[เมืองอู๋เว่ย] ย่านการค้า

ย่านการค้า

{ เมืองอู๋เว่ย }

【ย่านการค้า】

ย่านการค้าแดนเหนือ มีอีกชื่อว่า "ย่านการค้าละลายทรัพย์"
เพราะมีร้านค้า ร้านเครื่องประดับและอัญมณี ร้านขายของเล่น ขนมอีกด้วย
ทั้งยังมีคาราวานสินค้านอกด่านมาขายเป็นระยะ นับเป็นย่านการค้าขนาดใหญ่ที่สุดในอู๋เว่ย
ผู้คนยังพลุกพล่านมากกว่านครหลวงเสียอีก
โปรดระวังกระเป๋าของท่านจะหมดไปกับการจับจ่าย ซื้อของที่นี่

Lizixuan ดี

เยือนถิ่นตลาดแดนเหนือ

        ช่วงเวลาของการเดินทางหากมีคนร่วมเดินทางด้วยกัน  ถึงจุดหมาปลายทางแล้วมันคือช่วงเวลาที่สั้นนัก  มันคืองานและหน้าที่ผสมกับความปลอดภัยของเด็กน้อยผู้หนึ่ง  หากผู้อื่นรับงานนี้ก่อนหน้าตนเอง  เกรงว่าชะตากรรมของมู่อิงมิรู้ว่าตอนนี้เป็นอย่างไร  หลังจากออกจากอารามต้ายือหรูไหลเมืองจินเฉิง  มู่อิงดูมีท่าทีกลัว  ประหม่า  ในตัวของหลี่ซีซวนจนทำให้เขาเองจนใจกับนิสัยของตัวเองที่ส่งผลออกมาเป็นแบบนี้  พอได้พักระหว่างทางเส้นทางไปอู๋เว่ยหลี่ซีซวนหยิบหมั่นโถวจำนวน 10 ชิ้นให้มู่อิง  เนื่องจากเห็นว่าติ่มซำที่เถ้าแก่หลี่ให้มามันใกล้จะหมดแล้ว  มู่อิงรับมานั่งกินพร้อมกับดื่มน้ำชาให้กระติกที่มันพร่องลงไปเยอะแล้ว  หลี่ซีซวนเองเพิ่งเห็นว่ากระติกน้ำชาในลักษณะเดียวมันอยู่ในกระเป่าหนังอานม้าตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ  อาจจะเป็นหลี่หย่งเมี่ยวน้องสาวของเขาแอบเอามันมาใส่เพิ่ม  ความใจกว้างทั้งบิดาและน้องสาวช่างกว้างใหญ่เสียจริง  หลี่ซีซวนนั่งรอให้มู่อิงทานอาหารเสร็จ  หลังจากนั้นเดินจูงม้าเข้าเมืองอู๋เว่ย

        หลี่ซีซวนเดินจูงม้าเข้าเมืองอู๋เว่ย  ลัดเลาะเส้นทางในเมืองที่มีความเจริญหู  เจริญตา  ทั้งยังเห็นคนจากนอกแผ่นดินฮั่นด้วย  หน้าตาดูไม่เหมือนชาวฮั่น   ดูมีเสน่ห์และสวยไปอีกแบบหนึ่ง  พวกเขาเดินตามเส้นทางในเมืองอู๋เว่ยเรื่อยมา  จนมาถึงย่านการค้าอาจจะเรียกได้ว่าละลานตามากที่สุดตั้งแต่เคยเดินทางมา   สินค้าที่แต่ละร้านทำมาวางขายหน้าร้านเรียกคนที่สัญจรไปมาได้เป็นอย่างดี  หลี่ซีซวนผูกม้าไว้ที่มุมหนึ่งของย่านการค้าพลางอุ้มมู่อิงลงมาจากหลังม้า  จูงมือมู่อิงเดินชมตลาดที่แปลกตากว่าที่เมืองเฉิงตูและที่ฉางอัน  ระหว่างทางที่เดินชมตลาดฉุกคิดได้ว่าต้องพามู่อิงไปส่งบ้านตระกูลหม่า  สอดสายตาหาผู้ใดซักคนที่พอจะถามทางไปบ้านหลังนั้น  กระทั่งเจอผู้เฒ่าคนหนึ่งนั่งเล่นผีผาด้วยท่วงท่า  สง่าผ่าเผย  คนยืนรายล้อมฟังเพลงขับกล่อมลำนำ   ด้านข้างมีเด็กสาวผู้หนึ่งวัยไล่เลี่ยกับมู่อิงกำลังจะร้องเพลง  หลี่ซีซวนจูงมือมู่อิงไปยืนฟังด้วยกันใกล้ๆ

ลำนำผีผา

ทอดมองผู้มาเยือนของข้าในยามราตรี ณ แม่น้ำแยงซี  ใบเมเปิ้ลร่วงหล่นโปรยในสารทฤดู

ข้าลงมาจากหลังม้าและขึ้นเรือของแขกคนสำคัญ   รื่มรมย์ดื่มด่ำสุราแต่ไร้เสียงดนตรีขับบรรเลง

