[ศึกสมรภูมิป๋อไห่]

WenShaotian ตอบกลับเมื่อ 2022-7-8 13:29
สงครามนั้นมันเพิ่งจะเริ่มต้นหลังจากนี้ ...

[สมรภูมิ ยุทธการป๋อไห่]

  

[เทิร์นที่ 10]

สวีเชียงซานและเหวินเส้าเทียน ได้ร่วมมือแทคทีมกันสู้เคียงข้างกัน สร้างคอมโบทำลายล้างรอบ ๆ สังหารศัตรูได้ (220+225+75+42*0.8/15)

= 522x10 สังหารข้าศึกได้จำนวน 5220 นาย ทหารโจรเหลือ 4780 นาย

หลิวเป้ย์ กวนอวี่ จางเฟย สามพี่น้องอยู่พร้อมหน้า สร้างคอมโบสังหารศัตรู (105+97+103+87+77+77*0.8/15) = 473 x 10 สังหารทหารโจรไป 4730 นาย

เหลือทหารโจร 50 นาย พากันแตกทัพยอมแพ้ ในขณะทหารคนอื่น ๆ ยอมแพ้หมดแล้ว แต่กงไป๋จินเหว่ย ขุนพลคนสุดท้ายของกองกำลังไม่ยอมแพ้

เขายังคงสู้ต่อ เขาออกจากจวนเจ้าเมืองก่อนควบม้ามาท้าประลองตัวต่อตัวกับแม่ทัพ

กวนอวี่  ทำท่าจะรับคำท้า แต่คุณทั้งสองไม่อยากให้ถึงมือขุนพลทั้งสอง ....

@XiangShan

@WenShaotian

สร้างสตอรี่ต่อสู้ประลองตัวต่อตัว ศึกศักดิ์ศรี ใครจะรับคำท้า อาสาขุนพลกวนอวี่ขอทำแทนท่านขุนพล

คนท้าดวลกงไป๋จินเหว่ย ได้รับป้ายผลงาน 20 ป้าย

- หากสู้ชนะและไว้ชีวิต จะได้รับ [กงไป๋ จินเหว่ย เข้าร่วมตี้ level 75]

สรุปผลงาน:

สังหารศัตรู 100 K.O. ต่อ 1 ป้ายผลงาน ผู้ทำป้ายผลงานอันดับหนึ่งได้รับฐานะเจ้าเมือง

นายกองสวีเชียงซาน:

- สังหารทหารโจร 5367 K.O. ปัดเศษขึ้น 5400 ได้รับป้ายผลงาน 54 ป้าย

ทหารเทียนเหวิน สร้างผลงานอันดับรองลงมา

- สังหารทหารโจร 3,093 K.O. ปัดเศษขึ้น 3100 ได้รับป้ายผลงาน 31 ป้าย

[จบ]

- สร้างสตอรี่ [ย่านการค้า ณ เมืองป๋อไห่]

- สร้างสตอรี่ร่วมกับแม่ทัพหลิวเป้ย์ร่วมปลอบขวัญราษฎร์ชาวเมืองป๋อไห่

- สร้างสตอรี่อิสระบูรณะเมืองแห่งนี้

- สร้างสตอรี่ ในขณะกำลังบูรณะ กองทัพท่านหลู่จื้อ (โลติด) มาถึงพอดี ท่านหลู่ชมทุกคนและสามพี่น้อง

- สามพี่น้องหลังช่วยชาวป่อไห่ได้ขอลาไปรายงานท่านเจ้าเมืองหลิวเหยียน

- สร้างสตอรี่หลู่จื้อชมสองคนหนุ่มมากความสามารถ

เขาถามนายกอง สวีเชียงซานและเหวินเส้าเทียนสนใจไปรับรางวัลที่เมืองหลวงหรือไม่

(1) ตกลง (สำหรับเจ้าเมืองต้องไปเมืองหลวง ส่วนคนไม่ใช่ที่หนึ่งถ้าไปเมืองหลวงจะได้รางวัลมากกว่ารับที่นี่) | (2) ปฏิเสธ ปณิธานช่วยผู้คนมิหวังผลตอบแทน

* คนอยู่ช่วยหลิวเป้ย์ปลอบขวัญชาวเมืองและบูรณะป๋อไห่ก่อน ไม่ต้องเดินทางไปพร้อมใต้เท้าหลู่ ใต้เท้าบอกจะไปรอลั่วหยาง คุณค่อยตามไปทีหลัง *

