[นอกเมืองลั่วหยาง] ศาลเจ้าร้างเถียนฉิงเวย

[คัดลอกลิงก์]


ศาลเจ้าร้างเถียนฉิงเวย








【 ศาลเจ้าร้างเถียนฉิงเวย 】
【 นอกเมืองลั่วหยาง 】

ร่องรอยเก่าแก่ของความรุ่งโรจน์ ศาลเจ้าที่เคยเป็นพื้นที่รวมจิตใจของชาวลั่วหยาง ถูกลืมเลือนไปตามการเวลา หน้าประตูศาลเจ้าที่เคยมีรูปปั้นหินปีศาจหลัวซาที่วิจิตรงดงามถึงสองรูปบัดนี้ผุพังไปถึงหนึ่ง เหลืออีกเพียงหนึ่งที่ทรุดโทรมใกล้หมดแรงจะต้านทานลมฝน ป้ายไม้เก่าแกะนูนชื่อศาลปรากฏสามตัวอักษร '恬晴微' รวมเป็นความหมายถึง 'ท้องฟ้าปลอดโปร่งอันสงบเงียบและลึกซึ้ง'

เมื่อก้าวข้ามธรณีประตู ล้วนรู้สึกประหนึ่งว่าหลุดเข้าไปในพื้นแห่งจิตสงบท่ามกลางความผุพังของศาลที่ก่อร่างสร้างจากไม้เสียส่วนใหญ่ ที่ด้านในเรือนหลักปรากฏ 'รูปปั้นพระโพธิสัตว์ตี้จังผ่อซา' ที่แม้จะผ่านเวลามาเนิ่นนานแต่กลับไร้ซึ่งฝุ่นเกาะ ตลอดรอบแนวรั้วมีคูน้ำลำธารขุดเลาะรอบ เสริมบรรยากาศร่มเย็นเป็นสุข ด้านท้ายปรากฏช่องบนกำแพงที่สามารถก้าวออกไปตามเส้นทางคูน้ำเพื่อเชื่อมกับลำธารใหญ่ตามธรรมชาติ



【 หลังตู้ไม้ผุพังมีรอยหมึกบทกลอนเขียนไว้ 】

เดือนดาวพราวพรายฉายฉาน
เนิ่นนานในนภาสวยสม
นำใจให้ชื่นรื่นรมย์
เชยชมฟากฟ้าราตรี
ชมถ้อยร้อยรจน์พจน์พากย์
หลากหลายเพื่อนพ้องน้องพี่
ดั่งเดือนดาวพรายโสภี
มากมีความคำล้ำเลอ






โพสต์ 2022-5-16 22:04:25 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย WuMan เมื่อ 2022-5-16 22:05


-1-
โซ่ตรวนแห่งชะตา
♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦

              กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งโลหิตนองดั่งสายธารา…
              เสียงกรีดร้องก้องถึงสวรรค์กลับไร้ซึ่งทวยเทพรับฟัง

              รัชศกจงผิงปีที่ 2 ขันทีเรืองอำนาจพระญาติครองเมือง เหล่าขุนพลตั้งตนคิดการณ์ใหญ่ ชาวประชาเข็ญใจทุกข์ยากกำเนิดเป็นกองกำลังโจรโพกผ้าเหลืองออกก่อความวุ่นวายพิชิตเมืองน้อยใหญ่ขยายอาณาเขต สี่ทิศลุกเป็นไฟล้วนแต่ไร้ซึ่งความหวัง

              ล่วงเข้าเดือนอ้ายม้าเร็วจากนครหลวงบรรลุถึงเจียงเยี่ยเชิญอดีตแพทย์หลวงสกุลเสิ่น ‘เสิ่นตี้ฮ่วน’ เจ้าของสมญาหัตถาทองคำในปัจจุบันเร่งรุดไปรักษาชีวิตผู้สูงศักดิ์ที่ไม่อาจเอ่ยนามท่านหนึ่ง ราวกับชายวัยกลางคนสัมผัสได้ถึงคราวเคราะห์จึงเรียก ‘บุตรชาย’ ผู้สือทอดเพียงคนเดียวมากำชับสั่งความ

