[นอกด่านฉีกวนฝั่งตะวันตก] เคหาสน์ผีสิง

LiuLing -

ตนที่รู้ว่า ตะเกียงนั้นเป็นกับดักที่ดักขังเราไว้ในที่แห่งนี้จึงพลันเซ๋งไปตากัน ก่อนที่จะมองเห็นบุรุษผู้หนึ่งสักดาบวิ่งมาหวังจะสู้กับตนจึงทำให้ชายหนุ่มรีบเอาทวนมาตั้งการ์ดป้องกันอีกฝ่ายในทันที

| เปิดสู้ |

Chenfeng บ้า

"แฮกๆ จบแล้วสินะ"


เฉินเซียวเฟิงพูดด้วยความเหนื่อยหอบและบาดแผลทั่วร่างจากการต่อสู้ชายตรงหน้า ด้วยความเร็วของอีกฝ่ายทำให้เขายากจะโจมตีโดนแต่ก็ผลิกกลับมาชนะได้ด้วยความอึดของร่างกายแต่ก็ฉิวเฉียดเช่นกัน เพราะถ้าโดนจู่โจมอีกเพียงครั้งเดียวเขาก็คงไม่รอดแล้ว


"เอาล่ะ ปล่อยข้าออกไปจากที่นี้เดี่ยวนี้ไม่เช่นนั้นหัวเจ้าได้หลุดจากบ่าแน่"


เขาใช้ดาบพาดคออีกคนข่มขู่เพื่อจะได้รีบออกไปจากที่นี้ได้ไวๆ

LiuLing -

เมื่อการต่อสู้ของตนจบลง โดยที่ฝ่ายตนเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำจึงได้ยอมรับซะตากรรม

" ข้าแพ้เจ้าเสียแล้ว! "

ตนพูดขึ้นเนื่องจากหากเมื่อกี้นี้ตนหลบทันคงมิแพ้เช่นนี้หรอก

Chenfeng บ้า

ยังไม่ทันได้ซักถามอะไรต่อชายตรงหน้าก็สลบไปเสียแล้ว อาจเป็นเพราะอาการบาดเจ็บสาหัสเกินไป

"ชิ บ้าจริง"


เมื่อไม่สามารถเค้นข้อมูลได้เฉินเซียวเฟิงก็ได้แต่หาทางออกด้วยตัวเอง เลยสำรวจรอบๆหาทางออกแต่ไม่พบอะไรจนถึงขั้นคิดพังประตูออกไปแต่ก็ไม่เป็นผล


"รึว่าเราจะถูกขังตายที่นี้จริงๆ?"


เมื่อไม่พบทางออกเฉินเซียวเฟิงก็เริ่มสิ้นหวัง แต่ก็ส่ายหน้าไล่ความคิดนั้นออกไป


"ไม่มีทาง ถ้าไม่มีทางออกเจ้านี้คงไม่เข้ามาติดกับเราด้วยหรอก"


เขาหันไปมองชายที่สลบอยู่ และคิดว่าเขาต้องมีวิธีออกจากที่นี้แน่แต่ยังไงล่ะ? เมื่อตัวเขาเริ่มคิดดูดีๆก็นึกได้ว่ากลไกเริ่มทำงานตอนที่เขาหยิบตะเกียงออกมาเลยลองนำตะเกียงกลับไปแขวนไว้ที่เดิมและมันได้ผล ประตูเปิดออกแล้ว


"เจ้านี้คือกุญแจนี้เอง.. ถึงจะน่าเสียดายแต่ข้าคงไม่สามารถเอาไปด้วยได้ไว้ข้าค่อยหาวิธีกลับมาเอาแล้วกัน"


เฉินเซียวเฟิงตัดใจจากสมบัติลับตรงหน้าขณะก้าวท้าวเดินออกไป แต่ก็เหลือบไปมองชายที่สลบอยู่หน่อยๆก่อนจะเดินไปขึ้นม้าตนออกจากที่นี้ไป เพื่อมุ่งหน้าไปยัง เมืองเหอตง เป้าหมายเดิมของเขา

Watcher

Chenfeng ตอบกลับเมื่อ 2021-9-2 10:50
ยังไม่ทันได้ซักถามอะไรต่อชายตรงหน้าก็สลบไปเสียแล้ว ...

