เจ้าของ: ไม่ระบุชื่อ

[เมืองลั่วหยาง] จตุรัสกลางเมือง | ลานฉง

[คัดลอกลิงก์]
โพสต์ 2021-9-27 23:56:52 | ดูโพสต์ทั้งหมด
โรลรายงานการส่งข้าวสารสำเร็จ เควสประจำวัน 27/09/2564



หลังจากที่ส่งข้าวสารเรียบร้อยแล้วนั้นืจีเทียนเต๋าก็รีบเดินทางกลับมายังที่ลั่วอย่างทันทีเพื่อที่จะมารับรางวัลของตนเองจากการที่เดินทางไกลจากลั่วอย่างจนไปถึงอู๋เว่ยกันเลยทีเดียวโดยที่ตอนนี้นั้นก็นับว่าจีเทียนเต๋าและกลุ่มสหายของเค้านั้นทำงานให้กับตระกูลของพ่อค้าหวังนั้นได้สองคนแล้ว เหลือเพียงอีกแค่คนเดียวก็จะทำงานครบทั้งพ่อค้าหวังทั้งสามคนแล้ว

"เรียบร้อยแล้วนะครับท่านพ่อค้าหวังข้าได้เดินทางไปยังอู่เว่ยเพื่อที่นำข้าวสารจำนวน 100 กระสอบเพื่อไปส่งถึงจวนเจ้าเมืองเรียบแล้วนะท่านถ้ายังไงก็เชื่อมั่นในตัวของข้าได้เลยว่าสินค้านั้นไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน"

"โอ้ถ้าเช่นนั้นก็ต้องขอบใจท่านมากที่ทำงานนี้ปกติข้าก็ไม่ค่อยมีคนจะมาทำงานนี้กันเท่าไหร่หรอกเนื่องจากระยะทางทีไกล จากลั่วหยางไปอู่เว่ยยังไงก็ต้องขอบใจท่านมากจริงๆอ่ะนี้คือรางวัลของท่านอย่าลืมรับไปด้วย"

ก่อนที่จีเทียนเต๋าจะยิ้มจนแก้มปริหลังจากที่ได้รับเงินรางวัลจากงานนี้ของพ่อค้าหวังจึงนำเงินนี้นั้นไปเลี้ยงน้ำชาเหล่า บัณฑิตที่ไม่ได้มีเงินมากมายนัก พร้อมกับที่ชวนพวกนั้นคุยด้วยจึงได้รู้ว่า บัณฑิตนั้นไม่ได้มีเงินทองกันมากมายเสียทุกคนแต่เพื่อการศึกษาบางคนถึงกับต้องสิ้นเนื่อสิ้นตัวกันเลยทีเดียวตัวเองที่เห็นแบบนั้นจึงดื่มให้คนเหล่านั่น


@Webmaster


←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ชุดไท่หมินลู่
เบ็ดตกปลา
คัมภีร์ไท่หมินลู่
ไก่ฟ้าทองแดง
หวีเซียวเฉิน
กลยุทธ์เล่ออี้
ม้าขาว
หน้ากากขาว
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x108
x8
x800
x800
x800
x70
x470
x100
x100
x4
x3
x3
x1
x7
x25
x860
x10
x790
x490
x200
x1
x100
x100
x100
x10
x1
x2
x1
x3
x4
x10
x920
x291
x494
x5
x388
x5
x6
x77
x100
x30
x900
x68
x1
x82
x98
x1
x96
x98
x1
x6
x2
x1000
x2
x3
x3
x3
x7
x8
x3
x100
x4
x100
x26
x24
x24
x26
x14
x600
x96
x100
x60
x100
x100
x440
x25
x2
x376
x11
x492
x9
x4
x99
x80
x79
x28
x2
x379
x75
x196
x571
x167
x100
x100
x50
x100
x100
x250
x50
x86
x13
x13
x7
x74
x6
x19
x5
x1150
x324
x17
x11
x10
x10
x490
x10
x2
x42
x62
x38
x1
x108
x35
x96
x99
x85
x505
x1
x598
x3
x3
x1
x8
x24
x404
x4
x102
x6
x24
x491
x288
x39
x90
x154
x8
x1
x10
x75
x10
x93
x500
x250
x150
x250
x550
x250
x3
x500
x242
x36
x18
x465
x1015
x164
x804
x804
x804
x804
x493
x314
x13
x36
x7
x498
x1
x10
x1
x2561
x628
x320
x260
x100
x15
x1
x6
x6
x150
x9999
x2
x7
x18
x5
x2
โพสต์ 2021-9-28 21:17:00 | ดูโพสต์ทั้งหมด
โรลรับเควสขนข้าวสารไปส่งที่จวนเจ้าเมืองอู๋เว่ย 28/09/2564 & รับจดหมายจากสหาย



"สวัสดีครับท่านพ่อค้าหวังวันนี้เป็นอย่างไรบ้างครับท่านค้าขายเป็นเช่นไรบ้างในตอนนี้ เห็นว่าการค้าขายของพ่อค้าหวังนั้นรุ่งเรืองมากเลย"

"ฮ่าๆ ท่านนักบวชก็ดีเลยล่ะท่านตอนนี้มีผู้คนมาซื้อสินค้าเอาไว้เยอะพอสมควรเลยว่าแต่ที่ท่านมานี้มีธุระอะไรกับข้าเช่นนั้นหรือ หรือว่าท่านจะมาหางานทำเหมือนเมื่อวานกัน?"

"ท่านพูดเหมือนรู้ใจข้ายิ่งนักใช่แล้วช้ามาที่นี้ก็เพื่อที่จะมาหางานจากท่านพ่อค้าหวังพอดีเลยไม่ทราบว่าท่านนั้รจะมีงานอะไรให้ข้าได้ทำกันบ้าง"

"ก็คงมีงานเดิมทีท่านนั้นทำไปนั้นแหละนะเป็นงานขนข้าว 100กระสอบขึ้นไปให้เจ้าเมืองอู๋เว่ยนั้นแหละท่านสนใจที่จะทำงานนี้หรือไม่กันล่ะ?"

"แน่นอนสิครับท่านพ่อค้าหวังยังไงข้าก็ต้องทำงานนี้อยู่แล้วแน่นอน ข้าอยากจะไปเยี่ยมเยือนท่านเจ้าเมืองอู๋เว่ยด้วยเห็นว่าตอนนี้นั้นเค้าอยู่ที่จวนด้วยสินะแบบนี้ ข้าอยากลองเจออีกฝ่ายอยู่เหมือนกันนะขอรับ"

"ถ้างั้นขอให้ท่านโชคดีล่ะกันแบบนั้นส่งสินค้าพวกนี้ให้ถึงที่หมายด้วยล่ะกันนะท่านนักบวช"

"เชื่อใจข้าได้เลยครับท่านรับรองว่าต้องถึงที่หมายอย่างแน่นอน"

ก่อนที่จีเทียนเต๋านั้รจะขอตัวพร้อมกับที่ขนข้าวสารจำนวน100กระสอบเอาติดตัวตนเองไปด้วยโดยที่ก่อนที่จะรอข้าวสารพวกนี้นั้นขนแล้วเสร็จ จีเทียนเต๋าก็ได้เห็นม้าเร็วที่คุ้นเคยอีกครั้งมาอยู่ข้างหน้าของตนเองพร้อมกับที่ยื่นจดหมายให้กับตนเอง หลังจากที่ได้รับจดหมายแล้วนั้นจีเทียนเต๋าก็ไม่ได้พูดอะไรเพียงอมยิ้มก็เท่านั้นโดยที่ไม่ได้พูดอันใดออกมา


"ท่านอาจารย์เป็นอะไรหรอครับทำไมท่านถึงอมยิ้มแบบนั้นกันหรือครับท่าน?"


"ฮ่าๆๆไม่มีอะไรหรอกนะต้าจงพอดีเป็นจดหมายจากสหายของข้าน่ะเดี้ยววันที่3 พวกเราจะไปฟังเทศน์ฟังธรรมกันของศาสนาพุทธน่ะ"


"แต่ท่านอาจารย์เราเป็นศาสนา คริสต์ถ้าเราไปฟังของศาสนาอื่นหรือว่าไปทำบุญกับศาสนาอื่นได้ด้วยหรอครับท่านมันไม่ผิดหลักของศาสนาเราอย่างนั้นหรอครับ?"


