[ราชวังหลวง] ประตูทิศใต้ชิงฉือ

ประตูทิศใต้ชิงฉือ

{ ราชวังลั่วหยาง }

【ประตูทิศใต้ชิงฉือ】

กำแพงขนาดใหญ่ดูน่าเกรงขามและมั่นคงแข็งแรง
ประตูทิศใต้ของวังหลวงประตูด่านแรกเพื่อเข้าสู่วังหน้า
ตั้งอยู่ใกล้กับย่านการค้าของเมืองลั่วหยาง ใกล้กับย่านที่คึกคัก
จอแจที่สุดถือเป็นสถานที่ราชการ ชาวบ้านธรรมดาไม่มีสิทธิ์เข้าไปภายในได้
มีกฎระเบียบเข้มงวดชัดเจน เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย และความปลอดภัยของราชนิกูล

* หากไม่ได้รับเชิญ ไม่สามารถโรลที่นี่ได้ ยกเว้นขันที *

Weibin ชั่ว

ที่ประตูชิงฉือ มีชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาสะอาดสะอ้านดูมีความรู้ขี่ม้ามุ่งมาที่ประตู แต่ถูกทหารหยุดไว้

"หยุดเดี๋ยวนี้!!! ที่นี่เขตราชวังผู้ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้า"

นายทหารวางกร้ามข่มขู่หลิวไท่เหวินบนหลังม้า ด้วยท่าทีเย่อหยิ่งเมื่อมองไปที่บัณฑิตท่าทางออนแอด้านหน้า

" ข้าได้รับราชโองกรให้มาเป็นพระอาจารย์ขององชาย น้องชายโปรดหลีกทางด้วย"


"บังอาจ กล้าปั้นนํ้าเป็นตัวต่อหน้าข้ารึ ข้าเป็นองครักษ์มานานไม่เห็นมีข่าวว่ามีพระอาจารย์ใหม่ เด็กๆจับตัวเจ้าคนหลอกลวงนี้ไว้!!"


ภายใต้สถานะการที่อึดอัดของหลิวไท่เหวินที่มุมตึกนึงก็มีขันทียืนรออย่างสบายใจ


"นายท่านข้าว่าเราควรออกไปรับใต้เท้าหลิวได้แล้วกระมั้ง"


ขันน้อย หันไปหาที่เว่ยปินหลับตารออย่างสบายใจ พวกเขามาถึงที่นี่นานแล้วแต่ไม่ได้ออกไปช่วยหลิวไท่เหวินทันที จนเว่ยปินลืมตาพยักก่อนจะพาขันทีน้อยเดินออกไป


"บังอาจ!!!"


เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้เหล่าทหารหันมามองเมื่อเห็นว่าเป็นใครก็ทำให้พวกมันหน้าซีดเซียว ก่อนจะตั้งสติได้แล้วรีบทำความเคารพ


"คาราวะเว่ยกงกง เรียนเว่ยกงกงบัณฑิตผู้นี้แอบอ้างราชโองการคิดปลอมเข้ามาในวังหลวง"  


"เพี๊ย!!!" เว่ยปินตบหน้ามันไปฉาดใหญ่ก่อนจะหยิบผ้ามาเช็ดมือทำความสอาดแล้วหันไปหาหลิวไท่เหวิน


"ข้าน้อยขออภัยที่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ขอใต้เท้าหลิวโปรดอภัยในความผิดพลาดของข้าน้อยด้วย"


เมื่อองครักษ์ได้รับรู้ถึงสานะของหลิวไท่เหวินความรู้สึกเหมือนสายฟ้าฟาดในกลางวันมีนตัวสั่นเทาก่อนจะคุกเข่าตรงหน้าหลิวไท่เหวิน


"เป็นข้าน้อยที่โง่งมไม่รู้ถึงความยิ่งใหญ่ของใต้เท้า ขอใต้เท้าเมตตาข้าน้อยด้วย"


