[ค่ายโจรภูเขาฉางซิ่ง] กระโจมลู่เจิ้ง

กระโจมลู่เจิ้ง

{ ค่ายโจรภูเขาฉางซิ่ง }

กระโจมขนาดกว้างขวางตกแต่งประดับประดาอย่างอบอุ่นที่พำนักของที่ปรึกษาลู่เจิ้ง
น้องร่วมสาบานสุดรักสุดหวงของราชินีโจรป่าเจิ้งเจียง
นางเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของค่าย
ชาวค่ายฉางซิ่งต่างพากันให้ความเคารพนับถือในตัวลู่เจิ้งรองจากหัวหน้าอย่างมาก
ด้วยความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และ สติปัญญาหลักแหลมในการช่วยแก้ปัญหาให้กับทุกคน
หลายครั้งที่ลู่เจิ้งใช้สติปัญญาช่วยเหลือชาวค่าย หลายครั้งที่ได้รับรอยยิ้มตอบแทนกลับมา
เวลาปกตินางมักช่วยแก้ปัญหาเรื่องราวต่าง ๆ ภายในค่ายฉางซิ่ง




[111] ลู่ เจิ้ง (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่นี่)
สิ่งที่ชอบ: ตำราระดับน้ำเงินขึ้นไป , สัตว์เลี้ยงแกะ-แพะ , สุรานมม้า , ขนมเซาปิ่ง ,
ชาเลิศรสระดับม่วงขึ้นไป , วัตถุโบราณ , กุ้งนางหงส์ , ขนมไหมเงิน , ธนูระดับม่วงขึ้นไป
สิ่งที่เกลียด: ตำราอัปมงคล , อาวุธต่าง ๆ ,
คนที่มีลักษณะนิสัยโลเล/ชอบดูถูก/ขี้เกียจ

Chenfeng บ้า

หลังรับภารกิจมาเฉินเฟิงไม่รอช้ารีบมาที่กระโจมลู่เจิ้ง ต่อทันที


"ขออภัยด้วยแม่นางลู่เจิ้ง ข้ามาตามภารกิจงานที่ท่านได้ลงเอาไว้"


เฉินเซียวเฟิงเลือกพูดจาสุภาพกับลู่เจิ้งเพราะได้ยินเรื่องดีๆเกี่ยวกับนางมาเยอะ และนางยังเป็นน้องร่วมสาบานกับเจิ้งเจียงด้วยจึงมีค่าพอให้เขาเคารพแม้เป็นสตรี


"มาแล้วเหรอ ข้ากำลังรออยู่เลย"


ลู่เจิ้งยิ้มตอบรับก่อนจะเริ่มคุยรายละเอียดงานทันที


"ข้าต้องการให้เจ้าขโมยผังภาพเหอถูภาพเหอถู' ที่ตัวหลี่โป๋เซอ โดยในอีกสามวันเขาจะพักโรงเตี๊ยมที่เหอตง ยามไห้ เจ้ามีโอกาสเดียวจะขโมยจากเขาช่วงเวลานั้นเข้าใจรึเปล่า?"


ลู่เจิ้งเน้นย้ำคำขณะที่เฉินเซียวเฟิงครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนตอบกลับอย่างมั่นใจ


"ข้าเข้าใจแล้ว ในอีกสามวันท่านจะได้ผังภาพเหอถูแน่นอน"


ไม่มีความลังเลในน้ำเสียงเพราะเขาเชื่อมั่นว่าต้องทำได้แน่นอน ก่อนที่เขาจะเดินออกจากกระโจมไปเพื่อเตรียมตัว


"เดี่ยวก่อน.. เจ้าชื่อว่าอะไรนะ?"


เฉินเซียวเฟิงชะงักไปเมื่ออีกฝ่ายถามชื่อก่อนจะตอบกลับด้วยท่าทีองอาจ


"ข้ามีนามว่าเฉินเซียวเฟิง"


"เฉินเซียวเฟิงสินะ.. ข้าคาดหวังในตัวเจ้าอยู่นะ"


ลู่เจิ้งพูดทิ้งท้ายพร้อมกับเฉินเซียวเฟิงที่พยักหน้ารับแล้วเดินออกกระโจมเตรียมตัวเดินทางทันที โดยเป้าหมายแรกที่เขาจะไปคือ  ด่านฉีกวนเพื่อผ่านทางไปเมืองเหอตง

Chenfeng บ้า

หลังผ่านการเดินทางมายาวนานในที่สุดเฉินเซียวเฟิงก็ได้กลับมาถึงค่ายโจรสักที และไม่รอช้าเขามุ่งไปที่กระโจมลู่เจิ้งเพื่อส่องมอบของที่ได้รับมอบหมายในทันที


"เจ้ากลับมาตรงเวลาดีนี้.. หวังว่าจะเป็นข่าวดีใช่รึไม่?"