"ไม่หรอกต้าจง ทุกศาสนาล้วนแล้วแต่ไร้พรมแดนเราขอแค่ใจเราเชื่อมั่นในพระองค์ก็เพียงพอ พระองค์ไม่ได้ห้ามเราให้ทำแบบนั้น ขอเพียงแค่หลักธรรมนั้นไม่ได้ขัดกับหลักธรรมที่ดีก็เพียงพอแล้วล่ะนะ ศาสนาคริสต์เราเปิดกว้างทุกศาสนาอยู่แล้วล่ะนะ"


ใช้ลักษณะนิสัยถ่อมตน

+10ความสัมพันธ์กันขุนนางในสภา


ผู้รู้คุณ

+10ความสัมพันธ์กันขุนนางในสภา


กับ NPC (172)

@Webmaster





←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ชุดไท่หมินลู่
เบ็ดตกปลา
คัมภีร์ไท่หมินลู่
ไก่ฟ้าทองแดง
หวีเซียวเฉิน
กลยุทธ์เล่ออี้
ม้าขาว
หน้ากากขาว
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x108
x8
x800
x800
x800
x70
x470
x100
x100
x4
x3
x3
x1
x7
x25
x860
x10
x790
x490
x200
x1
x100
x100
x100
x10
x1
x2
x1
x3
x4
x10
x920
x291
x494
x5
x388
x5
x6
x77
x100
x30
x900
x68
x1
x82
x98
x1
x96
x98
x1
x6
x2
x1000
x2
x3
x3
x3
x7
x8
x3
x100
x4
x100
x26
x24
x24
x26
x14
x600
x96
x100
x60
x100
x100
x440
x25
x2
x376
x11
x492
x9
x4
x99
x80
x79
x28
x2
x379
x75
x196
x571
x167
x100
x100
x50
x100
x100
x250
x50
x86
x13
x13
x7
x74
x6
x19
x5
x1150
x324
x17
x11
x10
x10
x490
x10
x2
x42
x62
x38
x1
x108
x35
x96
x99
x85
x505
x1
x598
x3
x3
x1
x8
x24
x404
x4
x102
x6
x24
x491
x288
x39
x90
x154
x8
x1
x10
x75
x10
x93
x500
x250
x150
x250
x550
x250
x3
x500
x242
x36
x18
x465
x1015
x164
x804
x804
x804
x804
x493
x314
x13
x36
x7
x498
x1
x10
x1
x2561
x628
x320
x260
x100
x15
x1
x6
x6
x150
x9999
x2
x7
x18
x5
x2
โพสต์ 2021-9-28 23:51:40 | ดูโพสต์ทั้งหมด
โรลส่งภารกิจข้าวสาร (เควสประจำวัน) 28/09/2564



"เรียบร้อยแล้วครับท่านพ่อค้าหวังข้าส่งมอบข้าวสารจำนวน 100 กระสอบที่ท่านมอบหมายให้ข้านั้นเดินทางไปส่งให้ท่านเจ้าเมืองอู๋เว่ยเรียบร้อยแล้วครับ"

"ขอบคุณท่านนักบวชมากจริงๆท่านเจ้าเมืองอู๋เว่ยเค้าต้องการสเบียงอาหารตลอด ทางเหนือเห็นแบบนี้ก็ใช่ว่าจะมีความสงบจริงๆเลยเห้อแผ่นดินนี้มันไม่มีทางมีความสงบสุขจริงๆหรอกนะ เอาล้ะสำหรับรางวัลของพวกท่านนั้นข้าได้เตรียมเอาไว้แล้วหลังจากนี้คงจะต้องขอรบกวนพวกท่านบ่อยๆด้วยล่ะนะ ฮ่าๆ"

ก่อนที่พ่อค้าหวังนั้นจะต้องขอตัวเพื่อไปดูธุรกิจของตนเองต่อหลังจากที่จีเทียนเต๋านั้นรอไม่นานก็มีเจ้าหน้าที่นำของรางวัลของงานนี้มามอบให้กับตนเอง

"เอาล่ะพวกเราไปกันไปหาดูในโรงเตี๊ยมกันไปเลี้ยงเหล่า บัณฑิตที่ไม่มีเงินกันหรือว่าคนทั่วไปเราจะต้องรู้จักแบ่งปันกันด้วยนะเข้าใจไหมถ้าแบบนั้นพวกเราก็ไปกันเถอะนะ"

ก่อนที่ทั้งหมดจะไปดื่มกินและพูดคุยกับเหล่า บัณฑิตพวกนั้นรวมทั้งพ่อค้ากับคนที่มาดื่มกินกันในโรงเตี๊ยม


@Webmaster


←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ชุดไท่หมินลู่
เบ็ดตกปลา
คัมภีร์ไท่หมินลู่
ไก่ฟ้าทองแดง
หวีเซียวเฉิน
กลยุทธ์เล่ออี้
ม้าขาว
หน้ากากขาว
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x108
x8
x800
x800
x800
x70
x470
x100
x100
x4
x3
x3
x1
x7
x25
x860
x10
x790
x490
x200
x1
x100
x100
x100
x10
x1
x2
x1
x3
x4
x10
x920
x291
x494
x5
x388
x5
x6
x77
x100
x30
x900
x68
x1
x82
x98
x1
x96
x98
x1
x6
x2
x1000
x2
x3
x3
x3
x7
x8
x3
x100
x4
x100
x26
x24
x24
x26
x14
x600
x96
x100
x60
x100
x100
x440
x25
x2
x376
x11
x492
x9
x4
x99
x80
x79
x28
x2
x379
x75
x196
x571
x167
x100
x100
x50
x100
x100
x250
x50
x86
x13
x13
x7
x74
x6
x19
x5
x1150
x324
x17
x11
x10
x10
x490
x10
x2
x42
x62
x38
x1
x108
x35
x96
x99
x85
x505
x1
x598
x3
x3
x1
x8
x24
x404
x4
x102
x6
x24
x491
x288
x39
x90
x154
x8
x1
x10
x75
x10
x93
x500
x250
x150
x250
x550
x250
x3
x500
x242
x36
x18
x465
x1015
x164
x804
x804
x804
x804
x493
x314
x13
x36
x7
x498
x1
x10
x1
x2561
x628
x320
x260
x100
x15
x1
x6
x6
x150
x9999
x2
x7
x18
x5
x2
โพสต์ 2021-10-3 01:52:44 | ดูโพสต์ทั้งหมด
เสียงจากผู้คนมากมายดังไปทั่วบริเวณกลับหลายเป็นเสียงที่ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่สำหรับจ้าวเพ่ยแล้ว หญิงสาวผู้นำกองทหารถึงยี่สิบห้านายมายังย่านการค้าย่อมสร้างจุดสนใจแก่นางได้อย่างดี แต่นางหาสนใจสายตาที่มองมาระคนสงสัยในตัวนางไม่ จ้าวเพ่ยบังคับบังเหียนม้ามาหยุดตรงหน้าร้านขนาดใหญ่ที่คุ้นเคย พลันลงจากหลังม้าและหันไปหาเหล่าทหารที่ยืนกันหน้าสลอนหลังจากที่อยู่ๆก็เกิดเหตุการณ์มาคุให้เห็นว่าสตรีนางนี้ดุชายฉกรรจ์ผู้ติดตามของนางระหว่างทางจนเกิดความเงียบมาตลอดการเดินทาง

"พวกท่านรอที่นี่ก่อนนะเจ้าคะ ข้าจะไปคุยกับพ่อค้าหวังเอง" นางกล่าวกับเหล่าทหารร่วมถึงผู้ติดตามของนางก่อนจะเดินเข้าหาพ่อค้าเพียงตัวคนเดียว ทันทีที่จ้าวเพ่ยปรากฏตัวต่อหน้าพ่อค้า นางก็ถูกทักทายก่อนที่นางจะเอ่ยปากพูดอะไรก็พอจะบ่งบอกได้ว่สพ่อค้าผู้นี้ยังไม่ลืมนางเสียทีเดียว

"ว่าอย่างไรแม่นาง.. มารับงานอีกหรือ" พ่อค้ากล่าวด้วยน้ำเสียงร่าเริงดูท่าวัยนี้จะขายดีเป็นพิเศษจากงานที่มีกำหนดการเร็วๆนี้ จ้าวเพ่ยคลี่ยิ้มออกมาให้พ่อค้าหวังพลันหยิบถุงเงินก้อนโตขึ้นมาถือเอาไว้ทันที