             ‘ตี้จิง บ้านเมืองไม่สงบไปลั่วหยางครานี้ยากคาดเดาถึงอนาคต หากพ้นสามเดือนไร้ข่าวคราว จงพามารดาของเจ้าและเหล่าบริวารลี้ภัยไปที่ปาสู่’

              ‘เสิ่นตี้จิง’ รักเคารพบิดายิ่งนักทว่าคราวนี้เขากลับเลือกขัดคำสั่งด้วยการลอบติดตามอีกฝ่ายตลอดเส้นทางจากเจียงหนานจนถึงกวนจง อาศัยความรอบคอบเก่งกาจทว่าก็ยังไม่อาจรอดพ้นสายตาของผู้ที่ชุบเลี้ยงตนมา

              “ติดตามอารักขาฟู่ชิน(บิดา)ถือเป็นหนึ่งในความรับผิดชอบของบุตร ดีชั่วยังสามารถช่วยงานท่าน ขออย่าได้ผลักไสไล่ลูกกลับเจียงหนานในเวลานี้เลย”

              จะด้วยความดื้อรั้นของบุตรีในคราบบุรุษก็ดี หรือด้วยโรคประหลาดนี้จำต้องพึ่งทักษะการรักษาของแพทย์ที่มีกลวิธีรักษาพิศดารอย่างอีกฝ่ายมาเป็นลูกมือก็ดี สองพ่อลูกตรงเข้าวังหลวงหลังจับชีพจรรักษาคนจนเสร็จสิ้นแน่นอนว่าต้องเก็บปากสงบคำให้แม่นมั่น ผู้เป็นบุตรอาศัยวาทะศิลป์ลวงอุบายรับเงินให้เหล่าผู้สูงศักดิ์สบายใจ เข้าใจว่าพวกเขานั้นละโมบหัวอ่อนควบคุมง่ายจึงรอดพ้นจากเกมกลอำนาจ

              พวกเขาเดิมเข้าใจว่าเท่านี้ก็สามารถจบธุระเดินทางกลับในเร็ววัน…

              ไม่คาดคิดระหว่างหยุดพักที่โรงเตี้ยมชานเมืองแห่งหนึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่กลุ่มโจรโพกผ้าเหลืองเข้าล้อมโจมตีบ้านเรือน ยามหมู่คนจำนวนมหาศาลหนีเอาตัวรอดมารดายังเหยียบทารกที่คลอดมาจนตกตาย ประสาอะไรกับสองพ่อลูกที่ถูกคลื่นคนฉุดกระชากลากดึงจนพลัดหลงกันไปคนละทาง

              ตี้จิงแม้สามารถเอาชีวิตเขาพักผ่อนเอาแรงร่วมกับเหล่ายาจกไร้บ้านอยู่ในศาลเจ้าร้างนอกลั่วหยาง ค่ำคืนหนึ่งผ่านไปเมื่อท้องส่งเสียงประท้วง ได้กลิ่นของแผงหาบที่เร่เอาเซ่าปิ่งมาจำหน่ายตั้งใจจะหยิบเงินที่ไดรับมาจากการรักษานั้นขึ้นมา

              ใบหน้ารูปเมล็ดแตงค่อยเผือดสีลง..

              ถุงเงินของเขาเล่า?? มันหายไปที่ใดแล้ว!!
              หันซ้ายหันขวาไม่พบแม้เงาของขอทานกลุ่มนั้น กำปั้นลุ่นๆ ทุบปึกลงบนดิน

              “พวกบัดซบเจอกันคราวหน้าไม่ปล่อยไว้แน่!!” เขาก็คิดอยู่ว่ามันแปลกๆ ปกติด้วยตนเป็นผู้ฝึกยุทธ์ จะดีชั่วขอเพียงมีสิ่งใดเข้าใกล้เกินรัศมะปลอดภัยหลับลึกเพียงใดประสาทหูอันเฉียบคมก็สามารถล่วงรู้ได้เสมอ กองไฟที่มอดดับพวกขอทานเมื่อวานจุดยังมีเศษของดอกม่านถัวหลัวให้ฤทธิ์ยาสลบ คราวนี้ที่แน่ชัดแล้วว่าอยู่มาสิบเจ็ดหนาวปราชญ์น้อยแห่งเจียงเยี่ยก็ถูกปล้นเป็นหนแรก!!