(2) ไม่ขอผลตอบแทน

ได้รับคุณธรรม และ ความโหด 300 แต้ม

(1) ไปเมืองหลวง

- สร้างสตอรี่เดินทางร่วมกับหลู่จื้อลงเรือที่ [ท่าเรือเมืองป๋อไห่]

- สร้างสตอรี่ขึ้นฝั่งที่ [ท่าเรือเมืองลั่วหยาง]

- สร้างสตอรี่ติดตามหลู่จื๊อไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท ณ ตำหนักเว่ยหยาง ห้องทรงพระอักษร

- สร้างสตอรี่หลู่จื้อรายงานผลงานแก่ฝ่าบาท

- สร้างสตอรี่รับพระราชทานรางวัลเมือง (จบ)

ผลงานอันดับหนึ่ง: พระราชทานหัวเมือง 1 หัวเมือง

@WenShaotian @XiangShan  ส่งป้ายผลงานคืนหลังโรลจบ

เมืองป๋อไห่ ได้รับสิ่งก่อสร้าง ย่านการค้า ระดับ 3

หากช่วยหลิวเป้ย์บูรณะส่วนอื่นจะได้รับสิ่งก่อสร้างส่วนอื่นด้วย

[จะทำไม่ทำก็ได้] - หากไม่ทำจะไม่ปลดสถานที่เหล่านี้ รอเจ้าเมืองผู้เล่นที่ได้มาครองมาสร้างเอง

- สร้างสตอรี่ร่วมกับหลิวเป้ย์บูรณะเมือง ณ [ทุ่งนา] [เหมืองหิน] [โรงตัดไม้] [ค่ายทหาร]

เสนอสถานที่ ณ กองวิศวกร Link

* สถานที่ไม่มีรางวัลเสนอ แต่การสร้างไม่ต้องใช้ทรัพยากรหากสร้างตอนนี้ *

XiangShan ดี

สมรภูมิศึกป่อไห่

สวีเซียงซานออกรบ 10

โรลเพลย์วันที่ 8 เดือน7

การศึกดำเนินไปอย่างต่อเนื่องและดุเดือดมากยิ่งขึ้น หลังจากนายกองเซียงซาน ทหารเทียนเหวิน และนายทัพคนอื่นๆต่อสู้ร่วมกันอย่างดุเดือด

พวกเราทุกคนต่อสู้กันอย่างเต็มที่และแข็งขัน ทหารโจรที่เสียขวัญอยู่แล้ว ทำให้ถูกตีแตกได้ง่ายมากๆ

ทหารโจรถูกเข่นฆ่าจนเหลือทหารโจรเพียง 50 นาย พากันแตกทัพยอมแพ้ในที่สุด

ในขณะทหารคนอื่น ๆ ยอมแพ้หมดแล้ว...

แต่ขุนพลโจรคนสุดท้ายของกองกำลังไม่ยอมแพ้ เขายังคงสู้ต่อเขาออกจากจวนเจ้าเมืองก่อนควบม้ามาท้าประลองตัวต่อตัวกับแม่ทัพ

"ต่อให้ทหารของข้าแพ้หมดแล้ว แต่ข้าจะไม่แพ้เจ้า มาสู้กับข้าซะ ถ้าเจ้าชนะ ก็เอาเมืองไปเลย!" ขุนพลโจรคนสุดท้ายคนนั้นกล่าว

กวนอวี่ทำท่าจะรับคำท้า แต่ว่าตัวเรานั้นไม่อยากให้ถึงมือขุนพลกวนอวี่ทั้งที ....

"....." หญิงสาวเห็นดังนั้น ก้คิดจะทำการดวลกับขุนพลโจรคนนั้นแทนนายพลกวนอวี่ เธอเลยขี่ม้าก้าวออกมาอาสาแทน

"ท่านนายพลกวนหยุนฉางเจ้าคะ ข้าจักขอออกไปดวลกับเขาเอง ขอให้ท่านอนุญาติแก่ข้าเจ้าคะ" หญิงสาวคำนับแก่นายพลกวน เธอขออาสาออกไปเอง

"เจ้าไหวรึ? งั้นตามสบาย" กวนอวี่กล่าวอนุญาติให้หญิงสาวออกไปดวลกับขุนโจรคนนั้นได้ ส่วนตนก็ดีไปไม่ต้องออกแรงอะไรมากมายนัก..

