แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย XiangShan เมื่อ 2022-7-13 14:42
กลับสู่จงหยวน ไปเมืองหลวง 3 รับพระราชทานรางวัล โรลเพลย์สัปดาที่ 5 วันที่ 13
เวลาต่อมา.. หลังจากหญิงสาวติดตามท่านหลู่จื้อมาถึงเมืองลั่วหยาง และเดินเข้ามายังในเขตพระราชฐาน ผ่านประตูวังหลวงโดยมีไต้เท้าหลู่จื้อเบิกทางไปพบองค์จักรพรรดิ ซึ่งทราบว่าทรงอยู่ในห้องทรงพระอักษรนั้นเอง ไต้เท้าหลู่จื้อจึงเดินเข้าไปโดยมีหญิงสาวติดตามไปด้วย ซึ่งก่อนเข้าหญิงสาวก็ได้รับการยืนยันจากไต้เท้าแล้ว
เมื่อไต้เท้าหลู่พามาถึงหน้าห้องทรงพระอักษรแล้ว ไต้เท้าหลู่กล่าวขึ้น "แม่นางรอตรงนี้นะ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปรายงานฝ่าบาทสักครู่ แล้วเดี๋ยวพอขันทีกงกงขานชื่อแม่นาง ก้ให้เข้าพบฝ่าบาทได้"
"รับทราบแล้วเจ้าคะ" หญิงสาวน้อมคำนับแก้ไต้เท้า แล้วไต้เท้าก็เดินไปแจ้งขันทีหน้าห้องทรงพระอักษร ก่อนจะเดินเข้าไป ซึ่งหญิงสาวก็ยืนรออยู่เบื้องหน้าโถงห้องนั้น
จนกระทั่งเวลาผ่านไป ขันทีก็กล่าวขึ้น "เบิกตัว หญิงสาวตระกูลสวี ผู้กอบกู้เมืองป่อไห่ เข้าเฝ้าฝ่าบาทได้" ขันทีเอ่ยขึ้น
เมื่อขันทีกล่าวเบิกตัวแล้ว หญิงสาวจึงเดินเข้าไปในห้องเขตพระราชฐานหรือที่เรียกว่าห้องทรงพระอักษร ซึ่งภายในมีขุนนางจำนวนหนึ่งอยู่ด้านใน พร้อมกับฮ่องเต้ หรือจักรพรรดิแผ่นดินประทับอยู่ด้านในห้อง เมื่อหญิงสาวเดินเข้ามา เธอก็ก้มคำนับทำความเคารพตามธรรมเนียม "ทรงพระเจริญฝ่าบาท ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นๆปีเพคะ" หญิงสาวเอ่ยพร้อมทำท่านอบน้อมและสง่างาม
"หวาวววว แม่หญิงคนนี้หรือ ที่ช่วยเหลือบ้านเมืองตามที่ไต้เท้าว่ามา" ฮ่องเต้เอ่ยขึ้น ท่าทางของฮ่องเต้ดูเหมาะแหละมาก
"พะยะค่ะฝ่าบาท จากคำให้การณืของเหล่าทหาร แม่ทัพนายกองทุกคนล้วนเป็นความจริง มิได้โกหกแต่อย่างใด ดังที่ว่า แม่นางสวี เซียงซานผู้นี้ได้สังหารทหารโจรกบฏไปมากกว่าห้าพัน และท้าดวลตัวต่อตัวกับขุนพลโจรกบฏอย่างกล้าหาญ จนเทียบเคียงคำว่าวีรสตรีได้พะยะค่ะ" หลูจื้อรายงาน พร้อมกับหญิงสาวเซ๊ยงซานที่ยังน้อมคำนับฝ่าบาทอยู่เช่นนั้น
