[นอกเมืองเยี่ยนเหมิน] หุบเขาจู้อวิ๋น

หุบเขาจู้อวิ๋น

{ นอกเมืองเยี่ยนเหมิน }

【หุบเขาจู้อวิ๋น】

หุบเขาที่เคยหม่นหมองและไร้ซึ่งความอุดมสมบูรณ์
แต่นับจากการที่เจ้าแม่หนี่วาได้เสด็จลงมาชำระล้างวิญญาณร้าย
และคืนความอุดมสมบูรณ์แก่หุบเขานี้ ที่นี้ก็เปี่ยมด้วยความสวยงาม
และจันทร์กระจ่างสดใสในยามค่ำคืน

[เควสทหารชาวบ้าน] กองทหารโข่วซือ

นายกองทหารโข่วซือ

"หากท่านคือนายที่ดี พวกเราขอพลีกายถวายชีวิตขอรับ"

"อุดมการณ์เพื่อปวงประชา พวกเราพร้อมสนับสนุน"

::.คำอธิบายเควส.::

- คำในวงเล็บ อาทิ (พ่อหนุ่ม/สาวน้อย) เลือกคำใดคำหนึ่งมาใช้ ให้เข้ากับคุณ -

- [...] สีน้ำเงิน คือ โรลคำพูดเฉพาะคนมีลักษณะนิสัยตามที่ระบุ -

.: เงื่อนไขเกณฑ์ :.

- เข้าร่วมได้คนละ 1 คนเท่านั้น หากมีคนทำเสร็จแล้วไม่สามารถทำได้ -

- ทำภารกิจของ กองทหารโข่วซือ ครบ 5 ครั้ง -

- เมื่อมีคนเกณฑ์ทหารกองนี้แล้ว จะไม่สามารถมีใครทำภารกิจทั้ง 5 ครั้ง หรือเกณฑ์ได้แล้ว -

- ระยะเวลาสิ้นสุดการเข้าร่วมเควส: จนกว่าเจาหรงซือจะนำพาทหารสามร้อยนายสวามิภักดิ์เข้าร่วมกับคนมีคุณธรรมผู้นั้น -

.: โรลเพลย์ :.

* แจ้งทางเว็บมาสฯ ว่าคุณจะกล่อมอีกฝ่ายทางเลือกไหน เพื่อเปิดดวลตัวต่อตัว หรือ โต้วาที *

       - เขียนโรลเพลย์มาถึงที่หุบเขา -

       - เขียนโรลเพลย์เข้าฉากคัทซีน กำลังเจอนายกองคนที่เราทำงานให้ กับทหารคนอื่น ๆ ฝึกช้อมภายใต้การนำของสตรีชุดแดง -

       - นายกองทหารคนนั้นเห็นเราก่อนหยุดฝึกรายงานแม่ทัพของพวกเขา ก่อนวิ่งตามเราตามคำสั่งแม่ทัพ -

       - เขียนโรลอิสระตามนายกองไปพบแม่ทัพ นายกองแนะนำให้รู้จัก แม่ทัพเจา ผู้นำพวกเขารวบรวมคนทั้งสามร้อยเพื่อร่วมต้านโจรโพกผ้าเหลืองช่วยราชสำนัก

        - แม่ทัพเจาพิจารณาคุณก่อนถามคุณถึงงานทั้ง 5 ที่คุณช่วยเหลือกองทหารของเธอ พวกเขาเล่าถึงวีรกรรมคุณให้เธอฟังบ่อย ๆ -

        - เขียนโรลอิสระพวกเขาถามถึงอุดมการณ์คุณ

                (1) หากมีลักษณะนิสัยทะเยอทะยาน: สามารถบอกเกี่ยวกับอุดมการณ์ที่คุณอยากช่วยปวงประชาพ้นทุกข์ และ ช่วยเหลือราชสำนัก แต่หากราชสำนักเกินเยียวยาคุณก็พร้อมมีแผนรับรอง (จะได้ดวลทดสอบฝีมือ และ เธอจะให้ภารกิจทดสอบคุณไปทำ)

                (2) หากมีลักษณะนิสัยเที่ยงธรรม หรือ ซื่อสัตย์: สามารถบอกเกี่ยวกับอุดมการณ์ที่จะช่วยฮั่น และ เชิดชูรัชทายาทเพื่อฟื้นฟูแผ่นดินใหม่และสงบสุขสู่ปวงประชา (จะได้โต้วาทีกล่อม และ เชิญชวนนางกับทหารเข้าร่วมกับคุณทันทีไม่มีการทดสอบแล้ว) - POL ต้องมากกว่าเจาหรงซือ 2 เท่า

        - เขียนโรลอิสระเลือกทางเลือกและดำเนินการ

        - เขียนโรลอิสระต่อสู้หรือโต้วาทีกัน

        - เขียนโรลอิสระทั้งสองหากรู้ผล ก็คุยกันแลกเปลี่ยนอุดมการณ์

                    (ถ้าคุณชนะอีกฝ่ายจะชมและนับถือคุณมาก เธอสนใจจะติดตามคุณ) (หากแพ้ก็จะเป็นเพื่อนกันแต่ไม่ติดตาม)

        - (หากคุณมีพี่น้องร่วมสาบานไม่ครบ 2 คน รวมคุณ 3) แม่ทัพเจาจะถามคุณ สนใจสาบานเป็นพี่น้องกับเธอไหม หากคุณยอมรับให้ทำพิธีกรีดเลือดสาบานร่วมกัน

        - เขียนโรลเพลย์อิสระจบ ฉลองกันก่อนเก็บค่ายเดินทางไปพร้อมกับคุณ -

          รางวัลเควส: ได้รับ ทหารชาวบ้านกองทหารโข่วซือ 300 นาย และ เป็นผู้บัญชาการค่ายโข่วซือ กองทหารอาสาคนใหม่ ,

                           100 ตำลึงเงิน , 5,000 อีแปะ , 30 EXP , แร่ทองแดง และ แร่สำริด อย่างละ 30

                          ได้รับผู้ติดตามขุนพลสาวผู้นำกองทหารโข่วซือ เจา หรงซือ (หากคุณมีพี่น้องร่วมสาบานไม่ครบ 3 คน เธอจะถามเพื่อสาบานเป็นพี่น้องกับคุณ)