"ไม่ใช่เจ้าค่ะ.. ข้ามาซื้อเสบียงกับพ่อค้าต่างหาก ข้ามากับกลุ่มทหารพวกนั้นน่ะเจ้าค่ะ" นางหันไปยังกลุ่มทหารพวกนั้นเพื่อให้เป็นพยานหลักฐานว่านางพูดจริงไม่ได้กล่าวลอยๆ จ้าวเพ่ยนำถุงเงินขึ้นมากำเอาไว้แน่นด้วยมือสองข้าง

"อ้อ.. กลุ่มทหารโข่วซือนั่นเอง สามพันตำลึงเงินนะ" พ่อค้าหันไปมองกลุ่มทหารนั้นก็ร้องอ๋อขึ้นมาทันที เขากลับหันไปหาจ้าวเพ่ยที่ถือถุงเงินในมือพลันยื่นมือเพื่อจะรับมันจากนาง แต่นางกลับมีท่าทีอิดออดที่จะนำเงินเหล่านั้นให้เขา

"ลดให้ข้าหน่อยสิเจ้าคะ.. พ่อค้าก็ขายดีอยู่แล้ว หากลดให้ข้าคราวหน้าข้าจะมาอุดหนุนพ่อค้าอีกแน่นอน" จ้าวเพ่ยกล่าวกับพ่อค้าหวัง นางบีบถุงเงินในมือแน่นเพื่อให้พ่อค้ารู้ว่านางต้องการส่วนลดจากเขาจริงๆ

"ของซื้อของขาย ข้าลดให้เจ้าผู้อื่นมารู้ก็จะขอส่วนลดจากข้าอีก ทุกอย่างข้าก็ลงทุนมาไม่น้อยเหมือนกันนะ"

"แค่เพียงสักร้อยสองร้อยตำลึงไม่ได้หรือเจ้าคะ.." ตากลมเปล่งประกายขึ้นสะท้อนหน้าพ่อค้าหวังที่มองมาที่ตนผู้คนสัญจรไปมาส่งเสียงดังแจ่งกันจนแทบไม่ได้ยินบทสนทนาของพวกเจาทั้งคู่เลย จ้าวเพ่ยหันไปมองเหล่าทหารเล็กน้อยก่อนจะกลับมายังพ่อค้าอีกรอบ

"เสบียงแปดพันหาบเชียวนะแม่นาง ข้าให้ได้สุดๆเพียงแค่สองพันเก้าร้อยแปดสิบตำลึง เจ้าคิดว่าอย่างไร"

"ยี่สิบเองหรือเจ้าคะ.. สองพันเก้าร้อยตำลึงได้หรือไม่" นางกล่าวด้วยความหวัง พลันมองพ่อค้าที่เริ่มคิดอะไรบางอย่าง

"เช่นนั้น ข้าขอสองพันเก้าร้อยเจ็ดสิบตำลึง"

"สองพันเก้าร้อยห้าสิบก็ได้เจ้าค่ะ"

"โถ่.. เช่นนั้นก็เข้าเนื้อข้าแล้วนะ.." พ่อค้าหวังใช้มือลูบคางพลันโพล่งขึ้นมาทันที "เอาอย่างนี้ สามพันตำลึง กับเสบียงห้าพันหาบ แต่ข้าแถมให้แม่นางอีกสามพันหาบ.. ข้าขาดทุนสุดๆเพื่อสตรีรูปงามเช่นเจ้าเชียวนะ"

จ้าวเพ่ยกระพริบตา

คำพูดของพ่อค้าหวังทำเอานางนิ่งเงียบไปดื้อๆ หญิงสาวขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความงุนงง โดยยังไม่ทันได้ตอบตกลงอะไรถุงตำลึงในมือนางก็ถูกดึงออกไปเสียดื้อๆ พร้อมเสียงร้องเรียกของพ่อค้าให้เหล่าทหารให้ยกเสบียงขึ้นเกวียน หญิงสาวเริ่มเปิดปากและเบิกตากว้างเมื่อพึ่งจะได้สติมา นางหันไปจะเอ็ดพ่อค้าแต่การเจรจาซื้อขายกลับสิ้นสุดลงเมื่อตำลึงอยู่กับพ่อค้าและเหล่าทหารเริ่มขนเสบียงแล้ว

หัวหมอเช่นนี้ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงเป็นพ่อค้าร่ำรวยได้เพียงนี้

นางนึกเจ็บใจที่ถูกใช้ประโยชน์ได้เพียงนี้ หญิงสาวเดินออกไปลูบตัวม้าขณะที่สายตามองเหล่าทหารผลัดกันหาบเสบียงขึ้นเกวียนจนเต็ม ก็คิดว่าจากนี้คงจะเดินทางอย่างรวดเร็วเช่นเดิมไม่ได้แล้ว หญิงสาวปีนขึ้นบนหลังอาชาอีกครั้งเพื่อจะกลับไปยังเมืองเหยียนเหมินอีกครั้ง แต่เสียงของพ่อค้าเรียกนางเอาไว้ให้จ้าวเพ่ยหันกลับไปทันที

"ข้าใจดีเช่นนี้ อย่าลืมมาอุดหนุนข้าอีกนะแม่นาง"

จ้าวเพ่ยยอมใจพ่อค้าคนนี้จริงๆ

Side Quest Update :: เควสช่วยกองทหารโข่วซือ 1

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
กระบี่ร้อยกฎ
มุกพณาหวาซวี
ม้าเหลียง
กลยุทธ์เล่ออี้
บทเพลงยิ้มเย้ยยุทธจักร
หน้ากากขาว
เกราะเกล็ดมังกร
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x7
x4
x10
x10
x13
x13
x13
x12
x11
x202
x1
x1
x1
x11
x22
x15
x30
x1
x100
x100
x9
x2
x5
x6
x8
x10
x2
โพสต์ 2021-10-4 14:38:09 | ดูโพสต์ทั้งหมด
โรลรับเควสประจำวัน ขนข้าวสารไปให้เจ้าเมืองอู๋เว่ย (04/10/2564



ตอนนี้จีเทียนเต๋านั่นกำลังยกขบวนของตนเองมาตามหางานที่พ่อค้าหวังเหมือนเดิมโดยที่ตอนนี้นั้นหวังแค่เพียงว่าจะได้เงินที่มากขึ้นอีกหน่อยก็ดีเนื่องจากตนเองนั้นหมดเงินไปกับการที่ซื้อของไปเยอะแล้วเหมือยกันนั้นเองหลายร้อยตำลึงทองเลย

"ฮ่าๆๆสวัสดีครับท่านพ่อค้าหวังข้าหวังว่าท่านนั่นคงจะมีงานดีๆมาให้ข้าหรอกนะข้าอยากทำงานหาเงินเสียหน่อยอนาคตข้าจะต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากอย่างแน่นอนเลย"

"โอ้ท่าเช่นนั้นก็มีงานที่ท่านนั้นคุ้นเคยเป็นงานขนข้าวสารนั้นเองโดยที่ขนไป 100กระสอบไปให้ท่านเจ้าเมืองที่อู๋เว่ยหวังว่าท่านนั้นจะคงจะอยากทำอีกหรือไม่กันแบบนั้น?"