ถ้าดื่มสุราแล้วมิเมาคงมิใช่สุขที่แท้จริง   ล่องลอยอยู่ในแม่น้ำอันกว้างใหญ่   ยืนอาบแสงจันทร์

ทันดนั้นมีเสียงบรรเลงเพลงผีผาบนผืนวารี   ลืมหนทางหวนคืนและยังมิไปไหน

เฝ้าติดแตามและไถ่ถามว่าผู้ใดกันที่บรรเลง   เสียงผีผาสิ้นสุดลงในใจมีคำถามมากมาย

เคลื่อนเรือเข้าไปใกล้และเชื้อเชิญให้มาพบกัน   เติมสุราและอาหารงานเลี้ยงกลับมารื่นเริงอีกครา

เชื้อเชิญนางหลายพันครา สุดท้ายนางปรากฎตัว  นางยังคงจับผีผาและเผยใบหน้าเพียงครึ่งซีก

นางกระชับและปรับสายผีผาของนาง สองสามครา  ช่างกระตุ้นอารมณ์รักก่อนเริมบรรเลง

ทุกสายอักขระระงับอารมณ์และความคิดที่พลุ่งพล่าน ราวกับเล่าชีวิตที่มิได้เป็นไปตามความต้องการของนาง

นางก้มหัวลงแล้วหยิบและดีดต่อไปอย่างช้าๆ ขจัดสิ่งที่อัดอั้นอยู่ภายในออกมา

นางมีความชำนาญในการดีดสายไม่ว่าจะเป็นการถอนเบาจังหวะช้าๆ การดีดหรือการเลือก

นางเล่นเพลงชุดสายรุ้งและเสื้อคลุมขนนกจากนั้นก็เป็นสิ่งแรกเริ่มทั้งหก

สายใหญ่จะให้เสียงราวกับฝนตก เสียงจะทุ้มและแหบแห้ง ส่วนสายเล็กเปรียบเสียงแหลมกระซิบ จะมีน้ำเสียงที่เบาและอ่อนนุ่ม

จดบันทึกทุกท่วงท่าที่นางกำลังบรรเลง  มันเหมือนกับลูกปัดใหญ่เล็กมากมายตกลงบนแผ่นหยก

เปรียบภาษาของนกกระจอกได้ยินแล้วรื่นเริง แต่ก็กลายเป็นดั่งเสียงสะอื้นน้ำตาร่วงหล่นไหลลง

สายอักขระที่บรรเลงออกมาช่างเยือกเย็นราวกับน้ำพุ  ความเงียบเข้าปกคลุม ไร้ซึ่งเสียงดนตรีบรรเลง

โปรดอย่าเศร้าโศกและเกลียดชังในโชคชะตา ไม่มีเสียงใดที่ดังขึ้นมาแทรกในความเงียบที่ดังก้องได้

ราวกับเหยือกเงินตกแตกกระจายน้ำกระเซ็นออกมา หรือราวกับการปะกันของอัศวินและทหารม้า

บทเพลงของลำนำผีผายาวกว่านั้นมากและเด็กสาวขับร้องจนมันจบบทเพลงของลำนำผีผา  ผู้คนที่ร่วมยืนฟังต่างพร้อมใจกันปรบมือให้รวมทั้งมู่อิงด้วย  ผู้คนแยกย้ายออกไปหลี่ซีซวนเดินจูงมือมู่อิงเข้ามาหาผู้เฒ่าผู้ที่ร่างหายไม่ได้แก่ตามวัยมากนัก

   "ท่านผู้เฒ่า ผู้เยาว์ขอรบกวนถามทางไปบ้านตระกูลหม่า  มิทราบว่าต้องไปทางใดกับ"

     หลี่ซีซวนกล่าวด้วยความเคารพ  เพียงเพราะการบรรเลงเพลงผีผาเมื่อครู่  ยากนักที่คนวัยนี้จะเล่นมันได้เสียงใส่กำลังของข้อมือยังไม่มีตกอีกด้วย

   "บ้านตระกูลหม่า?.....เจ้ามิรู้หรือว่านั้นเป็นบ้านของเจ้าเมืองอู๋เว่ย  เลอะเลือนเสียแล้วคนวัยหนุ่ม  เพียงเจ้าเดินพ้นหัวมุมถนนนี้ไป  แล้วเห็นกลองใบใหญ่ตั้งอยู่ด้านหน้าประตู  นั้นแหละคือจวนของตระกูลหม่า"

     โดนผู้เฒ่าตำหนิเป็นการใหญ่แต่ยังเมตตาบอกทางและจุดสังเกตให้ทราบ  หลี่ซีซวนไม่ใช่คนเมืองนี้มิรู้ย่อมไม่แปลก  ไม่ได้ถือสาอันใดพลางคำนับขอบคุณผู้เฒ่าคนนั้น  แล้วพามู่อิงออกเดินชมตลาดแห่งนี้ต่อ  หลี่ซีซวนเดินชมร้านรวงตลอดเส้นทางของย่านการค้า  มันช่างชวนให้เสียเงินไม่น้อย  พอเดินมาจนถึงส่วนที่มีร้านขายของกิน  มู่อิงกระตุกแขนเสื้อพลางชี้มาที่ร้านขายถังหูลู่  