"ขอบพระคุณมากเจ้าคะ"  หญิงสาวคำนับก่อนจะควบม้าออกไป เผชิญหน้ากับขุนโจรคนนั้นที่ไม่ยอมแพ้...

หญิงสาวขี่ม้าย่างก้าวเข้าไปเข้าไปหาขุนพลโจรนั้นแบบไม่เร่งรีบ เป็นสัญญาณที่จะเริ่มต้นการต่อสู้แบบ ตัวต่อตัว

“ข้าเองเจ้าคะ ข้าจักขอเป็นคู่มือให้ท่านเอง” หญิงสาวกล่าวพร้อมกับคำนับอีกฝ่าย ถึงแม้จะเป็นศัตรูกันในเวลานี้

“กองทัพฮั่นไม่มีคนฝีมือดีถึงขนาดส่งผู้หญิงมาสู้เลยรึ ช่างน่าอดสูนัก! แต่บอกไว้ก่อนนะว่าข้าไม่ออมมือแน่!” ขุนพลโจรคนนั้นเอ่ยขึ้นแบบเชิงดูถูกสตรีอย่างมาก ทำให้กระตุกต่อมน้ำโหหญิงสาวเล็กน้อย แต่เธอต้องสะกดเอาไว้

“เพียงแค่ท่านเห็นข้าซึ่งเป็นสตรีแค่ออกมารับคำท้าไม่ทันไรท่านก็ดูถูกเสียแล้ว ท่านดูมีความกล้าหาญเหนือทหารคนใดๆ แม้พ่ายแพ้ไปแล้วท่านก็ยังสู้ ข้านับถือท่านจุดนี้จริงแท้

แต่การที่ท่านแสดงการดูถูกสตรีเช่นนี้ข้าค่อนข้างเคืองอยู่ เช่นนั้นมาเริ่มดวลกันดีหรือไม่เจ้าคะ ข้าจักแสดงให้ท่านเห็นเองว่าสตรีก้ไม่ได้ด้อยไปกว่าบุรุษเลย!”

หญิงสาวกล่าวพร้อมกับหยิบกระบี่อาวุธข้างกายออกมาพร้อมต่อสู้

“แล้วเจ้าจะต้องเสียใจ!” ขุนพลโจรคนนั้นยังไม่รู้ซึ้งถึงฝีมือของหญิงสาว หยิบอาวุธหอกออกมาพร้อมรับคำท้าจากหญิงสาว ในความคิดของเขาจะต้องคิดว่าโค่นง่ายแน่นอน

แต่อาจจะไม่ใช่แบบนั้น….

——

——

เวลาผ่านไป การดวลอย่างดุเดือดดำเนินมาระยะหนึ่ง นายกองหญิงเซียงซานดวลกับขุนพลโจรราวๆ 60 เพลง

โดยมีพยานรู้เห็นการดวลเป็นนายกองสามพี่น้อง นายกองจ้าว และทหารหลายพันเป็นสักขีพยาน ว่าสตรีเคยลงสนามรบและดวลตัวต่อตัวเยี่ยงวีรบุรุษ

ไม่สิ กรณีนี้ต้องเรียกว่าวีรสตรีไปเสียแล้ว….

หลังการดวลกว่าหกสิบเพลง ฝ่ายขุนพลโจรที่เสียเปรียบทั้งด้านกำลังและเทคนิค ก้ได้เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ถูกตีตกจากหลังม้า

*พลั่ก*

“โอ้ย!”

ขุนพลโจรถูกตีตกจากหลังม้าหลังจากดวลต่อตัวกับหญิงสาวพ่ายแพ้

“เป็นไปไม่ได้ นี่ข้า…ข้าแพ้ผู้หญิงอย่างนั้น เหรอ…”

ความอัปยศอดสูเกิดขึ้นในจิตใจของขุนพลโจร จนเริ่มรู้สึกห่อเหี่ยวลง ไม่มีความอัปยศไหนมากได้เทียบเท่าแพ้สตรีในสนามรบแล้ว เขาคิดอย่างนั้น…

“……” หญิงสาวมองอีกฝ่ายจากบนหลังม้าที่จิตใจเริ่มห่อเหี่ยวจากความพ่ายแพ้ ยิ่งแพ้สตรียิ่งอัปยศยิ่งนัก ทำให้เธอเริ่มคิดถึงแนวคิดและการปลูกฝังในยุคนี้ ว่ามันเป็นสิ่งที่ผิดทั้งหมด

เธอก้าวลงจากหลังม้า ก่อนเก็บกระบี่เข้าฝักยืนตรงหน้าขุนพลโจรที่จิตใจมี่แต่ความห่อเหี่ยวนั้น

“ท่านขุนพล เมื่อครู่ท่านได้แสดงความกล้าหาญได้เห็นแล้วทำไมท่านถึงคิดว่าการแพ้ให้กับสตรีอย่างข้าเป็นเรื่องน่าอดสูเล่าเจ้าคะ?