"ย่อมต้องแน่นอนอยู่แล้วข้าย่อมพร้อมที่จะเริ่มทำอย่างแน่นอนทำไมข้าจะต้องปฎิเสทด้วยอย่างนั้นหรือ? มีงานให้ข้าทำข้าก็ดีใจมากแล้วแบบนั้นจะต้องขอบคุณท่านพ่อค้าหวังมากกว่าแบบนี้"

"โอ้ๆถ้าเช่นนั้นก็ต้องขอบคุณท่านนักบวชมากจริงๆที่พร้อมช่วยเหลือเรื่องงานข้าแบบนี้ถ้างั้นคราวนี้ก็ต้องขอฝากด้วยเช่นกันสำหรับการขนข้าวสารในครั้งนี้"

"ได้เลยขอให้ท่านนั้นเชื่อมือข้านั้นได้เลยรับรองว่าข้าวสารพวกนี้นั้นจะต้องส่งถึงมือผู้รับอย่างท่านเจ้าเมืองอู๋เว่ยได้อย่างแน่นอนขอให้เชื่อมือข้านั้นได้เลยข้านั้นเริ่มคุ้นชินกับเส้นทางในการไปที่เมืองอู๋เว่ยแล้วรับรองว่าปลอดภัยอย่างแน่นอน"

ก่อนที่พ่อค้าหวังนั้นจะให้คนนั้นนำข้าวสารเอามาให้กับพวกของจีเทียนเต๋าโดยที่พวกของ จีเทียนเต๋าก็จัดอุปกรณ์เอาไว้เพื่อที่สำหรับการเดินทางไกลในครั้งนี้ต่อไป โดยที่ระหว่างที่จัดเตรียมสิ่งของกันนั้น จีเทียนเต๋าก็เดินเล่นไปพรางๆโดยที่ระหว่างนั้นก็ได้พูดคุยกับเหล่า บัณฑิตด้วยเนื่องจากตนเองไม่ได้มาพูดคุยในที่นี้มานานแล้วเลยมาพูดคุยกับเหล่า บัณฑิตนั้นเพื่อหาความรู้หาความคิดในหัวของตนเองอีกด้วยโดยที่ถึงแม้ว่าระหว่างที่คุยนั้นตนเองก็ได้เจอคนหลายประเภทถึงแม้ว่าบางประเภทนั้นจะเป็นคนที่ไม่สามารถสื่อสารกันได้ด้วยเหตุและผลได้ แต่ก็ยังถือว่าโชคดีมากที่ตนเองไม่ต้องเจอกับพวก บัณฑิตบางคนที่ชอบใช้กำลังไม่เช่นนั้นก็คงจะแย่เหมือนกันเพราะตนเองก็ไม่ได้เก่งทางด้านบู้เลย


@Webmaster


←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ชุดไท่หมินลู่
เบ็ดตกปลา
คัมภีร์ไท่หมินลู่
ไก่ฟ้าทองแดง
หวีเซียวเฉิน
กลยุทธ์เล่ออี้
ม้าขาว
หน้ากากขาว
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x108
x8
x800
x800
x800
x70
x470
x100
x100
x4
x3
x3
x1
x7
x25
x860
x10
x790
x490
x200
x1
x100
x100
x100
x10
x1
x2
x1
x3
x4
x10
x920
x291
x494
x5
x388
x5
x6
x77
x100
x30
x900
x68
x1
x82
x98
x1
x96
x98
x1
x6
x2
x1000
x2
x3
x3
x3
x7
x8
x3
x100
x4
x100
x26
x24
x24
x26
x14
x600
x96
x100
x60
x100
x100
x440
x25
x2
x376
x11
x492
x9
x4
x99
x80
x79
x28
x2
x379
x75
x196
x571
x167
x100
x100
x50
x100
x100
x250
x50
x86
x13
x13
x7
x74
x6
x19
x5
x1150
x324
x17
x11
x10
x10
x490
x10
x2
x42
x62
x38
x1
x108
x35
x96
x99
x85
x505
x1
x598
x3
x3
x1
x8
x24
x404
x4
x102
x6
x24
x491
x288
x39
x90
x154
x8
x1
x10
x75
x10
x93
x500
x250
x150
x250
x550
x250
x3
x500
x242
x36
x18
x465
x1015
x164
x804
x804
x804
x804
x493
x314
x13
x36
x7
x498
x1
x10
x1
x2561
x628
x320
x260
x100
x15
x1
x6
x6
x150
x9999
x2
x7
x18
x5
x2
โพสต์ 2021-10-4 16:00:10 | ดูโพสต์ทั้งหมด

เชิญยอดฝีมือหญิง
เริ่มต้นรับงาน
.
.

          เช้าวันใหม่มาเยือนหลังเพิ่งผ่านพ้นงานบุญที่วัดไป๋หม่า ทั้งซูฮวาและถานเจ๋อต่างกระตือรือร้นไม่น้อยที่จะติดตามเด็กสาวออกไปทำธุระเรื่องซื้อบ้านที่ทางอหังสา หลังทานอาหารกันจนเรียบร้อยที่โรงเตี๊ยมทั้งสามจึงพากันเดินมุ่งไปยังส่วนของอาคารที่ใช้สำหรับซื้อขายบ้านในทันที แต่แล้วเพราะต้องผ่านในเขตส่วนของจตุรัสกลางเมือง ทำให้จิ้นอิ๋งอดไม่ได้ที่แวะทักทายพ่อค้าหวังจินเสียก่อน

          ซึ่งทันทีที่พ่อค้าเห็นเด็กสาวคุ้นตาก็เผยรอยยิ้มกว้างเอ่ยทักทายน้ำเสียงติดคะนึงถึงไม่น้อยเลยเชียว

          " สวัสดีแม่นางกู่ ได้ข่าวว่าเจ้าแทบกลายเป็นเศรษฐีน้อยไปแล้วงั้นรึ! น่าชื่นชมจริง ๆ ลูกสาวพ่อค้าตระกูลกู่ผู้นี้ "

          น้ำเสียงฟังกึ่งเย้ากึ่งชมเชยถูกส่งหา ทั้งยังหวนพาดไปถึงผู้เป็นบิดาที่เป็นอดีตขุนพลผู้ผันตัวมาเป็นพ่อค้าไปด้วย จนผู้เป็นบุตรีของบุคคลที่กล่าวถึงแย้มรอยยิ้มยินดีรับกับคำชมนั้นไม่ต่างกัน ทว่าคำกล่าวตอบรับของดรุณีน้อยก็ยังดูถ่อมตัวอยู่หลายส่วน อาจด้วยเพราะนางนั้นคิดว่าการมีผู้ติดตามถึงสองกับอีกหนึ่งสัตว์เลี้ยง ทั้งยังจะเริ่มซื้อบ้านให้พักอาศัยกันก่อนอีก เมื่อเทียบยังเงินที่นางมีในตอนนี้นั้นดูแล้วเล็กน้อยไปเลยเชียว

          " ไม่ขนาดนั้นหรอกเจ้าค่ะท่านพ่อค้าหวัง.. หากข้าซื้อบ้านที่ซีเหอไปแล้วก็ไม่แคล้วต้องเก็บเงินใหม่เพื่อคอยจ่ายภาษีกับเลี้ยงดูผู้ติดตามอยู่ดีนะเจ้าคะ " จบคำพ่อค้าหวังก็ผงกหัวรับดูพอใจไม่น้อยที่เด็กสาวเบื้องหน้านั้นดูจะมีการวางแผนทางการเงินให้ตัวเองมากกว่าที่ตนคาดนัก

          " อืม ๆ น่าเสียดายที่เจ้าคงยังมีกำลังทรัพย์ไม่พอไถ่บ้านคืนยังลั่วหยาง หลังจากนี้คงได้พบกันน้อยลงแล้วสิเนี่ยแม่นางกู่... แต่ถึงมีเงินพอก็ดีแล้วที่เจ้ายังไม่ไถ่บ้านคืน! ในยามนี้ภาษีที่ต้องจ่ายที่ลั่วหยางสูงนัก ข้าล่ะเหลือจะเชื่อจริง ๆ! "

          ประโยคท้ายพ่อค้าหวังคล้ายกล่าวขึ้นมาอย่างมีอารมณ์ ใบหน้าของชายวัยกลางคนที่ยังแย้มยิ้มใจดีหาจิ้นอิ๋งก่อนหน้าแทบจะบึ้งตึงจนแดงคล้ำเลยเชียว ทำเอาเด็กสาวแทบตาปริบดูเลิ่กลั่กขึ้นมาและพยายามเอ่ยพูดเปลี่ยนเรื่องไปเพื่อไม่ให้คนตรงหน้าโมโหกับเรื่องภาษีเมืองหลวงไปมากกว่านี้เสียก่อน ซึ่งเรื่องที่หยิบยกขึ้นมาก็เป็นการกล่าวถึงงานที่ถูกแนะนำมาเมื่อนานมาแล้ว แม้ตัวจิ้นอิ๋งจะเริ่มมีเงินอยู่จำนวนหนึ่งจนไม่ได้อยากทำงานที่ดูอันตรายเพื่อหาเงินเท่าไหร่ ทว่าเพราะพ่อค้าหวังเคยแนะนำมานางเลยไม่อยากปฏิเสธเท่าใดนัก