"สุดยอดเลยสุดยอดเลย ไม่นึกว่าแผ่นดินเราจะมีสตรีที่มากความสามารถเช่นนี้ ข้าชอบๆ" ฮ่องเต้ทรงปรบมือเมื่อได้ยินดังนั้น เขาไม่ได้สนใจเลยว่ามันจะสำคัญแค่ไหน แต่ถ้าได้เห็นสตรีแล้วทรงก็ชอบใจทั้งนั้น
"ไต้เท้าหลูพูดมาจริงรึเปล่าเนี่ย?" "คงจะแต่งเรื่องขึ้นหรือกับมอมเมาไต้เท้าหลูมารึเปล่านะ" "ผู้หญิงเนี่ยนะจะต่อสู้บุรุษได้ ไม่มีทางแน่ๆ" ท่ามกลางเสียงซุบซิบนินทาของเหล่าขุนนางในท้องพระโรงพระอักษรนี้ ทำให้เธอรู้ว่าพวกขุนนางนี่มัวแต่อยู่ในห้องไม่ยอมออกมาช่วยเหลือชาวประชา แถมยังมีกิริยาดูถูกสตรีอีกต่างหาก "แม่หญิงสวีต้องการสิ่งใดจากเราหรือไม่ เราพร้อมจะให้ แหะๆ" ฮ่องเต้ตรัสมาเช่นนั้น
หญิงสาวมองฝ่าบาทผ่านสายตาที่หรี่อยู่แล้ว ฮ่องเต้ทรงดูเหลาะแหละนัก ดูเหมือนจะไม่ตั้งพระทัยให้อยู่สนราชการบ้านเมืองได้ ที่สำคัญท่าทางสุขภาพของพระองค์ก็ดูจะไม่สู้ดีเท่าไหร่ "แล้วแต่พระองค์จะโปรดหม่อมฉันเพคะ" เธอตอบอย่างถ่อมตัวไปก่อน แต่ว่าในใจนั้นจะต้องการอะไรก้ได้ที่เหมาะแก่ความสามารถของเธอจริงๆ
"ดีเลยๆ งั้นพวกเจ้านำสิ่งของที่เหมาะกับผู้ปราบกบฏมาให้ทีสิ" ฮ่องเต้ตรัสให้เหล่าขันทีกงกงนำรางวัลมาให้ พบว่าเป็นทรัพย์สินเงินทองจำนวนหนึ่ง และอุปกรณ์ล้ำค่าชุดหนึ่ง พร้อมกับหีบห่อผ้าอีกชั้นหนึ่ง ซึ่งเธอยังไม่แน่ใจว่าข้าในนั้นคืออะไร หญิงสาวเห็นดังนั้นแม้มันจะยังไม่พอใจนัก แต่ต้องถ่อมตัวไว้ก่อนพร้อมกับกล่าว "ขอบพระทัยฝ่าบาทเป็นล้นพ้นเพคะ กระหม่อมรู้สึกซาบซึ้งยิ่งนัก" หญิงสาวกล่าว
"ถ้าหากเจ้าสนใจเข้ามาเป้นส่วนหนึ่งในวังหลวงของเราละก็ ข้ายินดีเสมอเลยน้า ฮะๆ" ฮ่องเต้กล่าวเชิญชวนให้หญิงสาวมาเป้นส่วนหนึ่งของวังหลวงอย่างชอบอกชอบใจ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจว่าหญิงสาวจะตอบรับหรือไม่ หญิงสาวได้ฟังดังนั้นก็คิดในใจ ข้าคงไม่สนที่จะเข้าร่วมวังหลวงอะไรนั่นหรอก นั่นทำให้เธอรู้ว่า ราชสำนักฟ่อนเฟะแค่ไหน ฮ่องเต้อ่อนแอเพียงใดทำให้มีการกบฏมากมายเพียงนี้ และเหมือนพระองค์แทบไม่ได้สนใจแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย...