Haoyu ดี

เควสกองทหารซื่อโขว 1 ซื้อเสบียง

อำนาจวาสนาเป็นเรื่องวัดไม่ได้ ช่างเป็นคำพูดที่จริงแท้ เพราะแม้แต่เกิดมาเป็นรัชทายาทฮ่องเต้ ยังมิวายโดนเป่าหูโดยขุนนางกังฉิน

ห่าวอู๋ค่อยๆควบม้าออกมาตามทางเรื่อยๆ จนมาถึงยังหุบเขาแห่งนึงที่ดูร่มรื่นมิน้อย…

"ดูสิ หุบเขานั้น" มันกล่าวพลางค่อยๆควบม้าไปเรื่อยๆ

"หุบเขาตั้งตระหง่านอยู่ได้ถึงทุกวันนี้ย่อมต้องเริ่มต้นจากก้อนดินเล็กๆ ทับถมกันเรื่อยไป จึงจะตั้งตระหง่านได้เช่นนี้ เปรียบดั่งคนตัวน้อย สั่งสมอำนาจวาสนา นานวันเข้าย่อมเป็นดั่งหุบเขานี้"  มันกล่าวออกมา

"พูดได้ดี" เสียงนึงกล่าวขึ้นจากด้านหลังห่าวอู๋ มันจึงหันไปมอง เมื่อลองสังเกตดู ก็พบว่าเป็นชายผู้นึงแต่งกายคล้ายทหาร ดูท่าจะพอมียศอยู่บ้าง

ห่าวอู๋เห็นเป็นทหารก็โล่งใจ แว้บแรกนึกว่าพวกโจรโพกผ้าเหลืองเสียอีก "สวัสดีท่านทหาร ข้าน้อยย่อมไม่กล้ารับคำชม" มันกล่าวพลางแสร้งทำตัวนอบน้อม

บางทีนี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดีสักอย่างมันสัมผัสได้

"อย่าได้ถ่อมตนไป ข้าเป็นนายกองของกองทหารโขว่ซือ มีงานให้ท่านทำ ท่านสนใจไหม"ชายคนนั้นกล่าว

"ไม่ทราบว่างานอะไรรึท่าน?" มันเอ่ยถามอย่างสงสัย

ดูแววแล้วคงจะลำบากไม่น้อย "อ้อ ข้าเสียมารยาทไป ข้าชื่อห่าวอู๋ แต่ได้โปรดเรียกข้าว่าจื่อจุน"

มันกล่าวพลางคำนับให้

"อย่าได้มากมารยาทไป ข้าอยากจะวอนขอให้ท่านช่วยนำทหาร 25คนของข้าไปรับเสบียงจะได้หรือไม่ พอดีข้าติดภารกิจอีกภารกิจนึง" นายกองคนนั้นกล่าว

"ถ้าท่านไม่ว่าอะไร ข้าขอดูพลทหารของท่านกับเกวียนได้หรือไม่"มันกล่าว มันแค่อยากประเมินความเสี่ยงดู

"เช่นนั้นก็เชิญมาดูเถิดท่าน" นายกองคนนั้นควบม้าออกไป ชายหนุ่มจึงค่อยๆควบม้าตามไปด้วย

ก่อนที่ชายหนุ่มจะมองเห็นทหารรูปร่างกำยำ 25 คนและก็ขบวนเกวียน ยาวเป็นพรืด…

"อืม….ค่าจ้างล่ะท่าน" ชายหนุ่มเอ่ยถามนายกองตรงหน้า

"อืม..ค่าจ้างหลังส่งเสบียง 30 ตำลึงทอง , 600 ตำลึงเงิน ,  ผ้ากระสอบ 15 ผืน และแร่ทองแดง 20ก้อน ท่านเห็นเป็นเช่นไร" นายกองตรงหน้ากล่าว

ชายหนุ่มคำนวณได้เสียแล้วยังไงก็คุ้มค่าจึงตอบตกลงกลับไป

"ได้แน่นอน ข้าจะนำกลุ่มทหารเหล่านี้ไปรับเสบียงมาให้" มันกล่าวพลางพยักหน้าตกลง

"ได้เช่นนั้นก็ดีเยี่ยม อ้อ นี้เงิน 3000ตำลึงเงินไว้ให้ท่านไปซื้อเสบียงมา" นายกองคนนั้นมอบเงินให้ก่อนจะกล่าว

"ข้าฝากด้วยล่ะ"

"ไม่ต้องกังวล ข้าจะจัดการอย่างดี" มันกล่าวอย่างหนักแน่น ก่อนจะหันไปกล่าวกับพวกทหาร 25 คน

"เหล่าทหารหาญทั้งหลายจงฟัง ข้าห่าวอู๋ เป็นผู้ที่จะนำพวกท่านไปซื้อเสบียงและนำเสบียงกลับมา ข้าอาจยังเยาว์นัก แต่จงเชื่อมั่นในตัวข้า ระยะทางและเวลาจะพิสูจน์ให้พวกท่านเห็นเอง ว่าข้านั้นเชื่อถือได้!"

มันประกาศก้อง เรียกเสียงกู่ร่องจากพวกพลทหาร ก่อนที่ห่าวอู๋จะค่อยๆนำขบวนให้ออกเดินทางต่อไป..