          " ว่าไปแล้ว งานที่พ่อค้าหวังแนะนำเมื่อนานมาแล้วนี่.. ข้ายังรับงานอยู่ได้หรือไม่เจ้าคะ "

          " โอ้! งานไปหาผู้ว่าจ้างไม่รู้หน้าผู้นั้นน่ะหรือ ยังได้นะแม่นาง.. จะรับอย่างนั้นรึ? " พ่อค้าหวังเอ่ยด้วยน้ำเสียงติดห่วงขึ้นมา เพราะหลังเด็กสาวมีเงินมากพอแล้ว เจ้าตัวก็คล้ายไม่อยากให้ดรุณีน้อยนี้ไปทำงานเสี่ยงอันตรายอยู่เช่นกัน

          ถึงอย่างนั้นจิ้นอิ๋งก็ยังพยักใบหน้ารับหนักแน่น เห็นแววตาที่ไว้วางใจในตัวพ่อค้าหวังเช่นนั้นเจ้าตัวก็ได้แต่ถอนหายใจทั้งรอยยิ้มขึ้นมา รู้สึกชื่นชมไม่หยุดที่เด็กสาวที่เคยเห็นทำหน้าเศร้าสร้อยก่อนหน้า ยามนี้กลับกระตือรือร้นที่จะสู้ชีวิตมากถึงเพียงนี้ ทั้งยังมีความรับผิดชอบกับผู้ติดตามทั้งสองมากขนาดเร่งหาเงินซื้อบ้านให้ได้พักอาศัยกันเช่นนี้ ความคิดคงโตขึ้นมาไม่น้อยเลยเชียวในหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เช่นนั้นจะรับงานที่เสี่ยงขึ้นมาเสียหน่อยคงไม่มีปัญหาอะไรหรอกกระมัง

          " เช่นนั้นให้เจ้าไปพบกับผู้ว่าจ้างยามไห้ที่โรงเตี๊ยมอี้เถาของวันนี้นะแม่นาง ข้าจะแจ้งข่าวให้ผู้ว่าจ้างเองว่ามีผู้รับงานแล้ว "

          " ขอบคุณท่านพ่อค้าหวังมากเจ้าค่ะ " จิ้นอิ๋งพลันเผยรอยยิ้มรับหลังอีกบุรุษกลางคนวางใจยอมมอบงานให้แก่นาง ก่อนจะค้อมตัวเพื่อเตรียมตัวเอ่ยลาไปจัดการยังเรื่องการซื้อบ้านที่ทางอหังสาต่อ โดยมีพ่อค้าเอ่ยบอกกล่าวโชคดีทิ้งท้ายไปด้วย

          .
          โดยหลังห่างจากตัวพ่อค้ามาได้ระยะหนึ่งถานเจ๋อที่อดห่วงถึงงานที่รับมาไม่ได้ก็เอ่ยถามผู้เป็นนายขึ้นมาเสียเดี๋ยวนั้นโดยมีซูฮวาที่เดินขนาบกายของจิ้นอิ๋งพยักใบหน้าและเงี่ยหูฟังไปด้วย

          " งานที่แนะนำจากผู้ว่าจ้างที่ไม่เผยตัวมาเช่นนั้น ข้า.. ผู้น้อยว่ามันไม่น่าวางใจเท่าใดนะขอรับ "

          " อืม… ก็ไม่น่าวางใจดั่งถานเจ๋อว่ามา แต่ข้าแค่ไว้ใจตัวพ่อค้าหวังน่ะเจ้าค่ะ ..หากเคยแนะนำงานมาให้ข้าแล้ว ไม่แคล้วงานที่ให้ทำต้องไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดีแน่ "

          จิ้นอิ๋งเอ่ยน้ำเสียงดูเชื่อใจในตัวพ่อค้าที่กล่าวถึงไม่น้อย ทำให้ถานเจ๋อที่อยากจะเอ่ยค้านได้แต่พยักหน้ารับอย่างยอมรับการตัดสินใจดรุณีน้อยขึ้นมา พลางครุ่นคิดไปว่าหากมีอันตรายใดก็แค่ต้องปกป้องท่านหญิงอย่างสุดความสามารถก็เพียงพอ ทางด้านซูฮวานั้นที่ไม่อาจปกป้องเด็กสาวจากอันตรายได้ก็ทำได้เพียงเอ่ยเตือนให้ระมัดระวังตัวและครุ่นคิดถึงข้อเสนองานให้ดียามเจอผู้ว่าจ้างผู้นั้น หากพูดคุยได้ความอย่างไรนางยินดีให้คำปรึกษา ทำเอาจิ้นอิ๋งอุ่นใจไม่น้อยเลยทีเดียวที่ได้ผู้ติดตามทั้งสองคนนี้ร่วมทาง

          ก่อนระหว่างเส้นทางที่ใกล้ถึงยังสำนักงานจัดขายบ้านกลับมีจดหมายมาส่งให้แก่จิ้นอิ๋งฉบับหนึ่ง โดยมีถานเจ๋อหน้าดำคล้ำนำไปก่อนแล้วตั้งแต่ท่านหญิงของมันยังไม่เปิดอ่านเสียด้วยซ้ำว่าจดหมายส่งมาจากใคร ทำเอาจิ้นอิ่งที่หันไปเห็นพอดีหลุดหัวเราะแทบจะเดี๋ยวนั้น โดยซูฮวาที่มองตามไปก็คล้ายตีแผ่วลงไหล่ของอีกบุรุษให้เลิกทำหน้าขู่ใส่จดหมายแบบนั้นเสียที ท่าทางสนิทสนมขึ้นมาจนจิ้นอิ๋งต้องแอบกลั้นยิ้มเลยเชียว

          แต่แล้วเนื้อหาในจดหมายที่ได้อ่านกลับทำให้รอยยิ้มของเด็กสาวยิ่งเผยกว้าง ดวงตากลมคล้ายเอ่อคลอหยาดน้ำพร้อมสีหน้าที่เริ่มเบ้บิดขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ เดือดร้อนให้ซูฮวาต้องกอดปลอบอย่างแตกตื่น ถานเจ๋อก็เตรียมชักดาบออกมาจะกำจัดใครก็ตามที่เป็นคนส่งจดหมายมาทำให้ท่านหญิงของมันน้ำตาตกเช่นนี้

          พลันแว่วเสียงเจือสะอื้นของจิ้นอิ๋งดังแผ่วในอ้อมแขนของอีกสตรีถึงบิดามารดาและน้องชายที่มีชีวิตอยู่ ทำให้บรรยากาศคลายลง ถานเจ่อเก็บดาบก่อนเผยยิ้มยินดี พร้อมกันนั้นซูฮวาก็แทบจะกอดโยกเด็กสาวตัวเล็กด้วยความดีใจไม่ต่างกัน
          .
          .
          ยังมีชีวิตอยู่สินะเจ้าคะ ..ดีจังเลยเจ้าค่ะ

          ...ดีใจมากจริง ๆ


รับงาน เชิญยอดฝีมือหญิง

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
บทเพลงเฟิ่งฉิวหวง
ถุงหอมจูอวี๋
กระบี่
พู่หยกเลือดหงส์
กลยุทธ์เล่ออี้
ม้าเหลียง
หน้ากากขาว
เกราะเกล็ดมังกร
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x3
x3
x3
x3
x3
x3
x3
x5
x2
x2
x1
x2
x2
x2
x1
x1
x27
x2
x38
x40
x50
x50
x40
x40
x50
x3
x22
x19
x31
x10
x50
x5
x5
x5
x1
x12
x1
x2
x5
x2
x9
x1
x8
x6
x6
x1
x3
x2
x2
x1
โพสต์ 2021-10-4 23:00:49 | ดูโพสต์ทั้งหมด
โรลส่งงานเควสประจำวันส่งข้าวสาร 04/10/2564



"นี้ครับท่านพ่อค้าหวังงานขนส่งข้าวสาร100กระสอบเรียบร้อยแล้วแบบนั้นก็อย่าลืมค่าจ้างของพวกเราด้วยนะครับท่านพ่อค้า"

"โห้ท่านนักบวชเสร็จเรียบร้อยแบ่วอย่างนั้นหรอดีมากเบยต้องขอบคุณท่านจริงๆที่จัดการงานนี้ให้ข้าถ้าไม่ได้ท่านข้าก็คงจะไม่ค่อยมีคนที่จะขนส่งเก่งๆแบบท่านได้เลยอย่างไรก็ต้องขอบคุณท่านจริงๆด้วยนะ"