ลู่เจิ้งยิ้มตอบรับเฉินเซียวเฟิงโดยไม่ได้มีอาการแปลกใจอะไร เหมือนคาดเดาอยู่แล้วว่าเขาจะมาถึงในช่วงนี้


"แผนผังภาพเหอถูที่ท่านต้องการอยู่นี้แล้ว"


เฉินเซียวเฟิงส่งมอบแผนภาพให้ ก่อนที่ลู่เจิ้งจะรับมาตรวจสอบอย่างละเอียดถี่ถ้วน


"เยี่ยมมาก เป็นผังภาพเหอถูของจริงไม่ผิดแน่ เจ้าไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆเฉินเฟิง"


ลู่เจิ้งตอบด้วยรอยยิ้มหวานจนทำให้แม้แต่ใจบุรุษเหล็กอย่างเขายังหวั่นไหวไปชั่วครู่


"ข้าแค่ทำในสิ่งที่ได้รับมอบหมายมาเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย"


เฉินเซียวเฟิงพูดอย่างถ่อนตนและตรงไปตรงมา สร้างความประทับใจให้ลู่เจิ้งได้เล็กน้อย


"ช่างเป็นคนที่ถ่อมตนจริงนะ เอาเถอะข้าก็ไม่ได้เกลียดคนแบบนี้หรอก"


ลู่เจิ้งปิดปากหัวเราะเบาๆกับความตรงไปตรงมาของเฉินเซียวเฟิง ก่อนจะจ้องมองด้วยแววตาจริงจัง


"แล้วเจ้าทำยังไงกับหลี่โป๋เซอล่ะ?"


คำถามนี้ทำให้เฉินเซียวเฟิงชะงักไปชั่วครู่ แต่ก็ตอบไปตามตรงอย่างไม่ปิดบัง


"ข้าเพียงซัดเขาจนสลบไป ไม่มีบาดแผลร้ายแรงพักเพียง 2-3 วันก็คงหายดี"


ลู่เจิ้งที่ได้ฟังก็หรี่ตามองนิดหน่อยราวกับคิดวิเคราะห์บางอย่างก่อนจะยิ้มบางๆออกมา


"หึๆ นับเป็นเรื่องดี ถ้าเจ้าเลือกที่จะฆ่าเขาเพื่อจบปัญหาง่ายๆล่ะก็ข้าคงผิดหวังในตัวเจ้าน่าดู"


คำพูดลู่เจิ้งดูมีความนัยจนแม้แต่เฉินเซียวเฟิงก็ยังสังเกตุได้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป


"อืม ถือว่าเจ้าทำงานได้ดีกว่าที่ข้าคาดไว้มากทีเดียว รางวัลข้าวางไว้บนโต๊ะแล้วรับไปได้เลย"


ลู่เจิ้งชี้ไปที่โต๊ะที่วางถุงเงินเอาไว้ก่อนที่เฉินเซียวเฟิงจะไปหยิบมาเก็บเอาไว้และเตรียมจากไปแต่ก็ชะงักไปชั่วครู่แล้วหันกลับมามองที่ลู่เจิ้งอีกครั้ง


"พอดีข้าได้ยินว่าท่านชอบสุรานมม้า พอดีข้าก็มีติดตัวอยู่บ้างแต่ไม่ชอบดื่มสุรานักเพราะงั้นมอบให้ท่านคงจะดีกว่า"


เฉินเซียวเฟิงหยิบ สุรานมม้ามาก่อนจะมอบให้ลู่เจิ้ง เมื่อลู่เจิ้งได้ลองดูก็พบว่าเป็นสุรานมม้าชั้นหนึ่งที่หาได้ยากยิ่งทำให้ตาลุกวาวด้วยความตกใจ [มอบสุรานมม้าชั้นหนึ่งให้ลู่เจิ้ง 1 ea]

"นี้เป็นสุราเลิศรสที่หาได้ยากมาก.. ไม่นึกเลยเจ้าจะมีมัน แต่ที่น่าแปลกใจยิ่งกว่าคือบุรุษเช่นเจ้ากลับไม่ชอบมันล่ะนะ"


ลู่เจิ้งพูดหยอกเล่นนิดหน่อย ขณะชื่นชมสุราเลิศรสตรงหน้าไม่วางตา


"งั้นท่านก็เป็นสตรีที่แปลกเช่นกัน ที่มาเป็นที่ปรึกษาให้เหล่าโจรที่เต็มไปด้วยชายฉกรรจ์เช่นนี้"


เฉินเซียวเฟิงพูดหยอกตอบกลับไปบ้าง จนลู่เจิ้งหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ


"หึๆ ไม่นึกว่าเจ้าจะมีอารมณ์ขันกับเขาด้วย.. ขอบคุณนะ ข้าชอบมันมากเลย"


ลู่เจิ้งยิ้มหวานตอบกลับทำให้เฉินเซียวเฟิงหวั่นไหวอีกครั้ง


"ได้ยินเช่นนั้นข้าก็ดีใจ ถ้ามีงานอะไรก็เรียกใช้ข้าได้เสมอนะ"


เฉินเซียวเฟิงขอตัวลาก่อนจะค่อยๆเดินออกจากกระโจมไป ให้ลู่เจิ้งได้ดื่มด่ำรสชาติของสุรานมม้าชั้นหนึ่งได้เต็มที่

Chenfeng บ้า

เฉินเซียวเฟิงและอู่เว่ยได้เข้ามาหาลู่เจิ้งที่กำลังนั่งรออยู่ที่โต๊ะทำงานตนอยู่แล้ว


"พวกเจ้ามาแล้วสินะ นั่งลงก่อนสิคงได้ยินจากท่านพี่เจิ้งเจียงแล้วใช่ไหมว่าข้ามีงานให้เจ้าทำ?"