              เรียนรู้ในวันนี้ อย่าไว้ใจทาง อย่างวางใจขอทาน โดยเฉพาะในยุคที่บ้านเมืองวุ่นวายจัดหนัก!            


รับเลเวล 5

♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦




(ทะเยอทะยาน)
+2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้
+2 Point ทุกครั้งที่โรลใช้กลอุบาย
(ฉลาด)
+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย
+5 Point จากการโรลเรียนรู้
(หูดี)
+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย
(เห็นอกเห็นใจ)
-2 Point เมื่อใช้อุบายแผนการ

(เห็นอกเห็นใจ)
+20 EXP ทุกครั้งที่โรลเห็นอกเห็นใจช่วยเหลือผู้อื่น หรือ ทำงานช่วยเหลือ
(หูดี)
+5 EXP จากการโรลสร้างปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น
-
+14
+25

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
เกาทัณฑ์พิชิตมังกร
ม้าฮั่นเสีย
ชุดเซิ่งชางจวิน
มุกเสวียนอู่
เสินหนงเปิ่นเฉาจิง
ตลับผงชาด
กลยุทธ์เล่ออี้
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x8
x20
x1000
x2
x4
x1
x200
x80
x2
x2
x53
x10
x5
x1
x5
x1
x28
x70
x3
x3
x3
x5
x15
x30
x8
x2
x6
x30
x62
x101
x101
x20
x444
x50
x40
x50
x1200
x9
x30
x3
x2
x1
x104
x92
x6
x350
x12
x2
x300
x60
x60
x4
x1
x3
x2
x1
x22
x1
x980
x19
x26
x1
x14
x18
x2
x2
x5
x5
x11
x10
x230
x44
x1
x4
x2
x16
x2
x2
x10
x8
x22
x48
x6
x150
x190
x270
x300
x530
x90
x50
x50
x50
x50
x1319
x100
x450
x100
x400
x140
x3
x10
x1
x11
x100
x60
x113
x130
x30
x8
x7
x4
x12
x20
x16
x27
x26
x1150
x200
x100
x1
x1
x1280
x12
x160
x18
x120
x25
x230
x10
x10
x18
x13
x10
x9
x30
x6
x12
x10
x20
x35
x18
x8
x129
x20
x10
x4
x118
x30
x19
x5
x23
x39
x8
x7
x25
x15
x53
x217
x5
x14
x96
x3
x82
x5
x22
x7
x10
x11
x829
x7
x27
x1
x3
x11
x14
x196
x694
x129
x7
x143
x484
x22
x1
x4
x1
 เจ้าของ| โพสต์ 2022-5-16 22:44:38 | ดูโพสต์ทั้งหมด
[แจกของ] The Watcher

The Watcher
(ผู้เฝ้าดู)



::.คำอธิบายเควส.::
- คำในวงเล็บ อาทิ (พ่อหนุ่ม/สาวน้อย) เลือกคำใดคำหนึ่งมาใช้ ให้เข้ากับคุณ -
- [...] สีน้ำเงิน คือ โรลคำพูดเฉพาะคนมีลักษณะนิสัยตามที่ระบุ -
- ใครมายังมีวงเล็บ [..] โผล่ในโรลจะไม่ส่งรางวัลให้ โปรดตรวจสอบความถูกต้องหลังโพสต์ -



.: เงื่อนไขเควส :.
- ผ่านการทำกิจกรรมที่จัดโดย Member อย่างน้อย 1 กิจกรรม หรือ เคยจัดกิจกรรมให้ Member ร่วมสนุก ในห้องกิจกรรม
- ระยะเวลา: 1-30 มิถุนายน 2565