"ยังไงข้าก็ต้องขอรับรางวัลของข้าด้วยนะครับท่านพ่อค้าหวัง"

"ได้อย่างแน่นอนขอบคุณท่านมากจริงๆนะท่านนักบวชสำหรับการทำงานของท่านนี้คือของรางวัลที่ท่านสมควรที่จะได้รับมันไปแล้วล่ะนะ"

โดยที่พวกของจีเทียนเต๋าหลังจากที่ได้รับรางวัลของพ่อค้าหวังกันแล้วนั้นก็ขอตัวพอค้าหวังก่อนจะจากไปทันที


@Webmaster


←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ชุดไท่หมินลู่
เบ็ดตกปลา
คัมภีร์ไท่หมินลู่
ไก่ฟ้าทองแดง
หวีเซียวเฉิน
กลยุทธ์เล่ออี้
ม้าขาว
หน้ากากขาว
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x108
x8
x800
x800
x800
x70
x470
x100
x100
x4
x3
x3
x1
x7
x25
x860
x10
x790
x490
x200
x1
x100
x100
x100
x10
x1
x2
x1
x3
x4
x10
x920
x291
x494
x5
x388
x5
x6
x77
x100
x30
x900
x68
x1
x82
x98
x1
x96
x98
x1
x6
x2
x1000
x2
x3
x3
x3
x7
x8
x3
x100
x4
x100
x26
x24
x24
x26
x14
x600
x96
x100
x60
x100
x100
x440
x25
x2
x376
x11
x492
x9
x4
x99
x80
x79
x28
x2
x379
x75
x196
x571
x167
x100
x100
x50
x100
x100
x250
x50
x86
x13
x13
x7
x74
x6
x19
x5
x1150
x324
x17
x11
x10
x10
x490
x10
x2
x42
x62
x38
x1
x108
x35
x96
x99
x85
x505
x1
x598
x3
x3
x1
x8
x24
x404
x4
x102
x6
x24
x491
x288
x39
x90
x154
x8
x1
x10
x75
x10
x93
x500
x250
x150
x250
x550
x250
x3
x500
x242
x36
x18
x465
x1015
x164
x804
x804
x804
x804
x493
x314
x13
x36
x7
x498
x1
x10
x1
x2561
x628
x320
x260
x100
x15
x1
x6
x6
x150
x9999
x2
x7
x18
x5
x2
โพสต์ 2021-10-10 12:52:49 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Fenyue เมื่อ 2021-11-9 00:46

            
⌜86⌟
      
บทที่ 14
คราวดีในเคราะห์ร้าย
ฉากที่ 8
เควส (2) รับแร่จากหมู่บ้านเซิ่งหุน (ประจำวัน)
                    
          มาถึงลั่วหยางเอาตอนบ่าย ๆ นับว่าเร็วมากเมื่อเดินทางด้วยรถม้าเร็วด่วนพิเศษ เมื่อมีคนเจ็บมาด้วยอย่างแรกที่ทำเลยก็คือแวะพักโรงเตี๊ยม หาอะไรทาน ทั้งสามทานอาหารกลางวันอันประกอบด้วยปลาราดพริก ผัดผัก และชาเจียวกู่หลานกันให้อิ่มหนำสำราญก่อนที่จะแยกย้ายไปทำธุระตามแผนที่วางไว้
         
          ส่งตงฮั่วเข้าพักที่ห้องแล้วหายาให้เขาทาน ยังเหลือยาจากท่านหมอตระกูลชุนอยู่อีกจำนวนหนึ่งพอทานได้อีกวันถึงจะหายาอื่นทานเอง ข้อดีของมันคือเมื่อทานเข้าไปแล้วจะเกิดอาการง่วงนอนจึงทำให้การอยู่เฉย ๆ ไม่น่าเบื่อเท่าไรนัก เมื่อส่งเด็กหนุ่มให้เข้าพักเรียบร้อยแล้วเฟินเยว่กับต้าซิ่นก็เดินทางไปที่จตุรัสลางฉงเพื่อรับงานจากเถ้าแก่หวังและแจกจ่ายปลาตามที่ตั้งใจไว้
         
          “สวัสดีเจ้าค่ะเถ้าแก่หวัง” เด็กสาวยิ้มหวานยกมือขึ้นคารวะผู้อาวุโสพร้อมกับค้อมศีรษะลงด้วยท่าทางสุภาพเรียบร้อย “ข้าได้ข่าวมาจากเถ้าแก่หวังทู่ที่ซีเหอว่าท่านมีงานด่วนอยากได้รับคนมารับใช้ ไม่ทราบว่าเป็นงานอะไรหรือเจ้าคะ”
         
          “สวัสดีแม่นางน้อย ตอนนี้เจ้าได้กลายเป็นลูกน้องของน้องสามเต็มตัวแล้วสินะ” หวังจินเอ่ยทักด้วยท่าทางอารมณ์ดี “พอดีเลยข้าขาดคนรับงานส่งแร่จากเซิ่งหุนมาที่ลั่วหยางน่ะ ถ้าถามแบบนี้แปลว่าเจ้าคงจะพอมีเวลาว่างใช้หรือไม่ล่ะแม่นางน้อย”
         
          “หมู่บ้านเซิ่งหุนหรือเจ้าคะ ไม่ไกลนี้เอง..” ใจนางนึกถึงใบหน้าสหายของตงฮั่วทันทีเมื่อได้ยินชื่อนั้น หากว่ามีโอกาสไปที่นั่นแล้วแวะเอาของไปเยี่ยมสหายของตงฮั่วหน่อยก็น่าจะดี “ได้สิเจ้าคะ ข้ายินดีเจ้าค่ะ แล้วต้องทำอย่างไรบ้างหรือเจ้าคะ?”
         
          “ไปติดต่อรับแร่จากนายช่างเสิ่นที่โรงตีเหล็กได้เลย บอกว่ามาจากเถ้าแก่หวังน่ะ นำเครื่องหมายนี้เป็นหลักฐานรับรองให้เขามีทั้งหมดสองฉบับ ข้าประทับตราเอาไว้แล้ว เมื่อไปถึงให้เจ้าลงลายมือตัวเองและให้นายช่างตีตราประทับมา ยื่นสำเนาให้แก่เขาหนึ่งฉบับจากนั้นก็นำแร่กลับมาที่ลั่วหยาง”
         
          เถ้าแก่หวังส่งเอกสารขอรับแร่ให้กับเด็กสาว โดยสอนงานให้นางไปอย่างมืออาชีพ เฟินเยว่ตั้งใจเรียนรู้การทำงานอย่างเป็นขั้นเป็นตอนสมแล้วกับที่มีความรอบครอบสมกับเป็นเจ้าสัวใหญ่ของสกุลหวัง
         
          “ได้เจ้าค่ะ แล้วข้าจะรีบทำงานให้เสร็จนะเจ้าคะ”
         
          เฟินเยว่ค้อมศีรษะเป็นการลาก่อนจะเดินออกจากร้านของเถ้าแก่หวังจิน
         
.
.
.
           

