ยามบ่ายอันเงียบสงบภายในวังถูกทำลายลงด้วยรถม้าพร้อมเสียงตะโกนให้หลีกทาง
"หลบไปให้หมด!! ใครกล้าขวางอย่าหาว่าข้าไม่ไว้หน้าก็แล้วกัน" สถานะการเป็นไปด้วยความวุ่นวายเหล่าขันทีและนางกำนัลต่างพากันหลบรถม้าอย่างทุลักทุเล ภายในรถม้าเว่ยปินอุ้มตัวองค์ชายน้อยที่สีหน้าไม่ดีไว้ในอ้อมแขนด้วยสีหน้าตึงเครียด สุดท้ายยังไม่ทันจะถึงตำหนัก รถม้าก็ถูกหยุดไว้เว่ยปินแสดงสีหน้าบึ้งตึงก่อนจะรีบออกมาจากรถ ข้างหน้าเต็มไปด้วยองครักษ์หลวงที่เล็งเกาทัณฑ์มาทางรถม้า โดยมีแม่ทัพใส่เกราะแดงยืนข้างหน้า
"ที่แท้ก็เว่ยกงกง ท่านกระทำการเช่นนี้หมายความเช่นไร ท่านอยู่ในวังมานานก็คงจะทราบกฎดีว่าเขตวังหลวงห้ามรถม้าวิ่ง" แม่ทัพหนุ่มกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉยบ่งบอกว่าไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ เว่ยปินได้แต่กัดฟันสู้ระยะทางจากนี่ไปตำหนักเจียวฟางไม่ใช่ใกล้ๆ กลัวหลิวเปี้ยนที่อยู่ข้างในรถม้าจะทนไม่ไหว
"ถุ้ย!! เจ้าเป็นแค่แม่ทัพองครักษ์ขั้นสี่กลับกล้าขวางรถม้าองค์ชายใหญ่ที่กำลังป่วย พวกเจ้ารีบหลีกทางไปเสียดีกว่าหากเกิดอะไรขึ้นกับองค์ชายพวกเจ้าที่มาหยุดขบวนนับเป็นต้นเหตุประหารเก้าชั่วโคตร"
องครักษ์ทั้งหลายเมื่อรู้ว่าภายในรถม้ามีองค์ชายที่กำลังประชวรต่งพากันลดเกาทัณฑ์ลง แม่ทัพแสดงสีหน้าเขียวคํ้าเหมือนจะยอมถอยแต่ก็ไม่ยอมหลีกทาง
"องค์ชายประชวรนับเป็นสถานการณ์เร่งด่วนให้รถม้าผ่านไปได้แต่เจ้าต้องตามข้าไปที่กรมราชทัณฑ์!!"
"เจ้ากล้ารึ!!" เว่ยปินแสดงสีหน้าโกรธแค้นก่อนจะหมุนตัวขึ้นรถม้าพร้อมสั่งให้คนขับฝ่าไป รถม้าวิ่งฝ่าองครักไปอย่างง่ายดายมีเพียงแค่แม่ทัพเกราะแดงที่แสดงสีหน้าเหมือนพายุใหญ่ พร้อมตะโกนออกคำสั่ง
"ไปรวมพี่น้องของเราที่กรมราชทัณฑ์ทั้งหมดมาวันนี้ข้าจะลงโทษเจ้าครึ่งชายครึ่งหญิงนี้ให้ได้" เหล่าองครักต่างรีบกลับไปรวมพลที่กรมทันที
เว่ยปินที่ฝ่าองครักมาแล้วก็รู้ว่าเรื่องไม่จบง่ายๆแน่ แต่ต้องพาองค์ชายไปให้ถึงมือหมอหลวงก่อน
เมื่อมาถึงตำหนักเว่ยปินรีบอุ้มหลิวเปี้ยนวิ่งฝ่าขันทีและนางกำนัลเข้าไปในตำหนัก
"รีบไปตามหมอหลวงมา แล้วไปเชิญเสด็จฮองเฮามาด้วย!!!" เหล่าขันทีประจำตำหนักต่างพากันวิ่งวุ่นจนผ่านไปสักแปปชายชราที่แต่งเครื่องแบบหมอหลวงก็วิ่งมาพร้อมกระเป๋ายาแบบไม่คำนึงสังขารตัวเอง ใช้เวลาสักพักเมื่อหมอหลวงตรวจอาการแล้วก็ออกมารายงาน
"เรียนกงกง องค์ชายทรงถูกลมหนาวจนพิษไข้เข้าแทรก ให้ทรงพักผ่อนสักหน่อยอาการก็ดีขึ้นข้าจะจัดเทียบยาให้"
"ลำบากใต้เท้าแล้ว" เว่ยปินแสดงสีหน้าขอบคุณก่อนจะนั่งลงอย่างเหน็ดเหนื่อย แต่แล้วขันทีคนนึงก็รีบวื่งมาด้วยความแตกตื่น
"กงกง กงกงเจ้ามะคะมีคงครักษ์หลวงมากมายมารออยู่ที่ประตูตำหนักแล้วเจ้ามะคะบอกว่าให้กงกงรีบออกไปมอบตัวโดยเร็ว เกิดอะไรขึ้นเจ้ามะคะขา"
"ฮองเฮาไม่อยู่รึ?" ขันทีน้อยกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอีกอักจนเว่ยปินรับรู้ เว่ยปินเริ่มแสดงสีหน้าตึงเครียดหากไม่มีฮองเฮาตนคงมดหนทางแล้ว
"เจ้ารีบไปทางหลังตำหนักไปแจ้งจางกงกงโดยเร็ว แม่ทัพนั่นคือคนของเหอจิ๋นจางกงกงไม่ปล่อยข้าตายแน่" ขันทีหน้ารับคำก็รีบวิ่งออกหลังตำหนัก เว่ยปินที่ยอมรับชะตากรรมก็เดินออกไป เมื่อเดินก้าวผ่านยังไม่ทันพ้นประตูก็ถูกองครักษ์มากมายล้อมตัวไว้พร้อมจับโยนขึ้นรถม้าไป
เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง +4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย
ประจบสอพลอ +2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย
ขันที +3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย
หูดี +2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย
อัจฉริยะ +5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย
ความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์หวังจื่อเปี้ยน [214] มีปีนักษัตรถูกโฉลกกัน ได้รับความสัมพันธ์พิเศษ+20 แต้ม หูดี +15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย
| 
ไม่ระบุชื่อ
โพสต์ 2021-12-2 11:57:42