ลู่เจิ้งผายมือให้ทั้งสองนั่งลงก่อนที่เฉินเซียวเฟิงจะทำตามแต่โดยดี


"ใช่แล้ว ไม่ทราบว่ามีงานอะไรให้พวกข้าทำงั้นรึ?"


เฉินเซียวเฟิงถามกลับไปเพราะงานล่าสุดที่ขโมยแผนผังก็ไม่มีงานอื่นเลย ทำให้เขาค่อนข้างคาดหวังกับงานชิ้นใหม่นี้


"จะว่าเป็นงานก็ไม่เชิงนักหรอก.. จริงๆแล้วสายข่าวข้าได้ข้อมูลมาว่าที่เมืองเฉิงตูมีชินแสนอกรีตที่กำลังเผยแพร่ลัทธิ์ประหลาดอยู่ เขาสามารถเพิ่มความศรัทธาจนเติบโตได้อย่างรวดเร็วจนน่าตกใจเลยล่ะ"


ลู่เจิ้งค่อยๆอธิบายไปแต่เฉินเซียวเฟิงยิ่งฟังก็ยิ่งงงว่ามันเกี่ยวอะไรกับโจรอย่างพวกเขากันล่ะ


"ฮะๆ ท่าทางเจ้าคงสงสัยสินะข้าพูดเรื่องนี้ทำไม อันที่จริงในบทปราศัยที่เขาพูดมีอยู่ครั้งหนึ่งเขาเคยวิจารณ์ถึงกลุ่มโจรฉางซิ่งด้วย... ซึ่งเป็นวิจารณ์ในทางที่ดี"


คำพูดนี้ของลู่เจิ้งสร้างความตกใจให้เฉินเซียวเฟิงค่อนข้างมาก เพราะการพูดถึงกลุ่มโจรในทางที่ดีแบบนั้นกลางเมืองย่อมหมายถึงการเป็นศัตรูกับราชสำนัก แล้วเขาไม่กลัวเลยรึไงกัน


"พอเข้าใจแล้วสินะ.. อันที่จริงข้าเองก็คิดถึงปัญหาเกี่ยวกับศาสนาในค่ายโจรเรามานานแล้ว ทุกคนในค่ายนี้มาจากต่างที่และศาสนาก็ย่อมต่างกันด้วยทำให้การประกอบพิธีทำศาสนาอะไรเลยก็ลำบาก จะเข้าข้างศาสนาใดศาสนาหนึ่งก็จะทำให้เกิดความลำเอียงขึ้นได้ ดังนั้นข้าก็เลยคิดว่าควรมีศาสนาใหม่เป็นศูนย์รวมจิตใจของคนในค่ายคงเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้ว"


พอลู่เจิ้งพูดถึงตรงนี้ทำให้เฉินเซียวเฟิงเข้าใจได้ในทันที


"ท่านจะบอกว่าให้ชินแสนอกรีตนั่นมาเผยแพร่ศาสนาในค่ายเรางั้นรึ?"


เฉินเซียวเฟิงกล่าวออกไปด้วยความไม่มั่นใจ ไม่ใช่ว่าไม่เห็นด้วยกับแผนนี้แต่เขาไม่รู้ว่าชินแสคนนั้นไว้ใจได้แค่ไหน


"ก็ไม่เชิง.. และนั่นคืองานของเจ้าเฉินเฟิงจงไปที่เฉิงตูและตรวจสอบว่าชินแสคนนั้นมีคุณสมบัติพอจะเป็นศาสนาใหม่ของพวกเราไหม ถ้ามีก็ขอให้เชิญกลับมาที่ค่ายเราอย่างสุภาพ แล้วไม่ต้องห่วงเรื่องเส้นทางอู่เว่ยเขารู้ดีอยู่แล้ว"


ลู่เจิ้งจัดแจงงานให้เสร็จสรรพ จนเฉินเซียวเฟิงไม่มีเหตุผลต้องปฏิเสธ


"เข้าใจแล้วท่านลู่เจิ้ง ข้าจะไปตรวจสอบในทันที ไปกันเถอะอู่เว่ย"


เฉินเซียวเฟิงคารวะลาก่อนจะออกจากกระโจมพร้อมอู่เว่ยไปทำหน้าที่ต่อในทันที แต่ก่อนหน้านั้นเขาอยากแวะไปที่ เมืองอันอี้ ก่อน