   "พี่ใหญ่  ข้าอยากทานอันนั้น  ซื้อให้ข้าหน่อย"

    เจอน้ำเสียงอ้อดอ้อนไม่ให้ตามใจยังไงไหว  ทำให้หลี่ซีซวนเดินเข้ามาซื้อให้ 1 ไม้  มู่อิงดีใจแล้วรับมาทานด้วยสายตาดีใจ    หลี่ซีซวนเดินจับมือนางไว้แน่นป้องกันไม่ให้หลุดมือ  กระทั่งถึงหัวมุมถนน  หันซ้ายแลขวาหลี่ซีซวนผิวปากเป็นจังหวะลากยาวเรียกม้าคู่กาย  มันวิ่งตะบึงฝ่าคนในบ่านการค้ามาหาเจ้านายของมันด้วยความคึกคะนอง  ทำเอาผู้คนที่พบเห็นส่ายหน้าอย่างระอาใจ  หลี่ซีซวนอุ้มมู่อิงขึ้นยั่งบนหลังออกเดินทางไปยังบ้านตระกูลหม่า

มอบหมั่นโถวจำนวน 10 ลูก ให้ [158]

XiangShan ดี

ช่วยทหารค่ายโข่วซือ 1

เดินทาง 6

หลายวันผ่านไป...

ในที่สุดหญิงสาวก็เดินทางมาถึงเมืองอู๋เว่ย เมืองที่น่าจะอยู่สุดขอบชายแดนของดินแดนฮั่นทางตะวันตกเฉียงเหนือ ซึ่งที่นี่แน่นอนว่าร้อน ร้อนสุดๆตามฉบับเมืองกลางทะเลทราย

ในเมื่อมาถึงเมืองอู่เว่ยแล้ว ก้ต้องตามหาบุคคลชื่อเซี่ยงหรู ซึ่งการจะหาเขาให้เจอก้ต้อง...

"หรือว่าเราควรสอบถามชาวเมืองในที่นี่ดู...?" หญิงสาวคิด พร้อมกับที่แนบจดหมายมามีม้วนภาพเพื่อบ่งบอกอัตลักษณืบุคคลด้วย แสดงว่าต้องเป็นบุคคลสำคัญแน่ๆ

ชื่อ.. เซี่ยงจ้งหลู.. เราจะเจอที่เมืองนี้ไหมนะ..

จากนั้น หญิงสาวก็เริ่มถามไถ่ชาวบ้านตามหาบุรุษในม้วนภาพ ถามไถ่ชาวบ้านที่ย่านการค้า ตามร้าน ตามโรงเตี๊ยมอะไรทำนองนี้ เพราะว่าเป็นแหล่งข่าวที่ดีที่สุด และคนๆนั้นน่าจะมาที่นี่บ่อย..

หญิงสาวถามไปถามมา พบว่ามีเถ้าแก่คนนึงทราบบุคคลคนนี้

"คนนี้ข้าเคยเห็น ข้ารู้จัก" เถ้าแก่ร้านหนึ่งเอ่ย ทำให้หญิงสาวให้ความสนใจในทันที

"ท่านเถ้าแก่ทราบข้อมูลของชายคนนี้ไหมเจ้าคะ" หญิงสาวถามอีกครั้ง

"ชายในภาพ เขาคือ ใต้เท้าเซี่ยง อาจารย์ของคุณชายน้อยหม่า เขาเพิ่งไปหมู่บ้านเฉาเฟิงไม่นานมานี้ครับแม่หญิง" เถ้าแก่บอกข้อมูล

"แล้วหมู่บ้านเฉาเฟิงไปทางไหนหรือเจ้าคะ?" หญิงสาวถามอีกครั้งถึหมู่บ้านเฉาเฟิงแห่งนั้น

"อยู่นอกเมืองอู่เว่ยไปอีกน่ะแม่นาง ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ต้องผ่านทะเลทรายไปก่อนนะถึงจะเข้าหมู่บ้านได้" เถ้าแก่ให้ข้อมูลอีกครั้ง

"ขอบพระคุณมากๆเจ้าคะท่านเถ้าแก่" หญิงสาวก้มหัวขอบคุณอีกฝ่าย ขอบคุณที่ให้ข้อมูลมากๆ

หลังจากได้ข้อมูลมาแล้ว หญิงสาวก็เตรียมที่จะออกเดินทางจากอู่เว่ย ไปยังหมู่บ้านเฉาเมืองที่อยู่ติดชายแดนทันที...

----------------------------------

+2 Point จากการโรลให้เกียรติผู้ที่คุย ถ่อมตน

+2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้ ทะเยอทะยาน

+2 Point จากการโรลวางแผน หูดี

+4 Point เมื่อโรลเพลย์เรียนรู้ นักวิชาการ

+5 Point โรลวางแผน นักวางแผน

+15 EXP จากการโรลสร้างความน่าเคารพศรัทธาต่อผู้พบเห็น หลังตรง

+5 EXP บริหารเสน่ห์ คิ้วหงส์

รวม 15 Point / 20EXP

@Watcher