การที่ข้าลงมาสู่สนามรบ ข้าก็อยากที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่าสตรีเองก้ไม่ได้ด้อยไปกว่าบุรุษ มีความสามารถเทียบเท่ากันได้ขอแค่พยายาม และข้าก็แสดงให้เห็นแล้วว่าสตรีเองก็ทำได้เจ้าคะ!”

หญิงสาวก้าวเข้ามาตรงหน้าเขา พร้อมกับย่อตัวลงคุยตรงหน้าขุนพลโจรที่พ่ายแพ้และหมดศักดิ์ศรีตรงหน้าอย่างไม่ถือตัว

“ท่านขุนพลแค่หลงผิดเท่านั้น ในแผ่นดินนี้คนที่เก่งหรือจะมีชื่อเสียงได้ไม่จำเป็นต้องเป็นบุรุษเสมอไปเจ้าคะ ทุกอย่างที่ท่านเชื่อแต่แรกทั้งหมดนั้นผิด การที่ข้าได้มาดวลครั้งนี้ถือว่าโชคดีนักที่จะได้ปรับความเข้าใจกันใหม่เจ้าคะ ข้าจะเป็นคนที่สร้างความเชื่อและความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับสตรีเองเจ้าคะ

ท่านขุนพลมีฝีมือที่ควรค่ายิ่งนัก ท่านยังสามารถเรียนรู้บรรทัดฐานใหม่ได้ ข้าจะสร้างความเชื่อความเข้าใจใหม่ให้แก่ท่านเองเจ้าคะ”

หญิงสาวว่าจบ ก็ยื่นมือไปให้กับขุนพลโจรที่หลงผิดคนนี้ราวกับผู้มาโปรด หญิงสาวจะเป็นคนสร้างความเข้าใจและบรรทัดฐานสังคมใหม่แก่เขาเอง

“……..” ขุนพลโจรมีสีหน้าลำบากใจ แต่ก็ยากที่จะเชื่อได้ในตอนนี้ แต่จิตใจของเขาแค่ได้ยินสุนทรพจของหญิงสาวแล้ว เขาก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน

เขาได้แต่นั่งก้มหน้า ไม่พูดอันใด ราวกับกำลังทบทวนตัวเองอยู่ว่าเราทำอะไร ทำเพื่อใคร มันไร้ประโยชน์แค่ไหนกัน….

ถึงเขาจะยังไม่รับมือหญิงสาวในตอนนี้ เธอเข้าใจว่ามันต้องใช้เวลาในการคิดอีกสักพัก ซึ่งเธอก้จะไม่รบกวนอะไรเขา

หลังจากขุนพลโจรยอมแพ้แล้ว ทำให้ผลการศึกเมืองป่อไห่นี้ สิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ

หลังจากการดวลครั้งนั้น ทำให้มีคำร่ำลือขึ้นว่า สตรีผู้กล้าหาญได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว

“แม่หญิงคนนั้นไม่ใช่สตรีธรรมดาจริงๆแหะ” หลิวเสวี๋ยนเต๋อเอ่ยพร้อมยิ้ม หลังจากหญิงสาวเป็นฝ่ายจบสงครามได้และให้นายกองโจรยอมจำนน

ฝ่ายกองทัพฮั่น ได้รับชัยชนะ

ฝ่ายกองทัพโจรผ้าเหลือง พ่ายแพ้+นายกองยอมจำนน

+5 Point ทุกครั้งที่ชนะสงคราม

+2 Point จากการโรลให้เกียรติผู้ที่คุย ถ่อมตน

+2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้ ทะเยอทะยาน

+2 Point ทุกครั้งที่โรลใช้กลอุบาย ทะเยอทะยาน

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย หูดี

+4 Point เมื่อโรลเพลย์เรียนรู้ นักวิชาการ

+5 Point โรลใช้กลอุบายหรือวางแผน นักวางแผน

+15 EXP จากการโรลสร้างความน่าเคารพศรัทธาต่อผู้พบเห็น หลังตรง

+10 EXP โรลสรรเสริญเหล่าผู้ที่คุยด้วย ถ่อมตน

+5 EXP บริหารเสน่ห์ คิ้วหงส์

รวม 22 Point / 30EXP

คนท้าดวลกงไป๋จินเหว่ย ได้รับป้ายผลงาน +20 ป้าย

สู้ชนะและไว้ชีวิต จะได้รับ [กงไป๋ จินเหว่ย เข้าร่วมตี้ level 75]