Haoyu ดี

ห่าวอู๋ เรียกเหล่าทหารมาร่วมกันทั้ง 25 นาย มาร่วมกันเพื่อวางแผนการเดินทางกัน

"สวัสดีเหล่าทหารหาญ ขัาเรียกพวกท่านมาที่นี่เพื่อจะบอกแผนการเดินทางของพวกเรา

"ขาไปเราจะผ่าน ไท่หยวน-ด่านฉีกวน -เหอตง -หงหนง และก็ด่านหานหู่ก่วน โดยขากลับก็จะกลับทางเดียวกัน" ห่าวอู๋ประกาศต่อหน้าเหล่าทหารทุกท่าน

"โดยขาไป ข้าคาดว่าเราน่าจะเดินทางไปอย่างรวดเร็วเนื่องจากยังไม่มีเสบียง และคงไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยมาก แต่ขากลับนั้น เราคงเดินทางได้ช้ามาก" มันกล่าว

"อีกทั้งพวกโจรคงไม่นิ่งเฉยกับเสบียงจำนวนมากขนาดนี้แน่ ดังนั้น ข้าจึงต้องจัดเวรยามอย่างเคร่งคัด แน่นอนว่าข้าก็จะเฝ้ายามด้วย" ห่าวอู๋กล่าว โดยหวังซื้อใจพวกทหาร

ว่าแล้วมันก็อธิบายว่าจัดเวรยามเท่าไหร่ เดินเวรยามอย่างไรให้ปลอดภัยแบบคร่าวๆ

"พวกท่านมีคำถามอะไรหรือไม่" ห่าวอู๋มองเหล่าทหารที่อยู่ตรงหน้า เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรมันจึงกล่าวว่า

"เช่นนั้น เราก็ไปกันเถิด ออกเดินทาง!" ชายหนุ่มกล่าวค่อยๆเดินทางออกไป

เส้นทางระหว่างเดินไปไท่หยวน นั้นเรียกได้ว่าปลอดภัย ไร้ร่องรอยพวกโจร ห่าวอู๋นำทหารผ่านไปได้อย่างปลอดโปร่งโล่งสบาย

แต่ขณะชายหนุ่มกำลังนำพวกทหารพักที่ระหว่างทางไปด่านฉีกวน...ก็เกิดเรื่องขึ้น

ระหว่างมันกำลังเดินตรวจยามอยู่นั้นเองมันก็ไปเจอ

พวกโจรโผกผ้าเหลือง หนึ่งคน อาจเป็นพวกที่หลุดทัพหลุดฝูงมาก็ได้ อันที่จริงมันจะเรียกทหารมารุมสกรัมก็ย่อมได้ แต่ว่าทำเช่นนั้นย่อมไม่อาจเรียกใจพวกทหารได้

"เจ้าโจรชั่ว หนอยแน่! บังอาจมาบุกรุกเรอะ.." มันชักดาบเข้าโรมรันกับโจรคนนี้ทันที

ดูไปแล้วเจ้าโจรคนนี้ก็ถึกทนไม่น้อย สร้างบาดแผลให้ห่าวอู๋ทีเดียว แต่ชายหนุ่มก็หาสนให้ เพราะมันแกร่งกว่า เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น

เสียงการต่อสู้เรียกทหารให้ออกมาดู มันจึงจงใจโชว์ความสามารถให้มันมากขึ้นเพื่อที่ตนนั้นจะได้ใจมากขึ้น ผ่านไป 200กว่ากระบวนท่า ห่าวอู๋จึงจัดการมันได้สำเร็จ…

"พวกท่านออกมาทำไมกัน เชิญไปพักผ่อนเถอะ .."ห่าวอู๋กล่าว "เรื่องแค่นี้จิ๊บจ๊อยมาก พวกท่านเหนื่อยมามากแล้ว " ชายหนุ่มใช้คำพูดเห็นอกเห็นใจเพื่อทำให้ได้ใจเหล่าทหารกันมากขึ้น

ดูแล้วพวกทหารก็ดูสนิทสนมกับเขามากขึ้นเหมือนกัน

ส่วนระหว่างทางที่เหลือนั้นไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเท่าไหร่นัก การเดินทางเป็นไปอย่างราบรื่นจนในที่สุด มันก็มาถึงที่หมายของมันเสียที…

Haoyu ดี

ชายหนุ่มนำขบวนมาถึงยังที่นัดรับเสบียงที่นัดแนะกับนายกองคนนั้นไว้แล้ว

"โอ้ กลับมาถึงแล้วสินะ เป็นอย่างไรบ้าง ราบลื่นดีไหม" นายกองคนนั้นเอ่ยถาม

"ก็ราบรื่นดี ระหว่างทางมีพบพวกโจรประปราย แต่ว่าก็เอสชนะมาได้" เขากล่าว

"เสบียง 8000 หาบ ตามที่สัญญา" เขากล่าว "เชิญลองตรวจสอบดูได้" มันกล่าวก่อนจะให้เหล่าทหารนับและเช็ค

"อืม ทุกอย่างเรียบร้อยดี เอ้านี่รางวัลของเจ้า" นายกองคนนั้นกล่าว

"หามิได้ ข้าแค่ทำตามงานที่ได้รับมอบหมาย หากมีอะไรให้ช่วยเหลือ เชิญบอกได้เลย ตามสะดวก" เขากล่าวกับอีกฝ่าย ก่อนรับเงินมา

"ข้าจะอยู่แถวนี้แหละ หากมีอะไรให้ช่วย เชิญเรียกได้เลย" มันกล่าวก่อนจะควบม้าออกไป

Chenfeng บ้า

เฉินเซียวเฟิงได้เดินทางมาถึงเมืองเยี่ยนเหมินเพื่อผ่านทางไปเมืองอันอี้ต่อทว่าเมื่อมาจนถึงหุบเขาจู้อวิ่น ก็ได้พบนายกองคนหนึ่งเข้ามาทักทายเขา


"สวัสดีนักเดินทาง เจ้าสนใจงานง่ายๆได้เงินดีไหม?"


คำพูดของนายกองดูน่าสงสัยจนเฉินเซียวเฟิงระแวง


"ข้าไม่สนใจหรอก ไปหาคนอื่นเถอะ"


เฉินเซียวเฟิงพูดปัด เพราะโลกนี้ไม่มีงานง่ายๆที่ได้เงินดีอยู่แล้วรึต่อให้มีมันก็ไม่มีทางเป็นงานสุจริต


"เดี่ยวรอก่อนสิ อย่างน้อยก็ฟังรายละเอียดซะหน่อยเถอะ!"