        - สร้างสตอรี่เดินเข้ามาศาลเจ้า -

        "ข้ารอเจ้าอยู่เลย [คุณชาย/แม่นางน้อย]" วอชเชอร์กล่าวก่อนหันมา เขาเดินออกจากศาลเจ้าไปนั่งยังโขดหิน

       @ผู้เล่น

      " ดูเหมือนว่าเวลานี้แผ่นดินใกล้จะสิ้นโจรผ้าเหลืองแล้ว เริ่มมียอดคนมากมายที่เร้นกายออกมาขันเป็นทหารอาสาปราบโจร" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะผายมือไปทางหีบ

       @ผู้เล่น

      "เจ้าว่านครหลวงมีทัศนียภาพดูยิ่งใหญ่หรือไม่ แต่อีกไม่นานความยิ่งใหญ่นี้ข้าเกรงว่าอาจจะอยู่ได้อีกไม่นาน......" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะถอนหายใจ เขารู้สึกว่าการแก่นแย่งของมนุษย์จะเป็นชนวนที่ทำให้เกิดสงครามทุกหย่อมหญ้า แม้โจรผ้าเหลืองจะโดนปราบอีกไม่นาน แต่ความสามัคคีการปราบโจรนี้จะหลงเหลืออยู่สักกี่ปีเชียว ดูเหมือนผู้คนยุคนี้ต่างแสวงหาความทะเยอทะยานทั้งสิ้น

       @ผู้เล่น

      "ข้ามีสิ่งของให้เจ้า บางอย่างข้าคิดว่าอนาคตเจ้าคงจะต้องใช้งานพวกมัน พวกมันจะมีประโยชน์ต่อเจ้าในภายหน้า" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะเดินไปทางหน้าศาลเจ้า หมอกค่อย ๆ ขึ้นหนา

       @ผู้เล่น @เปิดหีบ

      - คุณหันมาอีกที อีกฝ่ายหายลับไปแล้ว และหมอกที่ขึ้นหนาก็ค่อย ๆ จางลง -
      - สร้างสตอรี่จบ -





รางวัล: 200 ตำลึงทอง , 3,000 ตำลึงเงิน
ตั๋วเสบียง 2 ใบ , เกราะทองเทวะ 1 ชุด , สุราดอกท้อ 7 ไห , หมั่นโถวยังชีพ 1,000 ลูก

* โปรดเตรียมช่องกระเป๋าให้พร้อมหากเต็มจะไม่ได้รับไอเท็มที่เหลือ *




←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x1
x2
x12
x5
x636
x241
โพสต์ 2022-5-30 20:53:18 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย WuMan เมื่อ 2022-6-4 22:45


-3-
บุคคลปริศนา
♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦

             คราบโลหิตที่มุมปากยังคงไม่จาก ความแค้นครั้งนี้โม่เสวียนได้บันทึกลงในบัญชีเก็บไว้ชำระในอนาคต น่าแปลกที่ขันทีชั่วนั้นมีแซ่เสิ่น ตระกูลเติ่นในลั่วหยางช่างเป็นเรื่องน่าหัวร่อนัก.. คำสั่งบรรพชนเว้นราชการทุกสามรุ่น รุ่นของเขาย่อมต้องเป็นตัวเขาที่มีสิทธิ์นี้ เรื่องอย่างส่งคนในตระกูลไปเป็นขันทีไม่เคยปรากฎมากอนในสิบรุ่นตระกูลเสิ่น

             เห็นทีคงเป้นพวกนอกคอกไม่ก้ญาติปลายแถว..

             จะอย่างไรก็ตามยิ่งอีกฝ่ายมีแซ่เสิ่นตนยิ่งต้องเพิ่มความใส่ใจในการชำระหนี้แค้นหนนี้ 30 ตำลึงทองย่อมต้องได้กลับคืนมาไม่ขาดตกแม้สักอีแปะเดียว

             ต่อให้สำนักเข็มทองของท่านปู่ที่ปิดตัวไปมีวิชาต่อกล่องดวงใจเขาก็จะใช้สิทธิ์ทายาทสายตรงไม่ให้การรักษาขันทีรายนี้อย่างเด็ดขาด!

