"พักเสียก่อนสิ.. อย่างไรเมืองก็ไม่หายไปไหนหรอก" จ้าวเพ่ยกล่าวกับซุนหยางเมื่อเดินทางมาถึงเมืองซีฝู่ ส่งผลให้ผู้ติดตามของนางค่อยๆลดความเร็วของม้าลง และปล่อยให้จ้าวเพ่ยได้พาตัวเองลงเล่นแถวๆนี้ไปด้วย ลำธารน้ำตัดผ่านป่าดูน่าเล่นสำหรับลูกแมวตัวน้อยๆเสียจริง จ้าวเพ่ยยิ้มให้กับซุนหยางเล็กน้อยขณะอุ้มเสี่ยวเฮยมาพักลงข้างริมน้ำใส ก่อนนางจะยกกระโปรงเห็นเรียวขาและนั่งลงแช่เท้ากับน้ำไปพลางๆ
"เจ้าก็มาแช่ด้วยกันสิ ชุดไม่เปียกหรอก"
"ไม่ล่ะ.."
ซุนหยางปฏิเสธคำเชิญชวนของจ้าวเพ่ยทำให้นางรับรู้ถึงบางอย่างที่แปลกไป หญิงสาวหรี่ตาลงเล็กน้อยและเอี้ยวตัวหันไปหาอีกฝ่ายขณะยังคงนั่งแช่น้ำอยู่
"ที่ย่านการค้านั้นเจ้าซื้ออะไรหรือ.."
"เจ้าอยากจะรู้ไปทำไม.." ซุนหยางหรี่ตาลงเล็กน้อยเมื่อถูกถามเช่นนั้น สายตาเห็นจ้าวเพ่ยโผล่ลิ้นออกมาจากริมฝีปากเล็กน้อยราวกับคิดอะไรไม่ดีอยู่ในหัว ทำเอาตนต้องเลื่อนสายตาหนีทันทีก่อนที่จะติดกับสตรีนางนี้ไปเสียก่อน
"เจ้าดูมีความลับนะ.."
"สตรีอย่างเจ้าไม่อยากรู้หรอก…" ซุนหยางกล่าวทั้งเดินมาหาจ้าวเพ่ยและนั่งลงข้างนาง แต่ขาที่ปรกด้วยผ้าหนาก็ไม่ได้หย่อนลงน้ำเช่นจ้าวเพ่ยเสียทีเดียว
"ไหนๆก็พักเสียสักที เจ้าอยากตกปลาหรือไม่.." จ้าวเพ่ยถามซุนหยางขึ้นมา นางเองก็รู้คำตอบดีอยู่แล้วแต่ที่นางทำก็แค่โยนหินถามทาง เผื่อว่าซุนหยางจะลำคาญคำชวนนางแล้วตอบรับเอาดื้อๆก็ถืว่าดีไป
"เอาสิ เจ้าก็จะตกด้วยหรือไม่.."
"เห๊ะ..?" จ้าวเพ่ยได้ยินซุนหยางตอบดังนั้นก็ตกใจจนเผลอเปล่งเสียงแปลกๆออกมา หญิงสาวหุบยิ้มมองตามอีกฝ่ายเดินไปหยิบคันเบ็ดตกปลาของนางมา "เจ้าคงไม่นึกแกล้งอะไรข้าหรอกใช่ไหม"
"ข้าจะแกล้งอะไรเจ้า.. เห็นเจ้าตกคราวที่แล้วก็อยากจะลองตกปลาบ้างเพียงแค่นั้น" ซุนหยางตอบทั้งนั่งลงข้างๆจ้าวเพ่ยอีกครั้ง สายตาของนางมองมาทางเขาราวกับเกิดคำถาม แต่เสียงน้ำดังขึ้นมาทำให้จ้าวเพ่ยละความสนใจหันไปหาเสี่ยวเฮยที่อยู่ไม่ไกลนี้
"เสี่ยวเฮย.. เดี๋ยวสิ ทำแบบนั้นเดี๋ยวก็เปียกเอาหรอก" จ้าวเพ่ยกล่าวเตือนเสี่ยวเฮยทั้งจะลุกออกไปแต่ก็ถูกรั้งแขนเอาไว้เสียก่อน นางหันมองซุนหยางอีกคราขณะเขาเริ่มปรับตะขอและโยนลงไปในน้ำลึกบริเวณนั้น
"อยู่เป็นสหายข้าก่อน.. ข้าไม่ชอบตกปลาแบบเงียบๆ มันทำให้ข้าหลับเอาได้" ซุนหยางกล่าวบอกกับนางทั้งมองไปยังทุ่นตกปลา จ้าวเพ่ยเมื่อได้ยินดังนั้นก็นั่งลงที่เดิมทั้งใช้มือสองข้างจับที่หน้าขาของตัวเองไม่ให้เผลอตีขาเพื่อไล่ปลาไปอีกคน
"เจ้ามีความรู้พื้นฐานมากขนาดนี้ ใยจึงไม่ชอบทำอะไรเลย" จ้าวเพ่ยถามขณะสายตามองไปยังคันเบ็ด นางเหลือบมองซุนหยางทั้งเอี้ยวตัวไปให้อยู่ในสายตาอีกฝ่ายเมื่อเห็นอีกฝ่ายยังคงนิ่งเงียบไม่ตอบอะไรนาง "...ว่าอย่างไร"
"ทำไปก็ไม่รู้ว่าได้อะไร.."