นายกองเข้ามาขวางทางเขาไว้ จนเฉินเซียวเฟิงถอนหายใจแล้วหยุดมอง


"ก็ได้ ว่ามาสิ"


พอเห็นเฉินเซียวเฟิงตอบรับ นายกองก็ยิ้มดีใจรีบกล่าวออกมา


"ข้ากำลังหาคนไปรับเสบียงที่เมืองลั่วหยางอยู่นะ แน่นอนว่ามีรางวัลตอบแทนสมน้ำสมเนื้อและยังมีผู้ช่วยไปให้ด้วยนะ"


นายกองเริ่มอธิบายงานแต่เฉินเซียวเฟิงก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี


"เรื่องนั้นพวกเจ้าทำกันเองก็ได้นี้ ไม่เห็นต้องจ้างคนนอกมาทำเลย"


คำพูดนี้ทำนายกองชะงักไปก่อนจะอธิบายแบบประหม่าว่า


"พูดแล้วก็น่าอาย แต่คนของเราไม่ค่อยชำนาญทางนักแถมระหว่างทางอาจเจอโจรดักปล้นด้วยดังนั้นการจ้างงานคนที่เชี่ยวชาญมันก็คงลดความเสี่ยงได้ดีกว่านะ


เหตุผลนายกองทำให้เฉินเซียวเฟิงรู้สึกว่าเชื่อถือได้แต่ก็ยังไม่มากพอที่จะรับงาน


"แล้วเจ้าจะต้องการเสบียงเยอะเยะไปเพื่ออะไรกัน? จะไปทำสงครามกับใครรึไง"


เฉินเซียวเฟิงถามออกไปเพราะการเตรียมการแบบนี้เหมือนกำลังไปรบกับใครเลย


"แน่นอนก็ต้องเป็นพวกโจรโผกผ้าเหลืองนะสิ!"


นายกองบอกกลับทันทีก่อนแววตาของเฉินเซียวเฟิงจะเปลี่ยนไปด้วยสายตาที่อาฆาต


"ตกลง ข้ารับงานนี้เอง"


เฉินเซียวเฟิงตอบปากรับคำในทันที ขอเพียงทำให้โจรโผกผ้าเหลืองศัตรูคู่อาฆาตเขาพินาศจะให้ทำอะไรก็ยอม


"เยี่ยมเลย งั้นตามข้ามาสิข้าจะพาเจ้าไปรู้จักทหาร 25 นายที่จะคอยช่วยเจ้าในครั้งนี้"


นายกองที่ยังสับสนอยู่ว่าทำไมเฉินเซียวเฟิงถึงตอบรับคำ แต่ขอแค่รับงานเขาก็ไม่มีปัญหาอะไร


"เดี่ยวก่อน ข้ามีธุระต้องไปทำที่เมืองอันอี้ด้วยถ้าต้องอ้อมเส้นทางสักนิดคงไม่เป็นปัญหาใช่ไหม?"


เฉินเซียวเฟิงถามไว้ก่อนเพราะเขามีงานที่ต้องไปหาตัวยอดยุทธ์หญิงที่นั่นด้วย


"ไม่มีปัญหาๆ ตราบใดที่เจ้าเอาคนและเสบียงกลับมาครบได้ทันเวลาข้าก็ถือว่าใช้ได้ทั้งนั้น"


นายกองหัวเราะเบาๆก่อนจะพาเฉินเซียวเฟิงไปรู้จักทหารทั้ง 25 นายที่เตรียมพร้อมรออยู่แล้ว พวกเขาดูไม่ใช่นักรบที่เก่งกาจแต่ก็มีระเบียบดั่งทหารที่ดีควรมีจนสร้างความประทับใจให้เฉินเซียวเฟิงเล็กน้อย


"นี้แหละกองทหารที่จะไปกับเจ้าด้วย หวังว่าจะเข้ากันได้ดีนะ ส่วนข้ามีงานต้องไปทำต่อขอให้โชคดีล่ะนักเดินทาง"


นายกองโบกมือลาก่อนจะจากไป ทิ้งให้เฉินเซียวเฟิงอยู่กับกองทหารที่ยังทำตัวไม่ถูกเพียงลำพัง


"ก่อนอื่นข้าคงต้องแนะนำตัวก่อนสินะ ข้าเฉินเฟิงจะเป็นผู้นำทางเจ้าในครั้งนี้ไม่จำเป็นต้องมีมารยาทรึให้ความเคารพข้าแต่เมื่อถึงเวลาที่ข้าสั่งอะไรจงทำตามแต่โดยดี นั้นก็เพื่อชีวิตพวกเจ้าเอง"


เฉินเซียวเฟิงเดินไปรอบๆพูดเชิงข่มขู่เพื่อให้ทหารพวกนี้เชื่อฟังเขา เพราะตัวเขาเองก็เคยฝึกเป็นทหารจึงพอรู้ทักษะในการคุมคนมาบ้าง


"แต่ขอเพียงเจ้าเชื่อมั่นในตัวข้า ข้าสาบานว่าจะพาพวกเจ้าทั้ง 25 คนกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอนแม้ต้องสละชีวิตของตัวข้าก็ตาม!"


ครั้งนี้เขาพูดด้วยน้ำเสียงดุดันสร้างความหวั่นเกรงและความเชื่อมั่นให้เหล่าทหารเป็นอย่างมาก


"พวกเราเชื่อในตัวท่านครับ!"


ทหารพูดตอบกลับอย่างพร้อมเพรียงและขันแข็ง ทำให้เฉินเซียวเฟิงยิ้มอย่างพึงพอใจ


"ดี! เตรียมตัวกันได้แล้ว เราจะรีบออกเดินทางกันในทันที!"


"รับทราบ!"