             แก้แค้นไม่แก้ไข..

             โม่เสวียนวาดแผนการคร่าวๆ ในการเอาคืนชนิดตาต่อตาฟันต่อฟันในใจพลางเคี้ยวหมั่นดถวที่ได้รับจากท่านยายที่เขาช่วยยกของหนักขึ้นแผงสินค้าของนางไม่หยุดปาก ไม่ทันไรของในห่อก็พร่องไปราวสิบสิบลูก เดินออกมายังนอกเมืองที่ศาลเจ้าร้างเพื่อเอาของบางอย่างตนลืมไว้คราวก่อน เนื่องเพระาไม่คิดว่ามันจะได้ใช้ประโยชน์..

             “อ่า.. อยุ่ที่นี่เอง” หลังกวาดสายตาสำรวจเพียงไม่นานมือคุ่เรียวก็เปิดฐานดโพรงไม้คว้าเอากระบี่เหล็กหน้าตาธรรมดาออกมาพกไว้เพื่อป้องกันตัว ขณะคิดจะกลับเข้าไปในเมืองเจ้าของใบหน้าคมคายก็พบเข้ากับเหตุการณ์ประหลาด

               "ข้ารอเจ้าอยู่เลยคุณชาย" วอชเชอร์กล่าวก่อนหันมา เขาเดินออกจากศาลเจ้าไปนั่งยังโขดหิน

                ชายผมขาวเผือกที่ปรากฎตัวอย่างไม่ให้สุ้มให้เสียงเรียกเอาความระมัดระวังตัวของเขากลับคืนมา โม่เสวียนสำรวจแล้วว่าอีกฝ่ายไม่พกพาอาวุธจิงคลี่รอยยิ้มตามมารยาท “เสิ่นโหม่วแน่ใจว่าไม่เคยพบท่านมาก่อน เหตุใดจึงใช้คำว่ารอคอยกันเล่า เกิดแม่นางที่ไหนมาได้ยินจะเกิดเรื่องยุ่งยากเอาได้”

                "ฮะๆ เจ้าช่างมีอารมร์ขัน ของแบบนั้นไม่ต้องห่วงที่นี่มีแค่เรา ดูเหมือนว่าเวลานี้แผ่นดินใกล้จะสิ้นโจรผ้าเหลืองแล้ว เริ่มมียอดคนมากมายที่เร้นกายออกมาขันเป็นทหารอาสาปราบโจร" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะผายมือไปทางหีบใบหนึ่งภายในศาลเจ้า มันมาตั้งแต่เมื่อไรไม่มีใครรู้

               ปรากฎการณ์แปลกๆ คนแปลกๆ ไหนจะถ้อยคำที่ทำราวกับรุ้อนาคตเบื้องหน้าทำให้โม่เสวียนยิ่งระแวดระวังชายผู้นี้ขึ้นไปอีกห้าเท่า “ท่านบอกเรื่องนี้กับข้าได้ประโยชน์อันใด ลำบังบัญฑิตที่ไม่มีแรงแม้จะหักคอขันทีโฉดรึสามารถสวมเกราะควบอาชาไปตะบันหน้าเจ้าลัทธิโจร”

               "เจ้าว่านครหลวงมีทัศนียภาพดูยิ่งใหญ่หรือไม่ แต่อีกไม่นานความยิ่งใหญ่นี้ข้าเกรงว่าอาจจะอยู่ได้อีกไม่นาน......" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะถอนหายใจ เขารู้สึกว่าการแก่นแย่งของมนุษย์จะเป็นชนวนที่ทำให้เกิดสงครามทุกหย่อมหญ้า แม้โจรผ้าเหลืองจะโดนปราบอีกไม่นาน แต่ความสามัคคีการปราบโจรนี้จะหลงเหลืออยู่สักกี่ปีเชียว ดูเหมือนผู้คนยุคนี้ต่างแสวงหาความทะเยอทะยานทั้งสิ้น