------------------------- ได้รับพระราชทาน [เมืองโผหยาง]
จากนั้น ขันทีได้นำหีบห่อผ้าขนาดประมาณหนึ่งมาตั้งตรงหน้า มอบให้แก่หญิงสาว "อ๋อๆๆ ได้เลย" ฝ่าบาทเหมือนจะคุยกับขันทีบางอย่าง ว่าให้บอกอย่างนี้ อย่างนี้แน่ๆ ต้องมีคนช่วยบอก "นี่คือ .. เอ่อ.. ตราตั้งตำแหน่งเจ้าเมืองโผ่หยางนะ ถ้าเจ้าชอบก็รับไปได้เลย" ฝ่าบาทบอกอย่างนั้น
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เธอคิดในใจ แค่ศึกแรกก็ได้รับพระราชทานเมืองแล้ว ฝ่าบาททรงใจง่ายอะไรปานนี้.. แต่ถ้าฝ่าบาทให้ทั้งที มีหรือที่เราจะไม่ยอมรับง่ายๆ "ขอบพระทัยฝ่าบาทยิ่งเพคะ กระหม่อมซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้" หญิงสาวกล่าวอย่างถ่อมตัวไปก่อน
จากนั้น หญิงสาวก็รับพระราชทานและตราตำแหน่งเจ้าเมือง พร้อมรับราชโองการ โดยขันทีเป็นผู้ประกาศ "ประกาศราชโองการ ณ วันที่ ซือซาน เดือนชี จงผิงศกที่2 เนื่องด้วยหญิงสาว สวีเซียงซาน ได้ช่วยเหลือราชสำนักในการปราบปรามโจรกบฏผ้าเหลือง ณ เมืองป่อไห่ มีความดีความชอบอย่างมาก ฝ่าบาทจึงทรงพระราชทานตำแหน่งเจ้าเมือง และหัวเมืองทำการ ณ เมืองโผหยาง ให้แก่ผู้ทำความชบ สวีเซียงซาน ในครั้งนี้" "ขอให้แม่นางรับราชโองการไว้ด้วย" ขันทีกล่าวพร้อมยื่นราชโองการให้
"ขอบพระคุณมากเจ้าคะ" หญิงสาวรับมาด้วยความยินดียิ่งในใจ จิตใจทะเยอทะยานของตนเหมือนถูกเติมเชื้อไฟให้เติมเต็มอีกครั้ง ตอนนี้เธอพร้อมที่จะทำหน้าที่เจ้าหัวเมืองอย่างเต็มที่ ต่อให้ยากแค่ไหนเธอก็จะทำมันแน่นอน
ต่อจากนี้ เหลือเพียงแค่ตนต้องจัดเตรียมตัวเดินทางไปรับตำแหน่ง ณ เมืองโผหยาง...
เมื่อจบการรายงานและพระราชทานรางวัลแล้ว ไต้เท้าหลู่จึงกล่าวลาพร้อมกับหญิงสาวสวีเซียงซานหลังจากนั้น ไต้เท้าจึงพาเดินออกมาจากเขตวังหลวงหลังจากเข้าเฝ้าฝ่าบาทเรียบร้อยแล้ว.. ได้รับพระราชทานจากฝ่าบาท : 3,500 ตำลึงทอง , ตั๋วเสบียง 2 ใบ / รับรางวัล หงอนคู่ ผลงานอันดับหนึ่ง: พระราชทานหัวเมือง 1 หัวเมือง
------------ +2 Point จากการโรลให้เกียรติผู้ที่คุย ถ่อมตน +2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้ ทะเยอทะยาน +4 Point เมื่อโรลเพลย์เรียนรู้ นักวิชาการ +15 EXP จากการโรลสร้างความน่าเคารพศรัทธาต่อผู้พบเห็น หลังตรง +10 EXP โรลสรรเสริญเหล่าผู้ที่คุยด้วย ถ่อมตน +5 EXP บริหารเสน่ห์ คิ้วหงส์ 8 Point 30 EXP
005 หลู่จื้อ +5 พูดคุย +15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย หูดี +5 ความสัมพันธ์กับคนที่ให้ความสนใจเรา คิ้วหงส์ +5 นักษัตรเหมือนกัน +15 หัวดีเหมือนกัน -15 ความสัมพันธ์ ธาตุข่มกัน (ดินข่มน้ำ) รวม 30 คสพ.
|