กลุ่มทหารพูดตอบรับเฉินเซียวเฟิงเป็นอย่างดีก่อนจะเริ่มจัดเตรียมขบวนมุ่งหน้าไปยัง เมืองอันอี้ เพื่อที่เฉินเซียวเฟิงจะแวะทำธุระที่นั่นก่อน

Chenfeng บ้า

หลังผ่านการเดินทางมานานเฉินเซียวเฟิงก็ได้นำขบวนเสบียงกลับมาถึงได้อย่างปลอดภัย พร้อมกับทหารอาสาที่กลับมาครบที่เกือบสมบูรณ์ทุกคน


"เจ้ากลับมาแล้ว! ไวกว่าที่ข้าคิดอีกนะเนี่ยแถมเสบียงกับทหารยังอยู่ครับเลย ดีมากๆ"


นายกองที่เห็นเฉินเซียวเฟิงกลับมาปลอดภัยดีก็รีบกล่าวชมอย่างยินดี


"ไม่เลยข้าก็เจอปัญหาเกือบพลาดท่า ถ้าไม่ใช่ทหารกล้าคนนี้เสี่ยงชีวิตมาปกป้องข้าเกรงว่าคงไม่มีโอกาสมาพูดคุยกับท่านที่นี้ด้วยซ้ำ"


เฉินเซียวเฟิงยกความดีความชอบให้กับทหารที่บาดเจ็บเพื่อตน


"ฮะๆ ท่านนี้ช่างถ่อมตนจริงๆ ฝีมือและคุณธรรมเช่นท่านไม่สนใจมาเข้าร่วมกลุ่มทหารโขว่สือรึ"


นายกองเมื่อเห็นความสามารถของเฉินเซียวเฟิงจึงอยากได้เขามาเข้าร่วมทัพด้วย


"ขอบคุณสำหรับคำเชิญ แต่ข้ามีกลุ่มที่สังกัดอยู่แล้วคงต้องขอปฏิเสธท่านไป"


เฉินเซียวเฟิงตอบปฏิเสธไปซึ่งนายกองก็พยักหน้าเข้าใจได้


"น่าเสียดายจริงๆ ถือว่าเรามาเจอกันช้าไป เอ้า นี้รางวัลของเจ้าข้าเตรียมไว้แล้ว"


นายกองมอบถุงเงินกับถุงกระสอบที่ใส่ของบางอย่างไว้จนเต็มให้เฉินเซียวเฟิง


"ขอบคุณมาก.."


เฉินเซียวเฟิงรับของมาก่อนจะนำไปแขวนไว้ที่ม้าคู่ใจตน แต่ขณะที่จะจากไปเขากลับรู้สึกอึดอัดราวกับมีเรื่องบางอย่างที่จำเป็นต้องพูดออกไป


"ไม่ได้.. ข้าไม่อยากปิดบังท่านอีกต่อไปแล้ว"


ด้วยนิสัยที่จริงใจของเฉินเซียวเฟิงการปิดบังตัวตนกับคนที่เชื่อใจเขาเช่นนี้ทำให้เขาทนไม่ได้


"นายกองช้าก่อน.. ข้ามีเรื่องจะพูดกับท่าน"


เฉินเซียวเฟิงกล่าวรั้งตัวนายกองไว้ก่อนจะหันมามอง


"มีอะไรรึ?"


นายกองหันมาถามด้วยความสงสัย ขณะที่เฉินเซียวเฟิงหน้าเครียดแต่ก็พูดออกไปโดยไม่ลังเล


"จริงๆแล้วข้าเป็นสมาชิกค่ายโจรฉางซิ่ง"


คำพูดของเฉินเซียวเฟิงสร้างความตกใจให้นายกองเป็นอย่างมาก


"นี้เจ้าล้อข้าเล่นใช่ไหมเนี่ย.."


นายกองมองเหมือนเป็นมุขตลกแต่เมื่อเห็นใบหน้าจริงจังของเฉินเซียวเฟิงจึงรู้ว่าไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเป็นแน่


"ข้าเองก็เคยได้ยินชื่อกลุ่มโจรฉางซิ่งมาบ้าง ว่าเป็นโจรคุณธรรมคอยปล้นราชสำนัก พวกคดโกงช่วยเหลือคนยากไร้.. แต่โจรก็คือโจรข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าข้าฝากเสบียงทั้งกองทัพให้เจ้า!"


นายกองตะโกนว่าด้วยความผิดหวังปนโมโหแต่เฉินเซียวเฟิงก็ไม่กล่าวตอบอะไร


"ครั้งนี้ข้าจะเห็นแก่ผลงานที่เจ้าทำไว้.. ไปซะเถอะครั้งหน้าที่เจอกันข้าคงไม่ปราณีแล้ว"


นายกองพูดไล่และเตรียมจากไปด้วยความผิดหวัง แต่เฉินเซียวเฟิงกล่าวรั้งเอาไว้


"ขออภัยที่หลอกลวงท่านด้วย แต่ถ้าท่านยังคงเชื่อในตัวข้าอีกสักนิดพอจะรับฟังสิ่งที่ข้าจะพูดต่อจากนี้ได้รึเปล่า?"


คำพูดเฉินเซียวเฟิงทำให้นายกองชะงักไป เขาทำท่าเหมือนจะปฏิเสธแต่ก็ไม่พูดออกมา


"ลองว่ามาสิ หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องไร้สาระนะ"


"กลุ่มทหารอาสาเช่นท่านถูกจัดตั้งขึ้นมาช่วยเหลือพวกชาวบ้านหรืออีกนัยหนึ่งพวกท่านเองก็เห็นว่าราชสำนักไร้ความสามารถ จึงต้องลุกขึ้นมาช่วยเหลือตัวเองใช่หรือไม่"


เฉินเซียวเฟิงกล่าวว่าไปนายกองอยากจะเถียงแต่ก็เถียงไม่ออก


"กลุ่มโจรฉางซิ่งก็เช่นเดียวกัน แต่ที่ต่างกันคือเราไม่ได้แก้ปัญหาที่ปลายเหตุเช่นพวกท่าน แต่เราจะถอนรากถอนโคนต้นตอของปัญหานั่นคือราชสำนักที่เน่าแฟะในตอนนี้"


"สุดท้ายเจ้าก็เป็นแค่โจรกบฏ มันต่างจากสิ่งที่โจรโผกผ้าเหลืองทำตรงไหน!"


"ต่างกันสิ! เพราะค่ายโจรฉางซิ่งคือกลุ่มคนที่เป็นเหยื่อให้พวกราชสำนักและโจรโผกผ้าเหลือง พวกเราเข้าใจความเจ็บปวดนี้ดีกว่าใครๆ!"