การสำรวจวันที่ 3

@Chenfeng  @LiuYiGuang @Everyone

หลังจากเฉินเซียวเฟิงทิ้งร่างของอี้กว่างที่บาดเจ็บสาหัสนอนสลบไว้ตรงนั้น เขาก็ได้ทำการนำสมบัติตะเกียงไปวางที่เดิม

ก่อนพบว่าตะเกียงคือกุญแจกลไกลับที่ปิดทางเข้าออกสำหรับพวกโจรที่ละโมบเข้ามา แต่เขาไม่สนใจจะสำรวจด้านในลึกไปในโกดัง

ทำให้สมบัติตอนนี้ในคฤหาสน์ถูกพบ 1 ชิ้นและนำวางกลับที่เดิม และ ชิ้นที่มีค่าของคฤหาสน์ ไก่ฟ้าทองแดง....

....

รอการถูกค้นพบ

LiuLing -

เอื้อ!!!!

เสียงร้องออกมาจากชายหนุ่มดังขึ้นห้องทั่วโกดังแห่งนั้น.

เหตุการณ์ก่อนหน้านั้น 1 วัน

ฉางเซิ้งนั้นได้ประสบพบเจอกับโจรผู้หนึ่งที่กำลังงัดแงะในโกดังคฤหาสน์ผีสิงแห่งนี้ แต่ทว่าทันใดนั้น ชายโจรผู้นั้นได้พุ่งกระโจมเข้าตีกับตนอย่างว่องไว

ทั้ง 2 สู้กันพลัดกันรับอาวุธจนได้นับว่าหลายเพลงทีเดียว แต่สุดท้ายฉางเซิ้งก็พ่ายแพ้แก่โจรผู้นั้นอย่างบาดเจ็บจึงได้สลบนอนลงไปยังที่โกดังแห่งนั้น จนผ่านมาถึงอีกวันครบวันที่ 3 เป็นอันเรียบร้อย

ฉางเซิ่งในสภาพที่บาดเจ็บตรงบริเวณทรวงด้านซ้ายเอว ได้มีแผลจากการโดนฟันจนทำให้มีเลือดไหลนองอยู่บริเวณใกล้ๆแถวนั้น โดยที่ชายหนุ่มยังมิได้สติอันใดเลยยังคงสลบอยู่ต่อไป

Tianzhou ดี

      เทียนหลงได้เดินทางมาเรื่อยจนในที่สุดก็ได้พบเจอกับเคหาสน์หลังใหญ่แห่งนี้ บรรยากาศโดยรอบชั่งวังเวงและชวนขนลุกเสียยิ่งกระไร

      "คงมีแต่ต้องเข้าไปสินะ" เทียนหลงยืนทำใจอยู่ซักก่อนจะเดินเข้าไปอย่างกล้าๆกลัวๆ

      เมื่อเข้ามาด้านในบรรยากาศด้านนอกที่ว่าแย่ยังแพ้ด้านใน สายตาของอีกเทียนหลงเริ่มสังเกตทุกสิ่งอย่างอย่างถี่ท่วน จึงได้พบกับแสงไฟประหลาดที่สว่างอยู่ภายในที่แห่งนี้ กับชายอีกคนที่กำลังสลบอยู่??

      "เจ้าโอเคไหม??" เทียนหลงกล่าวถามชายที่กำลังสลบอยู่แน่หละในเมื่อเขาสลบอยู่จะตอบได้ไง บาแผลบนร่างของชายตรงหน้าถือว่าสะดุดตาของเทียนหลงอย่างมากชายหนุ่มเริ่มเช็คชีพจรดูว่ายังหายใจอยู่ไหม ซึ่งถือว่ายังโอเคที่เขามีชีวิต

      "เอาหละในเมื่อมาเจอข้าก็ถือว่าเจ้าโชคดีละกัน หากเป็นโจรคงฆ่าเจ้าไปแล้ว" เทียนหลงเริ่มทำแผลให้กับชายที่หมดสติจนเสร็จ ก่อนจะเดินไปสำรวจตามแสงที่เห็น จึงได้พบเข้ากำตะเกียงอันหนึ่งที่ติดอยู่กับโซ่

      "นั้นอะไรนะ??" เทียนหลงเดินนำตะเกียงออกมาจากโซ่ ก่อนที่ประตูเหล็กจะปิดทางของเขาไว้

      "นี่มันอะไรเนี่ย!!" เทียนหลงลองทุบประตูเหล็กดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นไหม แต่มิมีสิ่งใดเกิดขึ้น..