                 น่าขัน เมืองหลังรัฐใดไม่ยิ่งใหญ่ หากทว่าบรรพชนตระกูลเสิ่นมีชีวิตผ่านหลายชั่วอายุคน ราชวงศ์ผัดเปลี่ยนพวกเขาก้ยังสามารถดำรงอยู่ได้ ใยมิใช่รุ้จักปล่อยวาง “ท่านปู่ข้าพูดเสมอว่าทั่วดินแดนล้วนเป็นสุสาน จะเจริญรุ่งเริงหรือตกต่ำก็ดี ลึกลงไปสิบฉื่อใต้ดินล้วนมีโครงกระดูก หม่นหมองไปใย”

               "ข้ามีสิ่งของให้เจ้า บางอย่างข้าคิดว่าอนาคตเจ้าคงจะต้องใช้งานพวกมัน พวกมันจะมีประโยชน์ต่อเจ้าในภายหน้า" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะเดินไปทางหน้าศาลเจ้า หมอกค่อย ๆ ขึ้นหนา

               เมื่อเขาบอกว่าให้แม้ใจจะยังคงสงสัยหากทว่าโม่เสวียนเชื่อในลางสังหรณ์ของตนเอง คนผู้นี้ไม่ได้มาสาร้างอันตรายต่อตน ร่างเพรียวเดินตามอีกฝ่ายไปหยุดอยุ่หน้าหีบ เมื่อเปิดออกก็เต็มไปด้วยทรัพยากรที่พอให้เลีย้งตัวไปได้อีกร่วมเดือน “ชุดเพราะ เสบียงทัพ? สิ่งนี้ใช่มากเกินไปรึไม่ ให้รับไว้เกรงว่าจะ…”

               คิดจะหันไปถามอีกฝ่ายว่าเขาตั้งใจมอบให้ตนจริงๆ หรือ กลับกลายเป็นว่าพบเพียงสายหมอกส่วนตัวคนนั้นเล่าอันธกาลหายไปอย่างไร้ร่องรอย

             โม่เสวียนปิดหีบดังตุบ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน “...คงไมได้เจอดีเข้าแล้วล่ะมั้งตัวข้า?”

หลักฐานเข้าร่วมกิจกรรม
♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦ • ♦

-

(ทะเยอทะยาน)
+2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้
+2 Point ทุกครั้งที่โรลใช้กลอุบาย
(ฉลาด)
+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย
+5 Point จากการโรลเรียนรู้
(หูดี)
+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย
(เห็นอกเห็นใจ)
-2 Point เมื่อใช้อุบายแผนการ

(เห็นอกเห็นใจ)
+20 EXP ทุกครั้งที่โรลเห็นอกเห็นใจช่วยเหลือผู้อื่น หรือ ทำงานช่วยเหลือ
(อัจฉริยะ)
(หูดี)
+5 EXP จากการโรลสร้างปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น

-
+14
+25

-20 ความเครียดจากการโรลกินไม่อั้น (ชอบกิน)
+20% มีโอกาสต้านทานแผนการที่ไม่เป็นมิตรต่อคุณ (หูดี)

