจ้าคะไม่ว่าอย่างไรเล่าหากมีสตรีแสดงความสามารถให้ได้ประจักษ์หูและเรื่องราวเช่นนี้เราก็ควรยินดีมิใช่หรือเจ้าคะ

ถ้าเช่นัน้นขอให้ท่านทั้งสองร่ำน้ำชาและสุราด้วยกันนะเจ้าคะ" หญิงสาวเอ่ยก่อนจะรินสุราและน้ำชาให้กับทั้งสอง

"อ่านั่นสินะ เรื่องของแผ่นดินข้าคิดไว้อยู่แล้วล่ะว่าจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นราวกับปภินิหารกลับชาติมาเกิด ไรเงี้ย" บัณฑิตเทียนกล่าวก่อนรับจอกน้ำชา

"ก็...นั่นสินะ.. " บุรุษแซ่เสิ่นกล่าวอย่างไม่มั่นใจเท่าไหร่ก่อนจะรับจอกสุราจากหญิงสาว การที่มีเรื่องราวสตรีออกสู้รบมันอาจจะขัดกับความเชื่อเขาอยู่บ้างนิดหน่อย ดูทรงแล้วเขาพยายามที่จะเรียนรู้อยู่เหมือนกัน

ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลาให้เขาพิจารณาต่อไป..

ส่วนหญิงสาวเอง ก็วางแผนที่จะตะล่อมๆพวกเขาให้เขาสู่รีตของเธออย่างช้าๆ ไม่ต้องรีบร้อน...

-----------------------

+2 Point จากการโรลให้เกียรติอีกฝ่าย ถ่อมตน

รวม 2 Point

122 เสิ่นเจิ้งหนาน

+5 พูดคุย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (น้ำหนุนไม้)

+15 หัวดีเหมือนกัน

+35 มอบสุราส้มให้

รวม 95

124 เตียนหยวนเฮ่า

+5 พูดคุย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (ทองหนุนน้ำ)

+35 มอบซุบคุณภาพส้มให้

รวม 80

ดีเจอดี +30 คุณธรรม

@Watcher

XiangShan ดี

ออกเดินทาง

พบปะผู้คน 3

คุยกันไปได้พักหนึ่ง ทั้งสองบุรุษและหญิงสาวต่างยังคงไม่ได้ไปไหน ยังคงนั่งร่วมโต๊ะกันแบบเป็นกันเอง

ด้วยการที่ทั้งสามคนคุยกันด้วยเรื่องราวเมื่อครู่ พอรู้นิสัยคร่าวๆของแต่ละคน

"เช่นนั้นเท่าที่พูดคุยมาเมื่อครู่ดูเหมือนท่านทั้งสองจะมีความคิดเห็นแตกต่างกันออกไป

ข้าขอถามว่า ท่านทั้งสองมีแนวคิดอย่างไรเกี่ยวกับบุตรสาว หรือสตรีเจ้าคะ?" หญิงสาวเปรยขึ้นมาในระหว่างที่พูดถึงหัวเรื่อง สตรีออกศึก ไปแล้ว

"พวกนางเกิดมาแล้วก็ต้องได้รับความรักและเอาใจใส่จากครอบครัวไม่ทิ้งขว้าง ให้นางเลือกเส้นทางชีวิตของตัวเอง

เมื่อโตขึ้นก็แต่งออกเรือนไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับคนที่รัก" บัณฑิตเทียนกล่าว ดูเขาไม่ค่อยเคร่งอะไรมากเท่าไหร่พอรับได้

"สตรีก็ควรที่จะอยู่ในคำสอนของผู้หลักผู้ใหญ่ อยู่ในประเพณีและจารีตที่ดี ที่จะเป็นสตรีงดงาม

ว่าแต่เจ้าถามทำไมเหรอ?" บุรุษเสิ่นเจิ้งหนานเอ่ย รู้สึกว่าเขายังคงมีแนวคิดแบบเดิมๆ

"....." ฟังดูจากเมื่อครุ่แล้ว บัณฑิตเทียนมีความเหมาะสมที่จะร่วมกับเราและปรับแนวคิดให้เข้ากับเราได้ง่าย

ส่วนคุณชายเสิ่น อาจจะต้องรบราทางสติปัญญาสักเล็กน้อยเพื่อปรับความเข้าใจสักระยะ

"อ๋อ ข้าแค่อยากรู้น่ะเจ้าคะว่าท่านคิดเห็นอย่างไรกันสตรีเท่านั้นเองเจ้าคะ

ตามความคิดเห็นของบัณฑิตเทียน ข้าเห้นว่าเข้าใจแนวทางชีวิตของสตรีดี คุณชายเสิ่นเองก็อยากให้สตรีอยู่ในประเพณีที่ดีงาม

ทุกท่านว่าสิ่งใด ที่จะทำให้สตรีแสดงความสามารถออกมาได้ดีกว่ากันเจ้าคะ?" หญิงสาวยิงคำถามอีกครั้ง

"เลือกเส้นทางด้วยชีวิตของตัวนางเอง จะมีอิสระกว่าใช่ไหมขอรับ?" บัณฑิตเทียนเอ่ยขึ้น

"คุณชายเทียนตอบได้ถูกต้องเจ้าคะ" หญิงสาวเห็นด้วยกับความคิดของบัณฑิตเทียน ที่มีความเข้าใจดีแทบไม่ต้องจะปูพื้นฐานอะไรนัก คนเช่นเขาต้องรีบรับเข้ามาในสังกัดโดยไว..

-----------------------

+2 Point จากการโรลให้เกียรติอีกฝ่าย ถ่อมตน

+2 Point โรลวางแผน หูดี

+5 Point โรลวางแผน นักวางแผน

รวม 9 Point

122 เสิ่นเจิ้งหนาน

+5 พูดคุย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (น้ำหนุนไม้)

+15 หัวดีเหมือนกัน

รวม 60

124 เตียนหยวนเฮ่า

+5 พูดคุย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี

+5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์

+20 ความสัมพันธ์ ธาตุถูกกัน (ทองหนุนน้ำ)

รวม 45

ดีเจอดี +30 คุณธรรม

@Watcher