นายกองที่พอได้ฟังก็นิ่งเงียบไป เขาครุ่นคิดบางอย่างก่อนจะพูดออกมา


"แล้วเจ้าต้องการอะไรถึงมาพูดเรื่องพวกนี้?"


"ข้าต้องการเจรจาเป็นพันธมิตรกับพวกท่าน.. ทหารโขว่สือและค่ายโจรฉางซิ่งแม้วิธีการเราจะต่างกันแต่เป้าหมายเราล้วนเหมือนกันนั่นคือให้ประชาชนได้อยู่อย่างสงบสุข ข้าจึงมีข้อเสนอมาให้ท่าน"


"ข้อเสนออะไร?"


"พวกเราจะร่วมมือกันอย่างลับๆ ทหารโขว่สือจะจัดการศัตรูจากภายนอก ส่วนค่ายโจรฉางซิ่งจะจัดการศัตรูจากภายใน ด้วยความร่วมมือของพวกเราจะต้องเปลี่ยนแปลงอะไรได้บ้างแน่"


เฉินเซียวเฟิงกล่าวด้วยความมุ่งมั่นจนนายกองถึงกับลังเล


"เรื่องนี้ใหญ่เกินกว่าข้าจะตัดสินใจได้.. ขอข้าคุยกับหัวหน้าดูก่อนแต่อย่าคาดหวังเยอะจะดีกว่า"


สุดท้ายนายกองก็ยอมคิดเรื่องนี้แบบจริงจัง


"ขอบคุณท่านมาก"


เฉินเซียวเฟิงยกมือคารวะเคารพอีกคนก่อนจะขี่ม้าเตรียมจากไป แต่ก็เจอกลุ่มทหารอาสาทั้ง 25 คนมารอเขาอยู่


"ท่านจะไปแล้วเหรอท่านเฉินเฟิง?"


ทหารอาสาพูดเหมือนอาลัยอาวรณ์ แม้จะร่วมทางกันไม่นานแต่เฉินเฟิงก็ดีกับพวกเขามากเลยผูกพันธ์ขึ้นมา


"ใช่แล้ว.. ความจริงข้าเองก็อยากชักชวนพวกเจ้ามากับข้าด้วยแต่การเป็นโจรแม้จะทำเพื่อคุณธรรมแต่ก็ไม่มีใครยอมรับหรอก จะไม่มีเกียรติรึศักดิ์ศรีใดๆให้ใครเชยชม ดังนั้นข้าต้องการคนที่พร้อมเดินเส้นทางนี้จริงๆ ถ้าใครอยากเข้าร่วมกับข้าขอให้ตามข้ามาในตอนนี้ส่วนใครไม่อยากมาข้าก็ไม่คิดกล่าวว่าอันใดและอวยพรให้พวกเจ้าโชคดีในเส้นทางที่พวกเจ้าเลือก"


เฉินเซียวเฟิงกล่าวตอบก่อนจะขี่ม้ามุ่งจากไปปล่อยให้เหล่าทหารเลือกตัดสินใจกันเอง ตอนนี้ได้เวลาที่เขาจะกลับไปที่ ค่ายโจรภูเขาฉางซิ่ง ตามที่หัวหน้าเจิ้งเจียงเขียนจดหมายมาเรียกแล้ว

[ใช้โบนัสนิสัยจริงใจ 2 point จากโรลการฑูต]

Tianzhou ดี

     เทียนหลงหลังจากที่ได้พักผ่อนมาซักพักก็เริ่มเดินทางขึ้นมาจนผ่านหุบเขาจนมาเจอกับชายคนหนึ่ง ก่อนที่ชายคนนั้นจะวิ่งตรงมาหาตนอย่างรีบร้อน

     "คุณชายท่านนั้นพอมีเวลาหรือไม่??" ชายคนนั้นกล่าวขึ้นมาเมื่อวิ่งมาถึงด้วยท่าทีเหนื่อยหอบ

     "เวลารึข้ามีอยู่หรอกท่านต้องการอะไรหละ??" เทียนหลงพลันกล่าวถามแก่ชายคนนี้ด้วยความสงสัย ถึงแม้เขาจะมีมีเวลาแต่ก็ต้องการจะรู้ว่างานนี้นั้นหนักเกินไปหรือไม่

     "ข้าจะวานให้ท่านนำคน 25 นายไปรับเสบียงกับพ่อค้าหวังจินที่เมืองลั่วหยาง แน่นอนพวกเรามีค่าตอบแทนที่คุ้มค่านายสนใจไหม??" ชายหนุ่มกล่าวถามกับเทียนหลงอีกครั้งพร้อมกับจ้องมองไปที่ใบหน้านั้นอย่างไม่กระพริบ

     "ไม่มีปัญหาหากท่านให้ของข้าสมราคา" เทียนหลงกล่าวตอบออกมาพร้อมรอยยิ้มเรื่องการช่วยเหลือมิได้สำคัญกับเขามากแต่การเงินนั้นย่ิมจำเป็นเสมอ

     "ข้าดีใจที่ท่านกล่าวเช่นนั้น" ชายหนุ่มกล่าวออกมาก่อนจะเดินไปหยิบเงินและนำมามอบให้กับเทียนหลงค่าเสบียงก่อนจะผายมือไปทาง 25 คนที่รออยู่แล้ว "ข้าขอฝากพวกเขาด้วย"

      "มิมีปัญหา เช่นนั้นก็รีบออกเดินทางกันเถอะ!!!" เทียนหลงกล่าวขึ้นก่อนจะควบม้าสีดำของตนนำขบวนไปสู่เมื่องลั่วหยาง...

Tianzhou ดี

เทียนหลงเดินทางมาถึงยังหุบเขาอีกครั้ง ในคราวนี้เขาได้พาคนมาครบทุกคนและเสบียงทั้งหมดที่หาได้ถึงแม้จะมีคนบาดเจ็บอยู่บ้างแต่ก็มิใช่เรื่องใหญ่อะไร

"ท่านข้านำเสบียงมาให้แล้วนะ"

เทียนหลงกล่าวตะโกนทันทีที่มาถึงยังหุบเขา

"เช่นนั้นขอบคุณท่านมาก"

"เอาหละทุกคนมาขนของ!!!"