"อยู่กับข้าตั้งนาน ไม่ได้นิสัยข้าไปเลยหรือ.." นางกล่าวถามออกมาแต่เหมือนไม่ได้รับความสนใจเลยก็ใช้มือจิ้มแก้มแกล้งอีกฝ่ายไปด้วย
ข้อมือถูกจับเอาไว้ได้ก่อนทำให้จ้าวเพ่ยชะงักลงไปพักหนึ่ง นางรีบสะบัดข้อมือออกจากอีกฝ่ายแล้วจับมันเบาๆเมื่อรับรู้ว่าอีกฝ่ายไม่เล่นด้วยเสียเท่าไหร่
"อย่างนั้นข้าไปหาเสี่ยวเฮยก่อนก็แล้วกัน" จ้าวเพ่ยพูดทั้งลุกไปหาแมวตัวน้อย ขนสีดำเปียกลีบตามตัวจากการเล่นน้ำของแมว ดูเหมือนแมวไม่ชอบอาบน้ำตัวนี้จะดูร่าเริงยาอยู่ในป่าเสียจริง นิสัยไม่ต่างกับซุนหยางที่ไม่ชอบคนเยอะเลย น่าแปลกที่นางเองก็เป็นเจ้าของนิสัยชอบเข้าสังคมเช่นจ้าวเพ่ยกลับดูเหมือนไม่เข้ากับทั้งสองแต่ดันอยู่ด้วยกันได้เสียอย่างนั้น
"ตัวเปียกหมดแล้ว มาซับขนก่อนมา" จ้าวเพ่ยกล่าวทั้งยกตัวแมวน้อยขึ้นจากน้ำและหยิบผ้าที่ยังไม่ได้ซักของนางออกมาเพื่อซับน้ำจากตัวแมวน้อยให้พอแห้งหมาดลง หญิงสาวหาตากผ้าให้แห้งตรงกิ่งไม้เพื่อไม้ให้อับยามพับเข้าใส่กระเป๋าอีกครั้งขณะนั่งใต้ต้นไม้รอซุนหยางไปพลาง
ระยะเวลาผ่านไปไม่นานนักจ้าวเพ่ยไม่รู้ว่าหลับไประหว่างเล่นแมวตั้งแต่เมื่อไหร่ นางได้ยินเสียงหนึ่งปลุกให้ตื่นก็พบกับนัยน์ตาสีเข้มห่างจากตนไม่กี่คืบ สิ่งนั้นทำให้นางตกใจคิดว่ายังคงฝันอยู่ก็นิ่งค้างอย่างนั้น
"ตื่นแล้วหรอ ข้านึกว่าจะได้พาเสี่ยวเฮยหนีแล้วทิ้งเจ้าไว้ตรงนี้ซะแล้ว" "ข้าหลับไปนานเลยหรือ" จ้าวเพ่ยถามขึ้นมาทั้งรีบดันตัวเองให้ลุกทันที หน้าอกเกิดอาการใจเต้นแรงจากการถูกทำให้ตกใจเมื่อกี้ไม่หาย เพราะเสียงของเสี่ยวเฮยทำให้นางตื่นขึ้นมาในจังหวะไม่ควรตื่นซะได้
"ไม่หรอก.. เพียงครู่เดียว ถือซะว่าเจ้างีบละกัน ไปกันเถอะ นัดพ่อค้าเอาไว้ยามซีว์ไม่ใช่หรือ" ซุนหยางกล่าวทั้งพาจ้าวเพ่ยมายังม้า เขาสังเกตุเห็นสตรีนางนี้ยังคงงัวเงียทั้งยกมือขยี้ตาราวกับเด็กก็จับเอวและดันนางให้ขึ้นม้าไป สัมผัสได้ถึงส่วนโค้งเว้นที่นางซ่อนเอาไว้ใต้ผ้าขึ้นมาบ้าง แต่หาใช่ครั้งแรกที่ได้สัมผัสส่วนนี้ของสตรีไม่ เขาเองก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร ทั้งเคยฉุดข่มขืนสตรีชาวบ้าน ทั้งสตรีในหอนางโลม กับการได้สัมผัสเอวจ้าวเพ่ยผ่านผ้ามันเป็นเรื่องธรรมดาไปเลยด้วยซ้ำ
เอฟเฟคลักษณะนิสัย มีตัญหา + 2 Point ทุกครั้งที่วางแผนดำเนินจีบเพศตรงข้าม
เอฟเฟคอัตลักษณ์ งดงาม + 6 Point เมื่อโรลเพลย์บริหารเสน่ห์
มอบเบ็ดตกปลาให้ [ซุนหยาง] [ซุนหยาง] หาตก 'ปลาซ่ง'
|