@Watcher
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
เกาทัณฑ์พิชิตมังกร
ม้าฮั่นเสีย
ชุดเซิ่งชางจวิน
มุกเสวียนอู่
เสินหนงเปิ่นเฉาจิง
ตลับผงชาด
กลยุทธ์เล่ออี้
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x8
x20
x1000
x2
x4
x1
x200
x80
x2
x2
x53
x10
x5
x1
x5
x1
x28
x70
x3
x3
x3
x5
x15
x30
x8
x2
x6
x30
x62
x101
x101
x20
x444
x50
x40
x50
x1200
x9
x30
x3
x2
x1
x104
x92
x6
x350
x12
x2
x300
x60
x60
x4
x1
x3
x2
x1
x22
x1
x980
x19
x26
x1
x14
x18
x2
x2
x5
x5
x11
x10
x230
x44
x1
x4
x2
x16
x2
x2
x10
x8
x22
x48
x6
x150
x190
x270
x300
x530
x90
x50
x50
x50
x50
x1319
x100
x450
x100
x400
x140
x3
x10
x1
x11
x100
x60
x113
x130
x30
x8
x7
x4
x12
x20
x16
x27
x26
x1150
x200
x100
x1
x1
x1280
x12
x160
x18
x120
x25
x230
x10
x10
x18
x13
x10
x9
x30
x6
x12
x10
x20
x35
x18
x8
x129
x20
x10
x4
x118
x30
x19
x5
x23
x39
x8
x7
x25
x15
x53
x217
x5
x14
x96
x3
x82
x5
x22
x7
x10
x11
x829
x7
x27
x1
x3
x11
x14
x196
x694
x129
x7
x143
x484
x22
x1
x4
x1
โพสต์ 2022-6-7 23:25:36 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ออกเดินทาง 9
ลงสู่จงหยวน + อีเว้นท์ วอชเชอร์ แจกของ

เวลาไปผ่านไป...

ตอนนี้หญิงสาวเองได้มีแพลนเป้าหมาย ในการเดินทางลงสู่เขตภาคกลางหรือจงหยวน เธอขี่ม้าตระเวนตามทางมาเรื่อยๆจนกระทั่งมาหยุดที่เขตนอกเมืองลั่วหยาง เขตเมืองหลวงดินแดนฮั่นนี้เอง

"ฮ้า วิวนี้ คิดถึงจังเลยนะ.." หญิงสาวเอ่ยออกมาระหว่างที่เดินทางลงมาจากเขาสูง มองเห็นวิวเมืองลั่วหยางอยู่ไกลๆ...

เมื่อเข้าสู่เขตเมืองลั่วหยาง เธอก็ยังไม่เข้าเมืองซะทีเดียว พอเห็นศาลเจ้าร้างอยู่ข้างทางก็แวะพักสักนิดนึงให้หายเหนื่อย..

แต่พอหญิงสาวเดินเข้าศาลเจ้าร้างมา ก็เจอชายคนหนึ่งยืนอยู่ในศาลเจ้าร้างคนเดียว แต่ว่าการแต่งตัวของเขานั้นไม่เหมือนใครในชาวฮั่นเลยแม้แต่น้อย อาจจะเป็นคนต่างถิ่นหรือเปล่า

"เอ่อ ขออภัยเจ้าคะ คุณชาย? ที่อยู่ตรงนั้น" หญิงสาวทักไป จนกระทั่งชายผมขาวคนนั้นมองกลับมา

"ข้ารอเจ้าอยู่เลย สวีเซียงซาน แม่นางน้อย" วอชเชอร์กล่าวก่อนหันมา เขาเดินออกจากศาลเจ้าไปนั่งยังโขดหิน

"เอ๋ ท่านทราบชื่อของข้าได้อย่างไรกันเจ้าคะ?" หญิงสาวงงนิดหน่อย แต่การทักทายของเขาดูเป็นมิตร เลยมีความสนใจที่จะสนทนาด้วย

" ดูเหมือนว่าเวลานี้แผ่นดินใกล้จะสิ้นโจรผ้าเหลืองแล้ว เริ่มมียอดคนมากมายที่เร้นกายออกมาขันเป็นทหารอาสาปราบโจร" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะผายมือไปทางหีบ

"ของท่านรึเปล่าเจ้าคะ?" หญิงสาวถามดู บางทีชายคนนี้อาจจะเป็นปราชญ์ หรือผู้รู้กันแน่ฟังจากวาจาของเขาเมื่อครู่ เหมือนจะรู้ความเป็นไปของแผ่นดินล่วงหน้าแน่ๆ

"เจ้าว่านครหลวงมีทัศนียภาพดูยิ่งใหญ่หรือไม่ แต่อีกไม่นานความยิ่งใหญ่นี้ข้าเกรงว่าอาจจะอยู่ได้อีกไม่นาน......" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะถอนหายใจ เขารู้สึกว่าการแก่นแย่งของมนุษย์จะเป็นชนวนที่ทำให้เกิดสงครามทุกหย่อมหญ้า
แม้โจรผ้าเหลืองจะโดนปราบอีกไม่นาน แต่ความสามัคคีการปราบโจรนี้จะหลงเหลืออยู่สักกี่ปีเชียว ดูเหมือนผู้คนยุคนี้ต่างแสวงหาความทะเยอทะยานทั้งสิ้น