ชายคนนั้นพลันกล่าวก่อนที่คนของเขาจะเริ่มมาขนเสบียงทั้งหมดไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมีชายคนหนึ่งเดินมาถือของมาให้แก่เทียนหลงซึ่งแน่นอนนี่คือค่าจ้างสำหรับการช่วยเหลือนี้

"นี่คือเงินของท่าน ขอบคุณมากๆที่ช่วยเหลือพวกเรา"

"มิใช่เรื่องใหญ่ท่าน ในเมื่อท่านให้ข้าสมราคาแบบนี้ข้าก็มิมีปัญหา"

เทียนหลงพลันโค้งลาก่อนจะเดินจากไปก่อนจะพูดประโยคทิ้งท้ายหนึ่งขึ้นมา

"หากมีอะไรให้ช่วยอีกสามารถเรียกข้าได้เลยนะ"

[เควสช่วยกองทหารโข่วซือ 2] ช่วยพี่น้องทหารทางการ

นายกองทหารโข่วซือ

"หากท่านคือนายที่ดี พวกเราขอพลีกายถวายชีวิตขอรับ"

"อุดมการณ์เพื่อปวงประชา พวกเราพร้อมสนับสนุน"

::.คำอธิบายเควส.::

- คำในวงเล็บ อาทิ (พ่อหนุ่ม/สาวน้อย) เลือกคำใดคำหนึ่งมาใช้ ให้เข้ากับคุณ -

- [...] สีน้ำเงิน คือ โรลคำพูดเฉพาะคนมีลักษณะนิสัยตามที่ระบุ -

.: เงื่อนไขเกณฑ์ :.

- ต้องผ่าน [เควสช่วยกองทหารโข่วซือ 1]  ก่อน -

- หาก ฉาง เฟย เสียชีวิต เควสช่วยกองทหารโข่วซือ 2 จะไม่สามารถทำได้ทันที ทำได้กี่คนก็ได้แค่นั้น -

- เข้าร่วมได้ทุกคน คนละ 1 ครั้ง -

.: โรลเพลย์ :.

* แจ้งทางเว็บมาสฯ ว่าคุณจะกล่อมอีกฝ่ายทางเลือกไหน เพื่อเปิดดวลตัวต่อตัว หรือ โต้วาที *

       - { เขียนโรลเพลย์ ณ หุบเขาจู้อวิ๋น }

         - ระหว่างผ่านหุบเขาท่านมาเจอนายกองทหาร เขาได้สอบถามท่านถึงงานใหม่ ซึ่งงานนี้อาจค่อนข้างเสี่ยง เขาจะต้องปลอมตัว แนะนำให้มีหน้ากากที่ปกปิดใบหน้าสักหน่อยเพื่ออำพรางใบหน้าเข้าไป เขาได้ซื้อข่าวจากคนผู้หนึ่งบอกว่า ค่ายโจรฉางซิ่งที่เป็นค่ายโจรใหญ่ในปิงโจว คนผู้นั้นบอกว่าพวกเขาจับทหารทางการขังไว้ที่เรือนจำในค่าย แม้ว่าพวกเขาจะรับใช้ทางการไม่ยอมก้มหัว แต่ที่ไปปราบตอนค่ายฉางซิ่งยังตั้งตัวใหม่ ๆ ในไท่หยวน พวกเขาก็ทำตามหน้าที่ก็ไม่ควรจะขังเช่นนี้เลย   อย่างน้อยช่วยให้ได้สัก 10-30 นาย

      - ไปพบคนผู้นั้นด่านหูกวนแถว ๆ หอร้างกลางป่า หอที่ถูกตัดขาดจากสะพาน เจ้าจะต้องใช้เถาวัลย์ข้ามไป คงโหนเถาวัลย์ได้นะ ไปโดยด่วน ภายในคืนนี้ ยามไห้

      - เขียนโรลสร้างเรื่องราวการเดินทางอย่างน้อย 1 เมืองเพื่อไปด่านหูกวน

      - [โรลเพลย์เวลายามไห้ วันที่รับเควส - หากเกินเวลาคืนนี้ท่านจะหลุดจากเควสทันที คุณได้เดินทางมายัง[ด่านหูกวน] หอคัมภีร์โบราณ ~ ร้าง

ฉาง เฟย

อดีตโจรฉางซิ่ง ผู้ก่ออาชญากรรมด้วยการขืนใจข่มขืนสตรีบริสุทธิ์ระหว่างปล้นหมู่บ้าน จนถูกขับไล่ออกจากกลุ่มโจร

ด้วยความเจ็บแค้นนังร่านเจิ้งเจียง ทำให้เขาอยากจะแก้แค้นและขายความลับแก่กลุ่มทหารอาสาที่ต้องการกำลังพลเพิ่ม ซึ่งเขาจะติดตามไปด้วยอ้างว่านำทาง

แท้จริงหลอกใช้คุณเป็นเบี้ยหลอกล่อ เพื่อจุดประสงค์ขโมยของในค่ายบางอย่าง

      - เขียนโรลสร้างสตอรี่เข้ามาในยามไห้ ก่อนเขามองคุณให้ดีว่าไม่ใช่พวกโจรฉางซิ่ง (หากเป็นสมาชิกฉางซิ่ง แนะนำให้ใส่หน้ากากปกปิดหน้า) ก่อนเขาจะใช้ตัวเบาลงมาเพื่อมั่นใจว่าปลอดภัย เขากล่าวถามว่ามาจากทหารอาสาพวกโข่วซือนั่นใช่ไหม  

     - ทั้งคู่สนทนากัน ฉางเฟยบอกอีกฝ่าย เขาจะนำทางไปยังค่ายโจรฉางซิ่ง ปรกติเวลาดึก ๆ จะมีคนเฝ้าน้อย เพราะพวกนั้นถือดีว่าไม่มีใครรู้ ข้าจะไปหลอกล่อพวกโจรคนอื่นให้ เจ้าก็รีบไปในส่วนเรือนจำ