      "งั้นคงต้องทำลายดูเสียแล้ว"  เทีนยหลงพลันหยิบดาบออกมาก่อนจะรวบรวมลมปราณของตน และใช้ดาบฟันทำลายประตูเหล็กจนมิเหลือซาก

LiuLing -

เมื่อ ฉาวเซิ่ง หลับไปนานเท่าไร ก็ได้สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาก็ได้พบกับชายคนหนึ่งที่ได้ทำลายกำแพงนั้น

" โอ้ย! " เสียงชายหนุ่มสบถขึ้นโดยความเจ็บบาดแผลของตน ก่อนทีมือจะลูบไปที่บาดแผลก็พบกับผ้าพันแผลที่ติดอยู่ตรงนั้น ด้วยความสวนจึงได้ค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นอยู่พร้อมกับรีบหันซ้าย หันขวา หาอาวุธของตนก่อนที่จะเจอมันจึงได้รีบจับมากำที่มือด้านขวาอย่างแน่น พลันอีกข้างกุมบาดแผลที่ถูกพันไว้

" เจ้าคือผู้ใด! เจ้าคือโจรที่ตีข้าคืนนี้ใช่รึไม่? "

ตนพูดถามออกไป พลันจ้องมองที่เสื้อผ้าก็พบกับว่าคนนั้นใส่เสื้อต่างจากคนเมื่อคืนนี้มากจึงได้สงสัยว่าเป็นใคร

" หากเจ้ามิตอบข้ามาเจ้าจะเจ็บตัวเอา!!! "

ตนพูดขึ้นเพราะยังสงสัยอีกฝ่ายอยู่ว่าเป็นโจรเมื่อคืนนี้ไหม หากใช่ทำไหมเขาต้องช่วยเราด้วย ข้อสงสัยนี้ยังคงอยู่ไป พลันรอคำตอบจากอีกฝ่ายอย่างจดจ่อ

Tianzhou ดี

    เทียนหลงหลังจากที่ทำลายประตูเหล็กจนพังพินาศก็เดินออกมาก่อนจะได้ยินเสียงของชายคนหนึ่งกำลังโวกเวกโวยวายอยู่จึงหันไปมองดูด้วยความสงสัย

    "เจ้าได้สติแล้วสินะ" เทียนหลงยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อได้เห็นว่าอีกฝ่ายแข็งแรงดี

    "ถ้าถามว่าข้าเป็นใครหรอ?? ข้าก็คือคนที่ทำแผลให้เจ้ายังไงหละ" เทียนหลงกล่าวขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วไปทางผ้าพันแผลที่อยู่รอบตัวของอีกฝ่าย

     "แล้วก็ข้ามีนามว่าหลง แล้วเจ้าหละ จะไม่บอกชื่อกับคนที่ทำแผลให้หน่อยรึ"

LiuLing -

ตนได้รับรู้จากอีกฝ่ายว่าเป็นบุรุษที่ช่วยชีวิตตน และ ได้เผยความจริงออกมา พร้อมกับชื่อของตนให้ฉางเซิ่งรู้

เมื่อเขารู้เช่นนั่น ด้วยนิสัยาที่มีความรู้บุญคุณจึงคำนับต่ออีกฝ่าย ก่อนจะพูดว่า

" ข้าขอขอบคุณท่านเสียมาก ที่ช่วยชีวิตข้า!!! "

" ข้ามีนานว่า แซ่:หลิว ชื่อ:อี้กวาง มีชื่อรองว่า ฉางเซิ่งขอรับ "

ตนพูดพลันประสานมือคำนับอีกฝ่าย ก่อนที่ตนจะถามอีกฝ่ายออกไปอีกว่า

" ขอบคุณท่านมาก ท่านผู้กล้า.... เออว่าแต่ท่านพอจะเจอผู้คนที่มีลักษณะเหมือนโจร ถือกระบี่รึไม่! คนผู้นั้นและที่ทำร้ายผม "