@Watcher

WenShaotian ดี

                         ศึกแรกกำลังจะจบ.. ก็... นับศพทหารรอแล้วกันนะ.. หลังจากที่กองทัพของแม่ทัพหลิวเป้ย์เข้าตีเมืองป๋อไห่ซึ่งเป้นเมืองแรกลงได้อย่างเรียบร้อยแล้ว.. ใช้คำว่าใกล้จะได้แล้วจะดูเหมาะกับตอนนี้มากกว่า แม้ว่าตอนนี้การศึกจะยังดำเนินอยู่ก็ตาม แต่ที่ด้านนอก เหวินรับรู้ได้แล้วว่าข้างนอกกำแพงนั้น มันใกล้จะจบแล้ว และภายในเมืองก็เช่นกัน ตอนนี้ ขุนพลของฝั่งตรงข้ามเหลือเพียงหนึ่ง.. เพราะถูกขุนพลหน้าใหม่ ซึ่งเป็นกำลังหลักในแนวหน้าจัดการ.. ที่สำคัญขุนพลที่ว่านั้น นางเป็นสตรี.. !!



                           อ่าฮะ เป็นอะไรที่หน้าประหลาดใจไม่น้อย แต่ก็ต้องยอมรับในความสามารถ เพราะลำพังตัวเขาเองจะเอากำลังกับขนาดตัวไปข่มเพียงอย่างเดียว อาจจะโดนกระโดดใส่ก็เป็นได้ แต่กับนางแล้ว ผู้ที่จะกระโดดใส่คงจะเป็นนางมากกว่า.. เหวินยังคงเมามันกับการฟาดฟันกับเหล่ากองโจรที่ยังไม่ยอมแพ้อีกจำนวนนึง ด้วยขนาดพลองยาวของเขานั้น แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ศัตรูจะเข้าถึงตัวได้ เขาไล่ใช้พลองหวดศัตรูอย่างคล่องแคล่ว แต่กลับไม่ได้ผาดโผนโจนทะยานแต่กลับสะบัดเพียงไม้พลองให้มันดีดใส่เป้าหมาย เพียงแรงดีดที่แต่ละคนโดนเข้าไปนั้น ก็ทำเอาศัตรูที่โดนต่างล้มระเนระนาดเพราะแรงฟาดที่ทำเอาสลบ หรือไม่ก็กลัวจนหัวหดเพราะเมื่อเขาหันไปจ้องตาใส่ศัตรู คิ้วมันดันชี้ขึ้นอยู่แล้ว ทำให้ดูเหมือนกับว่าเขานั้นกำลังโกรธ ซึ่งจริงๆแล้วหาได้เป็นเช่นนั้นไม่.. แต่มันก็ทำให้ศัตรูพากันขวัญกระเจิงตามระเบียบ...


                           ผ่านไปเพียงแค่เหล้าหายอุ่น.. ขุนพลคนสุดท้ายแห่งเมืองป๋อไห่ก็ถูกกำราบโดยขุนพลสาวบนหลังม้า.. เหวินเส้าเทียนที่เห็นเหตุการณ์จากที่ไกลๆได้อย่างชัดเจน เมื่อการประลองแบบตัวต่อตัวนั้นจบลง.. เขาเองก็ไม่อยากจะนึก ว่าถ้าเขาเป็นศัตรูกับนางแล้วเขาจะเป็นยังไง อาจจะต้องนอนหยอดน้ำข้าวฯอยู่ที่ไหนสักแห่ง หรือไม่ก็คงจะตายอยู่ตรงนั้น หากเป็นศัตรูกับนาง..


                           และแล้วทุกอย่างก็จบลง...

+2 Point ทุกครั้งที่โรลเรียนรู้

+20 EXP ทุกครั้งที่โรลอดทนต่อความทรมานและอื่น ๆ ที่คนทั่วไปทนไม่ได้

+2 Point จากการโรลให้เกียรติอีกฝ่าย

+15 EXP ทุกครั้งที่โรลสร้างความหวาดกลัวให้ผู้คนจากผิวและนัยน์ตาตนเอง