     - { สร้างสตอรี่เดินทาง ผ่าน ป่าเมืองไท่หยวน }

     - { ท่านกับฉางเฟยลอบเข้ามาในค่ายฉางซิ่งจนถึง [ค่ายโจรภูเขาฉางซิ่ง] ประตูค่าย }

     หมายเหตุ: ลอบเข้าค่ายโจร ภายในเวลา ยามไห้ - ปั้นเย่ซันเกิง - ยามจื่อ - ยามโฉ่ว เท่านั้น

                     (หากเลยเวลาแล้วให้ไปหาที่โรลแวะพักด่านฉีกวน หรือ ไท่หยวน ก่อน รอวันถัดไปแทน)

     - เขียนโรลอิสระสร้างเรื่องราวการลอบเข้าค่าย เมื่อท่านมาถึงที่ค่ายแห่งนี้ ท่านก็ได้พบเจอกับความเข้มงวดของโจรเฝ้าประตู

     - ฉางเฟยบอกอีกสักแปบ สหายเขาที่เป็นสายในนั้นจะมาดึงความสนใจ ทั้งสองรอกันสิบนาทีก่อนจะมีโจรคนหนึ่งเดินถือสุรากับแกล้มมาชวนคนเฝ้าจำนวนหกเจ็ดคนบริเวณประตูที่เข้ากะไปดื่มสังสรรค์ในมุมอับบริเวณนั้นที่มองไม่เห็นประตู

     - เขียนโรลสร้างสตอรี่ดำเนินการตามแผน ส่วนฉางเฟยบอกขอตัวก่อน เขาจะไปดึงความสนใจพวกระดับขุนพลโจร

     - ส่วนคุณก็มุ่งหน้าไปยังเรือนจำที่ฉางเฟยแนะนำ

     - { [ค่ายโจรภูเขาฉางซิ่ง] เรือนจำหว่านโต่ว }

     หมายเหตุ: ตรงนี้ท่านจะโรลเวลาใดก็ได้ ไม่จำกัดแล้ว เพราะท่านเข้ามาในค่ายสำเร็จแล้ว แต่ในเนื้อหาโรลให้อิงต่อยอดจากเวลาห่างกันไม่นานจากประตูค่าย

     - เขียนโรลมาจนถึงเรือนจำ ดูเหมือนด้านหน้าไม่มีผู้คุม

     - เขียนโรลอิสระอิสระในขณะท่านกำลังเดินหาห้องขังกลุ่มทหารทางการที่โดนจับตัวมา คนเฝ้าคุกที่เดินตรวจด้านในออกมาเจอท่านพอดี แต่เขาต้องฝ่าท่านไปจึงจะส่งสัญญาณระฆังได้ ท่านเข้าสู่โหมดดวล (สามารถฆ่าหรือตีให้สลบได้)

- สู้โจรภูเขา Lv 30 -

     - เขียนโรลอิสระต่อสู้กับคนคุม

     - เขียนโรลหาจนเจอห้องขังทหารทางการจำนวน 20-30 คน แต่ห้องขังอื่นๆ ก็มีทหารทางการสภาพเดียวกัน แต่ตัวคุณช่วยได้แค่ไม่เกิน 30 คน  และดูเหมือนพวกเขาจะโดนตัดเส้นเอ็นมือจนพิการไม่สามารถสู้ได้ คุณรีบเปิดห้องขังพาทหารทางการออกไป

     - เสียงระฆังดังขึ้นทั่วค่าย ดูเหมือนฉางเฟยจะโดนจับได้ทำให้สัญญาณเตือนดัง คุณที่ต้องพาทหารทางการหนี ทำให้ล่าช้า โดนทหารโจรล้อม

               - ประลองกับ โจรภูเขา จำนวน 5 คน ( เทียบเท่า 2 หน่วยที่มาล้อมคุณ ) ( หากบอทหมดแจ้งให้ Webmaster ขอเปิดเพิ่มได้ )

      - เขียนโรลต่อสู้พาทหารทางการพิการมือฝ่าหนี

          คำเตือน: หากเฉินเซียวเฟิง ปรากฎตัว โรลเพลย์ขัดขวางท่าน ท่านจะไม่สามารถออกได้ทันที ต้องผ่านด่านเฉินเซียวเฟิงก่อน ท่านสามารถยื่นขอเจรจาปัญญากับอีกฝ่ายได้ แต่หากอีกฝ่ายปฏิเสธก็อด ต้องสู้ดวลอย่างเดียว

      - เขียนโรลสร้างเรื่องราวการเดินทางอย่างน้อย 1 เมืองเพื่อไปเมืองเยี่ยนเหมิน

        - { เขียนโรลอิสระ ณ หุบเขาจู้อวิ๋น นอกเมืองเยี่ยนเหมิน }

        - เขียนโรลอิสระมารายงานภารกิจและส่งทหารทางการพร้อมรับค่าจ้าง

        - ทหารทางการขอบคุณคุณมาก พวกเขาคงต้องกลับบ้านเกิดไปทำไร่ทำนา เพราะสภาพนี้ไม่สามารถเป็นทหารได้ ส่วนคนไหนไม่มีบ้านกลับ นายกองทหารอาสาชักชวนให้ใช้ชีวิตที่นี่ นายกองบอกว่า นายหญิงขอไว้ให้เก็บเรื่องค่ายโจรฉางซิ่งไว้ก่อน เวลานี้ยังไม่เหมาะ หากทางการรู้เกรงว่าจะเปิดศึกสองด้าน ซึ่งนายหญิงบอกว่า โจรฉางซิ่งแม้จะเกลียดคนทางการมาก แต่พวกเขาก็ช่วยชาวบ้านและเป็นศัตรูกับโจรผ้าเหลืองชัดเจน

        - เขียนโรลเพลย์อิสระจบ  -

          รางวัลเควส: ได้รับ 60 ตำลึงทอง , 3,500 ตำลึงเงิน , 10,000 อีแปะ , 55 EXP , ( สุราหลูโจว กับ สุรานมแพะ เลือก 1 ชนิด ) , ข้าวสาร x7 ,  หมีว่านชุน (สัตว์ขี่) 1 ตัว