มันพูดพลางโขกหัวไปกับพื้น เมื่อหลิวไท่เหวินกำลังจะพยุงมันขึ้น เว่ยปินก็ได้ถีบนายทหารทันที


"ยังไม่รีบไสหัวไปอีกเจ้าโง่ ครั้งนี้ข้าจะไม่ถือสาเอาความแต่มีครั้งหน้าเจ้าไม่รอดแน่"


นายทหารรีบวิ่งออกไปด้วยความกลัว อำนาจของขันทีในวังหลวงไม่ใช่สิ่งที่จะท้าทายได้


"เชิญใต้เท้าหลิว จางกงกงรอท่านอยู่นานแล้ว"


เว่ยปินกล่าวพร้อมเดินนำ หลิวไท่เหวินไปพบจางยรั่ง

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+30 EXP จากการโรลทำงาน

Weibin ชั่ว

วันรุ่งขึ้นเว่ยปินรีบออกมารับหลิวไท่เหวินแค่เช้าที่ประตูชิงฉือ หลังจากคาราวะกันพอเป็นพิธีก็เตรียมเดินไปต่อ

"เขตราชวังห้ามขี่ม้าเราจึงต้องเดินไปที่ตำหนักหย่งเล่อ ระหว่างทางข้าน้อยจะแนะนำวังหลวงให้ใต้เท้าเอง"

หลิวไท่เหวินยื้มตอบเล็กน้อยแล้วเริ่มออกเดิน

"ใต้เท้าหลิวต่อไปนี้ท่านต้องเป็นพระอาจารย์ขององค์ชายน้อย ข้าอยากเตือนอะไรท่านหน่อย"

"เว่ยกงกงมีอะไรก็พูดมาเถอะอย่าได้เกรงใจ"

"งั้นกล่าวตามตรงตั้งแต่ใต้เท้าหลิวเข้ามาเป็นพระอาจารย์ให้กับองค์ชายน้อยแล้ว ท่านก็เสมือนขี่หลังเสือจะลงก็ลงไม่ได้ ท่ารต้องระวังคนของฮองเฮาและคนสกุลเหอเอาไว้ หากท่านมีอะไรสมารถมาหาข้าที่กรมราชเลขาได้"

หลิวไท่เหวินไม่ได้ตอบซึ่งมันก็ไม่ได้เกินความคาดการของเว่ยปินสักเท่าไหร่

"ข้างหน้าที่เราจะถึงคือตำหนักหย่งเล่อเป็นตำหนักของไทเฮาต่อไปนี้ใต้เท้าต้องมาสอนองค์ชายน้อยที่ตำหนักนี้ทุกวัน"

เว่ยปินกับหลิวไท่เหวินเดินมาถึงข้างหน้าตำหนักก็มีขันทีน้อยเดินมาหา

"ไม่ทราบเว่ยกงกงมีธุระอะไรหรือขอรับ"

"ไปทูลไทเฮาข้าพาพระอาจารย์องค์ชายมาเข้าเฝ้า"

ขันทีน้อยเบี่ยงสายตาไปสักเกตุหลิวไท่เหวิน เมื่อเห็นความหล่อเหลาและดูสง่าเต็มไปด้วยความรู้ก็พลันหน้าแดงขึ้นมา

"อะแห่มๆ เหตุใยังชักช้าอยู่อีกรีบไปทูลไทเฮาเร็วเข้า"

"ขออภัยกงกงข้าจะรีบไปทูลไทเฮาเดี๋ยวนี้" ขันทีน้อยรีบวิ่งออกไปทันที

"ขออภัยในความเสียมารยาทของมันด้วยหวังว่าใต้เท้าจะไม่ถือสา

"เว่ยกงกงเกรงใจไปแล้ว เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เหตุใดต้องมาถือสากันด้วย"

เว่ยปินยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะหลับรอขันทีน้อย ผ่านไปไม่นานขันทีน้อยก็รีบกลับมา

"เรียนกงกงไทเฮาอนุญาติให้เข้าเฝ้าได้"

"อืม  เชิญใต้เท้าหลิวตามข้ามา"