"เมืองหลวงลั่วหยางยิ่งใหญ่ตามที่ท่านกล่าวมา แต่.. เรื่องนั้นเป็นจริง ใช่มั้ยเจ้าคะ?" หญิงสาวสงสัยว่า ลั่วหยางจะล่มสลายจริงงั้นหรือ?

"ข้ามีสิ่งของให้เจ้า บางอย่างข้าคิดว่าอนาคตเจ้าคงจะต้องใช้งานพวกมัน พวกมันจะมีประโยชน์ต่อเจ้าในภายหน้า" วอชเชอร์กล่าวก่อนจะเดินไปทางหน้าศาลเจ้า หมอกค่อย ๆ ขึ้นหนา

"คุณชาย? จะไม่นำสิ่งเหล่านี้ไปก่อนหรือเจ้าคะ?" หญิงสาวถามไปเช่นนั้น แต่เจ้าตัวก็เดินไปเปิดหีบตามที่ชายผมขาวเอ่ยมอบให้ ก็พบว่าข้างในมีข้าวของมากมาย เขาคนนั้นมอบสิ่งเหล่านี้ให้เราจริงๆหรือ

"คุณชายคือว่า..!"
คุณหันมาอีกที อีกฝ่ายหายลับไปแล้ว และหมอกที่ขึ้นหนาก็ค่อย ๆ จางลง

หลังจากเหตุการณ์นี้ แม้จะทิ้งความสงสัยไว้ให้หญิงสาวบางอย่าง แต่ว่าของในหีบนั้น หญิงสาวก็ได้เก็บไปใช้แล้ว...

---------------------------

+2 Point จากการโรลให้เกียรติผู้ที่คุย ถ่อมตน
+2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้ ทะเยอทะยาน
+2 Point ทุกครั้งที่โรลใช้กลอุบาย ทะเยอทะยาน
+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย หูดี
+4 Point เมื่อโรลเพลย์เรียนรู้ นักวิชาการ
+15 EXP จากการโรลสร้างความน่าเคารพศรัทธาต่อผู้พบเห็น หลังตรง
+10 EXP โรลสรรเสริญเหล่าผู้ที่คุยด้วย ถ่อมตน
+5 EXP จากการโรลเพลย์บริหารเสน่ห์ คิ้วหงส์
รวม 12 Point / 30 exp

---------------------------



←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ม้าฮั่นเสีย
ตลับผงชาด
ผ้าคลุมขาว
ชุดหนี่ว์จิงเจี๋ยฟางเฉอ
เกาทัณฑ์จย่าเจี๋ยอู๋เยว่
คัมภีร์หนี่กุ้ยเว่ย
ไก่ฟ้าทองแดง
กลยุทธ์เล่ออี้
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x77
x9
x1
x100
x2
x27
x47
x41
x88
x3
x45
x105
x70
x55
x180
x3
x1
x4
x2
x3
x6
x2
x10
x2
x6
x14
x19
x7
x6
x8
x4
x4
x4
x4
x60
x2
x2
x40
x25
x25
x40
x20
x20
x40
x5
x5
x1
x73
x48
x28
x9
x60
x20
x5
x3
x50
x3
x4
x30
x3
x3
x19
x4
x4
x2
x5
x10
x135
x30
x30
x86
x6
x100
x46
x1
x5
x377
x20
x40
x10
x98
x346
x2
x2
x53
x1
x5
x105
x20
x204
x45
x304
x20
x10
x5
x3
x15
x1
x6
x2
x10
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

อย่าลืมเข้าสู่ระบบนะจ๊ะ เข้าสู่ระบบตอนนี้ หรือ ลงทะเบียนตอนนี้

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้