ลักษณะนิสัยรักสงบ
-10 ลดความเครียด

ลักษณะนิสัยขยัน
+2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้
-20 ลดความเครียดเมื่อทำงานหรือทำกิจกรรมใด ๆ

ลักษณะนิสัยเห็นอกเห็นใจ
+20 EXP ทุกครั้งที่โรลเห็นอกเห็นใจช่วยเหลือผู้อื่น หรือ ทำงานช่วยเหลือ

อัตลักษณ์อัจฉริยะ
+5 Point จากการโรลเรียนรู้
+30 EXP จากการโรลทำงาน

อัตลักษณ์ผิวเป็นฝ้ากระ
-20 EXP จากการโรลทำงานในช่วงกลางวัน หรือ โรลเดินทางช่วงกลางวัน (เรียลไทม์)
+15 ความเครียด เมื่อต้องทำอะไรก็ตามในช่วงเวลากลางวัน

พัฒนาขุนนางในสภา
[152] ซู ตงฮั่ว มอชาเจียวกู่หลาน
[NPC ในสังกัด] เหลียง ต้าซิ่น มอบ ปลาราดพริก
------------------------

รับงาน เควส (2) รับแร่จากหมู่บ้านเซิ่งหุน (ประจำวัน)
   


←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
พยัคฆ์ตงเทียน
หยกเชื่อมสัมพันธ์
พู่กันเหวิ่นเซ่า
ถุงหอมจูอวี๋
กลยุทธ์เล่ออี้
บทเพลงยิ้มเย้ยยุทธจักร
หน้ากากขาว
เกราะเกล็ดมังกร
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x40
x32
x1
x439
x500
x73
x500
x26
x498
x500
x10
x2
x9
x1
x400
x1
x1
x5
x28
x8
x591
x228
x228
x500
x2514
x18
x14
x1
x5
x1
x2
x100
x5
x50
x100
x3
x3
x10
x2
x47
x64
x6
x9
x2
x71
x1
x24
x95
x50
x86
x150
x260
x150
x150
x46
x46
x2
x2
x6
x2
x2
x34
x4
x1
x8
x1
x2
x7
x5
x8
x7
x110
x7
x74
x45
x3
x30
x63
x74
x79
x2
x71
x68
x6
x45
x50
x160
x316
x3
x220
x48
x35
x168
x12
x10
x25
x1
x13
x6
x4
x6
โพสต์ 2021-10-10 13:35:04 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Fenyue เมื่อ 2021-10-11 14:02

   
⌜87⌟
บทที่ 15
ปลามาแล้วจ้า
ฉากที่ 1
           
                    
          “คุณชายเหลียงเจ้าคะ งานที่ข้ารับต้องไปนำแร่จากหมู่บ้านเซิ่งหุนกลับมาส่งที่ลั่วหยางเจ้าค่ะ ข้าเห็นว่าไม่ไกลมากจึงคิดว่าจะไปส่งแร่ก่อนน่ะเจ้าค่ะ”
         
          เฟินเยว่นำความมาบอกแก่สหายเผื่อจะปรับแผนการงานในวันนี้มาใหม่ แล้วปรึกษาว่าควรจะทำอย่างไรกันต่อไปดี
         
          “อย่างนั้นหรือ เช่นนั้นข้าอยู่แจกปลาที่นี่ก็ได้จะได้ไม่เสียเวลา แม่นางซุนเดินทางเพียงคนเดียวได้ใช่หรือไม่”
         
          “ได้เจ้าค่ะ สบายมากเลย” เด็กสาวแย้มยิ้มอย่างสดใสพร้อมทั้งกำหมัดทั้งสองข้างไว้ข้างกาย งานแค่นี้นางเคยทำมาหมดแล้ว ไม่ว่าจะให้ใช้กำลังสักแค่ไหนแต่ก็อย่าได้ดูถูกสาวน้อยที่ชื่อว่าซุนเฟินเยว่แม้แต่น้อยเลยเชียวล่ะ “เอาไว้เสร็จงานแล้วข้าจะรีบกลับมาช่วยนะเจ้าคะ หากกลับมาช้าก็รบกวนคุณชายเหลียงเข้าไปดูแลตง.. คุณชายซูได้ด้วยหรือไม่เจ้าคะ”
         
          “แน่นอน เรื่องนั้นข้าต้องจัดการให้อยู่แล้ว” บัณฑิตโบกมือไปมาว่าอย่าเป็นห่วง “เช่นนั้นรีบไปเสียเถิด เผื่อเกิดเหตุสุดวิสัยจะได้ไม่กลับมาลั่วหยางมืดค่ำจนเกินไป”
         
          “เจ้าค่ะ เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ”
         
          สาวน้อยค้อมศีรษะขอตัวลาก่อนที่จะควบม้าที่ไม่ได้ขนปลาแล้วจากไป
         
          “ฮื่ม.. เอาล่ะ ทำงาน ทำงาน!”
         
          ต้าซิ่นเองก็เรียกขวัญในการทำงานให้มาบ้าง ไม่รู้ว่าอยู่กับเด็กสาวมากไปหรือเปล่าถึงได้ติดความสดใสเช่นนั้นมาด้วย ไม่ได้สิ อย่างเขาจะต้องทำตัวให้สง่างามเข้าไว้ต่างหาก
         
          บัณฑิตเหลียงจูงม้าไปยังที่เหมาะ ๆ ไถ่ถามกับเจ้าของร้านว่าขอแจกของหน้าร้านได้หรือไม่โดยแลกกลับปลาจำนวนเล็กน้อยที่ตกได้มาแถมจะช่วยเรียกลูกค้าข้าร้านให้อีกต่อ ทางนั้นก็ใจดีไม่มีปัญหา แต่ที่ใจดีก็เพราะว่าได้ของฟรีแถมยังมีคนโฆษณาร้านให้โดยไม่เสียค่าจ้าง เมื่อตกลงกันได้แล้วชายหนุ่มก็ตั้งแผงปลาที่หน้าร้านแล้วป่าวประกาศ
         
          “สวัสดีพ่อแม่พี่น้องชาวลั่วหยางทุกท่าน วันนี้.. ข้าบัณฑิต เหลียง ต้าซิ่น เป็นตัวแทนของแม่นางน้อย ซุน เฟินเยว่ จากอันติง จะขอแจกปลาที่ตกมาได้แก่ชาวบ้านทั้งหลายเป็นกุศล ปลาที่จะแจกในวันนี้มี ปลากง ปลาซ่ง ปลาจาระเม็ด ปลาดุก ปลาเฉา ปลาชิง ปลาลิ่น และปลาเก๋า ทุกท่านต่อแถวกันเข้ามารับได้เลยขอรับ แจกทั้งหมดคนละยี่สิบตัวเพียงแค่แจ้งจำนวนปลาไว้ ช้าหมดอดได้นะ ใครไม่ต่อแถวไม่แจกนะขอรับ! หรือใครรับปลาแจกแล้วจะซื้อของในร้าน ....ชื่อร้านอะไรนะขอรับ” เขาหันไปกระซิบถามเจ้าของร้านจนได้ความแล้วกลับมาประกาศต่อ “ร้านขายของสารพัดอย่างของเถ้าแก่สือ ก็เชิญทางนั้นได้เลยขอรับ!”
         
          คำป่าวประกาศนั่นทำให้ชาวบ้านต่าง ๆ พากันแห่มามุงดูแต่ก็ถูกไล่ให้ไปต่อแถว เจ้าของร้านขายปลาที่หัวใสก็ส่งคนงานไปต่อแถวรับปลาแจกมาขายต่ออีกทอดก็มีเช่นกัน…
              
@Everyone
  
.
.
.
            
         
กติกาการรับปลา
          1. กดตอบกลับโรลเพลย์นี้เพื่อรับปลาแจก ไม่จำเป็นต้องเขียนบทสนทนาก็ได้ แต่ถ้าสนทนาให้เจอกับบัณฑิต [เหลียง ต้าซิ่น] แทน
              เขาเป็นชายหน้าหวาน พูดจาดี ออกสาวนิด ๆ แต่ไม่ถึงกับกรีดกราย ไม่ได้แสดงออกชัดเจน และไม่ได้ชอบผู้ชาย แค่อยากสวย
              เหมือนผู้หญิง ทางนี้จะไม่ขอโรลตอบกลับเพราะว่าขี้เกียจ ให้แยกย้ายได้เลยในเทิร์นเดียว
          2. ขอบันทึกไว้ว่าใครก็ตามที่มารับปลาจะถือว่า ซุนเฟินเยว่ ได้รู้จักกับท่านแล้ว (เหลียงต้าซิ่นจะเป็นคนบอก) หากแจ้งชื่อเอาไว้จะรู้ชื่อ
              แต่ถ้าไม่แจ้งชื่อจะใส่ ??? ไว้แทน เจอกันที่ไหนก็จะจำหน้าค่าตาของแต่ละคนได้
              [อันนี้คือตารางความสัมพันธ์ของเฟินเยว่ https://rotk.xyz/blog-5-2.html]
          3. ห้ามทำร้ายแย่งชิงปลา ถ้าแสดงความหยาบคายออกมาไม่แจกปลาแก่ท่าน (แต่สามารถโรลระงับเหตุคนตีกันแย่งปลาเพื่อเพิ่ม Point
              ได้ตามสะดวก แต่ไม่มีรางวัลให้เพิ่มนะ )
          4. รับปลาได้คนละ 20 ตัว คละชนิดกันได้ แต่ให้แจ้งด้วยว่ารับปลาอะไรกี่ตัว ใครมาก่อนได้ก่อน ไม่มีล็อคคิว ถ้าปลาชนิดนั้นหมด
              ให้เลือกปลาอย่างอื่นแทน
          5. ระยะเวลาการรับปลา ตั้งแต่ตอนนี้ จนถึง วันที่ 10 เดือน 10 จงผิงศกปีที่ 1 เวลา 23.59 น. เมื่อหมดเวลาแล้วแต่ปลายังเหลือ
              ส่วนที่เหลือที่ไม่มีใครรับจะถือว่า NPC ชาวบ้านเอาไป (โอนส่วนที่เหลือให้ Webmaster)

