[นอกเมืองเว่ยหนาน] ป่าหลงหม่า

ป่าหลงหม่า

เป็นป่าที่ค่อนข้างมีความชื้นสูงเพราะตรงกลางของป่าเป็นหนองนํ้า
พื้นที่โดยรอบจึงอุดมสมบูรณ์ เคยมีตำนานกล่าวไว้ว่าป่าแห่งนี้เป็นที่อยู่ของม้าในตำนาน
ในสมัยพระเจ้าฮั่นเหวินเคยมีรับสั่งให้ออกตามหาม้าที่ว่า แต่ก็ไม่มีใครสามารถจับมันมาได้
ผู้คนต่างบอกว่ารูปลักษ์ของมัน สูงใหญ่กว่าม้าปกติสีตัวเป็นสีเดียวกับสำริดมีกำลังมากวิ่งไกลได้หมื่นลี้โดยไม่ต้องหยุดพัก

XiangShan ดี

ช่วยทหารค่ายโข่วซือ 1

เดินทางกลับ 21

หลังจากเลยเมืองฉางอันมาแล้ว ก็มาถึงนอกเมืองเว่ยหนาน ที่เป็นเมืองที่อยู่ติดกับเมืองฉางอันไม่ไกลนัก เกวียนเสบียงนับหมื่นหาบพวกเราเคลื่อนผ่านเมืองเล็กๆนี้

ไปโดยไม่มีการแวะพักหรือมีปฏิสัมพันธ์ๆใดๆกับเมือง..

ระหว่างที่อยู่นอกเมืองระยะหนึ่ง หญิงสาวมองเมืองเว่ยหนานที่ดูค่อนข้างโทรม ไม่ค่อยมีใครดูแล แถมกำแพงเมืองยังดูหมองๆแทบไม่ได้รับการบูรณะ

เธอมองแล้วคิดในใจว่า ขุนนางที่บริหารเมืองนี้จะทำให้ชาวเมืองมีความสุขได้รึเปล่านะ.. เท่าที่ดู ประชากรชาวเมืองก็ ดูเหมือนจะน้อยๆซะด้วยสิ

เราไม่มีเวลามาสงสารเมืองนั้นเมืองนี้ เราต้องรีบไปต่ออย่ารอช้า...

----------------------------------

----------------------

Lizixuan ดี

เที่ยวชมไพรพนา

        เนิ่นนานแค่ไหนในความทรงจำของหลี่ซีซวนเองก็จำไม่ได้กับการได้ขอลาให้ตัวเองออกมาพักผ่อนนอกเมืองเว่ยหนาน เขตปกครองของเขาเอง เดินออกจากประตูเมืองมาไม่ไกลใช้เวลาประมาณสิบนาทีถึงเขตชายป่า ย่างเข้าสู่เหมันตฤดูได้ไม่กี่วัน  เขตรอยต่อเข้าป่ากลับมอบความอบอุ่นแบบที่เจียงหนานมีให้  ลมหนาวพัดโชยมา เขาเดินเข้าป่าไปเที่ยวเล่นสักหนหนึ่ง  งานเมืองไม่มีสิ่งใดต้องกังวล เพียงให้เฉินหยางไปตรวจตราค่าย  เทียนอินฉีไปดูความเรียบร้อยที่ตลาด

        เข้ามาในป่าสายตาสำรวจมองสิ่งต่างๆระหว่างเดินทางชมทิวทัศน์  สิ่งหนึ่งสิ่งใดรับรู้ได้ก็คือป่าแห่งนี้มีความชื้นค่อนข้างสูง  เหมาะเป็นที่อยู่อาศัยของสรรพสัตว์ส่วนใหญ่  คยามอุดมสมบูรณ์ของป่าและระบบนิเวศน์ทำให้สัตว์อาศัยอยู่ได้โดยไม่ถูกรบกวนจากมนุษย์ เขาเดินชมไพรพนาเรื่อยมา  หากว่าไม่มีสงครามของโจรโผกพ้าเหลืองก่อการวุ่นวายทั่วแผ่นดิน  ป่าแห่งนี้คือสถานที่ที่อยากมาพักผ่อนยามว่างจากงานเมือง  ความเงียบสงบ ปลีกวิเวก เขาชมชอบยิ่งนัก

        หลี่ซีซวนเดินสำรวจป่าเรื่อยมาจนมาถึงใจกลางของป่าเมืองเว่ยหนาน สดับฟังเสียงนกและเสียงคำรามของสัตว์ใหญ่  ย่างเท้าเดินมาบนโขดหินที่ตั้งอยู่บนลำธารสายหนึ่ง  ใช้มือวักน้ำล้างหน้า ล้างตาให้สดชื่น  ชั่วขณะกำลังจะนั่งลงบนโขดหิน  ประสาทสัมผัสบอกเขาว่าไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว มือวางลงบนด้ามกระบี่  ท่วงท่าเตรียมพร้อมสู้  ทันใดนั้นมีชายคนหนึ่งปรากฏตัวอีกฟากฝั่งของลำธารสวมชุดเกราะเต็มยศ  เดินแหวกป่า ผ่านลำธาร ตรงมาหาหลี่ซีซวน คนผู้นี้ไม่เหมือนชาวฮั่น กลิ่นอายมอบความน่าเกรงขามชนิดหนึ่ง  คนผู้นี้ทำความเคารพหลี่ซีซวน

     "ท่านมีนามว่าอะไร ข้าชื่อหลี่ซีห่าว"

     "หากเป็นดินแดนแห่งนี้ข้ามีชื่อว่า อู่เถียนชุนซิ่น (ทาเกดะ ชิงเง็ง)"

     ใบหน้ามุ่นคิ้วแปลกใจกับชื่อของคนตรงหน้า เพียงมีชื่อเป็นภาษาฮั่นไว้เรียกขานก็พอใช้ได้  ผายมือให้นั่งลงบนโขดหินด้วยกัน

     "ไม่ทราบว่าหลี่ซีห่าวมีแผนการในใจบ้างหรือไม่ และคิดว่าท่านคงไม่ได้เที่ยวชมพงไพร่เท่านั้นหรอกใช่ไหม"

     "ย่อมแน่นอน ข้ามาพักผ่อน ในใจก็มีแผนการไว้รองรับเสมอ ได้ท่านมาเสริมแรง ทำให้แผนของข้าที่ได้วางไว้มีความมั่นใจขึ้นมาค่อนข้างมาก" หลี่ซีซวนนั่งบอกกล่าวไม่อ้อมค้อม คิดจะทำการใหญ่ภายหน้า บางอย่างเปิดเผยได้ยินดีบอกไม่ปิดบัง "ข้ากำลังคิดว่าจะชวนท่านไปเป็นเพื่อนในฐานะทูต เจรจากับโจรด้วยปัญญา ชนะศึกโดยไม่ต้องรบ"

     "ชนะศึกโดยไม่เสียไพร่พลคือยอดขุนพลและยอดแม่ทัพ ข้ายินดีติดตามท่านไปช่วยงาน หนุนท่านให้สามารถขยายอิทธิพล พิชิตศัตรูทั่วหล้า"

     พวกเขาสองคนจับมือกันแน่น ลุกขึ้นจากโขดหินท่องชมพนาต่อ ก่อนจะเดินออกจากป่ากลับเข้าไปในเมือง

ลักษณะนิสัยใจดำ

+35 EXP ทุกครั้งที่โรลเห็นแก่ตัวไม่สนใจใคร

     

ใช้  30 Reward  Power Boost Level up จาก Level 50 เป็น Level 80