————————————————————
      
ปิดแผงแจกปลา

แจกปลาตามรายการด้านล่างให้ชาวบ้านทั้งหมด

ปลากง 30 ตัว | ปลาซ่ง 40 ตัว | ปลาจาระเม็ด 40 ตัว | ปลาดุก 50 ตัว |
ปลาเฉา 50 ตัว | ปลาชิง 30 ตัว | ปลาลิ่น 50 ตัว | ปลาเก๋า เหลือ 30 ตัว
         
รวมจำนวนปลาที่แจกทั้งสิ้น 400 ตัว
            


←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
พยัคฆ์ตงเทียน
หยกเชื่อมสัมพันธ์
พู่กันเหวิ่นเซ่า
ถุงหอมจูอวี๋
กลยุทธ์เล่ออี้
บทเพลงยิ้มเย้ยยุทธจักร
หน้ากากขาว
เกราะเกล็ดมังกร
ผ้าคลุมไท่หลง
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x40
x32
x1
x439
x500
x73
x500
x26
x498
x500
x10
x2
x9
x1
x400
x1
x1
x5
x28
x8
x591
x228
x228
x500
x2514
x18
x14
x1
x5
x1
x2
x100
x5
x50
x100
x3
x3
x10
x2
x47
x64
x6
x9
x2
x71
x1
x24
x95
x50
x86
x150
x260
x150
x150
x46
x46
x2
x2
x6
x2
x2
x34
x4
x1
x8
x1
x2
x7
x5
x8
x7
x110
x7
x74
x45
x3
x30
x63
x74
x79
x2
x71
x68
x6
x45
x50
x160
x316
x3
x220
x48
x35
x168
x12
x10
x25
x1
x13
x6
x4
x6

1

主题

4

回帖

1010万

积分

ผู้ดูแลระบบ

积分
10100080

VIP Admin

STR
72+0
INT
200+0
POL
200+0
LEA
62+0
CHA
103+0
VIT
88+0
หลี่ มู่
เลเวล 1
โพสต์ 2021-10-10 14:02:28 | ดูโพสต์ทั้งหมด
Fenyue ตอบกลับเมื่อ 2021-10-10 13:35
⌜87⌟ บทที่ 15ปลามาแล้วจ้าฉากที่ 1                                       ...



      วอชเชอร์รู้สึกเบื่อกับการนั่งดู แต่เขาก็ไม่ได้แทรกแซงอะไรหรอกนะ แค่จำแลงร่างของคนที่ไม่อยู่กวนจงในเวลานี้มาเดินเล่นตลาดนครหลวงของต้าฮั่น ในโลกนี้ช่างเป็นอะไรที่วุ่นวายดีแท้ แต่ก็นึกไม่ถึงว่าจะมีคนไม่แปรเปลี่ยนตามสงคราม แบ่งปันแก่ผู้อื่น ถือว่าดีเลยจะได้มีป๊อบคอร์นแกล้มกินกับเหล้าตอนนั่งดูพวกเขา


       "อ่า.. เจ้าแจกปลาพวกนี้จริงหรือ" วอชเชอร์กล่าวถามอีกฝ่าย บัณฑิตหน้าหวานตรงหน้า เขาละพอเห็นอีกฝ่ายแล้วพลันนึกถึงตอนอีกฝ่ายล่าสมบัติแล้วอดขำไม่ได้กับความจับพลัดจับพลู จนมาติดตามหญิงสาวคนนั้น


       "ใช่ขอรับ เอ๊ะว่าแต่ท่านขำอะไร" เหลียง ต้าซิ่นกล่าวถามอีกฝ่ายไปพร้อมกับการตอบ ทำไมอีกฝ่ายดูเมื่อครู่เหมือนจะกลั้นขำอะไรบางอย่าง


      "ไม่มีอะไรหรอก ข้าเพียงรู้สึกยินดีแทนชาวบ้านคนอื่น ๆ ที่ลำบาก ตื้นตันใจที่กลียุคเช่นนี้ยังมีคนแจกจ่ายทรัพยากรแม้จะไม่มากแต่ก็ถือว่าช่วยเหลือพวกเขา" วอชเชอร์กล่าวตอบอีกฝ่าย เขาเงยหน้าขึ้นมาหลังจากดูปลาพวกนั้น "ว่าแต่เจ้าแจกกี่ตัวล่ะ"


      "คนละ 20 ตัวขอรับ คุณชาย ว่าแต่ท่านมีชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไรหรือ" เหลียง ต้าซิ่นกล่าวตอบอีกฝ่าย พลางลืมไปเลยว่าเขาไมไ่ด้แนะนำตัวเมื่อจะทักชื่อ


      วอชเชอร์ครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยปาก "เรียกข้าหยินหยางแล้วกัน วัฎจักรโลกนี้หมุนเวียนด้วยวงล้อหยินหยาง ขาวและดำ ดีและชั่ว ที่ข้าไม่อาจยื่นมือแทรกแซงพวกเจ้าได้" วอชเชอร์กล่าวแนะนำตัว ก่อนจะเลือกปลา


       "ข้าขอปลาเก๋า 10 ตัว กับ ปลาชิง 10 ตัวแล้วกัน" อีกฝ่ายกล่าวก่อนชี้ยังแผงปลาตรงหน้า


       "ได้ขอรับ ข้าจะห่อให้ท่านนะคุณชายหยิน" เหลียง ต้าซิ่นกล่าวอย่างนอบน้อมสมเป็นบัณฑิต แม้เขาจะรู้สึกสงสัยชื่ออีกฝ่ายแปลกพิลึก สกุลหยินที่นับว่าหายากในแผ่นดิน แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะชื่อหยางช่างสอดคล้องกับหยินหยางโดยบังเอิญหรือพ่อแม่อีกฝ่ายตั้งใจอยากให้ลูกอยู่ตรงกลางขาวดำนะ


       "ว่าแต่ท่านคนลั่วหยางหรือขอรับ"

       "เปล่าหรอก ข้าก็คนทุกที่นั่นแหละ ที่ไหนล้วนเป็นบ้านข้า" วอชเชอร์กล่าวพลางยิ้มให้อีกฝ่าย ก็มันจริงนี่นะ ในโลกต่าง ๆ ภายในจักรวาลสำหรับเขาล้วนเป็นบ้านพำนักทั้งสิ้น


        "ได้แล้วขอรับ ขอให้ท่านเดินสวัสดิภาพนะครับ" เหลียง ต้าซิ่นกล่าวยิ้มก่อนยื่นห่อผ้าให้อีกฝ่าย เขาดูเหมือนชนชั้นสูงเลยแฮะจากการแต่งกาย ไหงเป็นคนไร้บ้านได้กันนะ หรือจะเหมือนนายหญิง


        "ขอบคุณสำหรับปลา ข้ารู้สึกเปรี้ยวปากเลย คงใช้ทำอาหารแกล้มเฝ้าดูพวกเจ้าได้หลายมื้อ" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะรับปลา "ขอให้เจ้ากับนายของเจ้าใจกว้างเช่นนี้ต่อไปเรื่อย ๆ นะ กลียุคเช่นนี้คนดีหายากยิ่ง แต่ละคนล้วนมีผลประโยชน์แอบแฝง"
        ก่อนไปเขา0tวางของชิ้นนึงไว้ข้าง ๆ แผงปลาอีกฝ่าย... และเดินจากไป....

      @Fenyue  หากจะหยิบของให้โรลหยิบขึ้นมาดูแกะห่อ หรือ ปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น หลังเก็บแผงมันจะหายไปเอง

←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x1
x2
x12
x5
x636
x241
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

อย่าลืมเข้าสู่ระบบนะจ๊ะ เข้าสู่ระบบตอนนี้ หรือ ลงทะเบียนตอนนี้

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้