[ราชวังหลวง] กรมราชเลขา

เลี่ยโหว: [196] จาง ยรั่ง (เตียวเหยียง)

- บทละครขันที: ลอบสังหารและชิงราชโองการปราบขันที -

เงื่อนไขการปลดบทละคร: ผ่านการตอนเป็นขันทีเท่านั้น , ระดับ 40 ขึ้นไป , ชื่อเสียงความชั่ว 650 , ความโหด 200 , คุณธรรม 100

มีความสัมพันธ์กับจางยรั่ง ระดับสหายรู้ใจ และ ความสัมพันธ์กับสิบขันทีใครก็ได้อีก 2 คน ระดับสหายรู้ใจ

สำเร็จภารกิจรวบรวมข่าวกรองเกี่ยวกับหลู่จื้อลุล่วง

1) เมื่อบรรลุเงื่อนไขแล้ว เปิดการสนทนากับ [จางยรั่ง] ก่อนจะตัดเข้าฉากคัทซีน

- คุณเดินเข้ามาในกรมราชเลขาเห็นจางยรั่งกับอีกสองขันทีกำลังคุยกัน ก่อนจางยรั่งเรียกคุณไปร่วมวงด้วย

- พวกเขากำลังหารือกันก่อนจะถามคุณสนใจรับงานใหญ่ไหม

- จางยรั่งกล่าวเล่าเรื่องหนึ่งที่สององครักษ์ขโมยกระบี่คู่บัลลังก์ฮั่น ชิงกังและอี้เทียนไป คนหนึ่งอยู่ใต้อีกคนอยู่เหนือ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ

- กงกงอีกคนบอกว่า จ้าวอัน ที่อยู่ฉางซานเขามีโองการลับจากไท่โฮ่วที่สามารถใช้ระดมพลปราบสิบขันทีอย่างพวกเราได้ เกรงฝ่าบาทสิ้นเมื่อไหร่ พวกเราคงรอดยาก

- จางยรั่งถามคุณจะรับงานไหม แต่คุณต้องไปหายอดฝีมือสักคนไปด้วย จ้าวอันคนนี้เขาฝีมือไม่เลว เกรงทหารองครักษ์ที่ให้ไปจะจะไม่คามือเขา

2) หลังการสนทนา จางยรั่งให้กงกงอีกคนพาคุณไปที่วัดไป๋หม่า

3) เดินทางไปยัง [วัดไป๋หม่า] กงกงพาคุณไปยังท้ายวัด ก่อนคุณพบกับกองทหารองครักษ์ยี่สิบนายที่เตรียมไว้ เขาบอกนำพวกนี้ไปจัดการจ้าวอันและครอบครัวมันชะ

* หลังรับกองทหารยี่สิบนายแล้ว คุณต้องไปตามหายอดฝีมือสักคนที่มีระดับ 60 - 80 สักคนเพื่อไว้ใช้งาน หากมีผู้ติดตามระดับนี้แล้วไปลุยได้เลย *

4) สร้างสตรอรี่โรลเพลย์ [ลานจตุรัสไป๋เฟิ่ง หมู่บ้านเจินติ้ง] ตามหาคนแช่จ้าว

5) หลังคุณได้เบาะแส ว่าคนตระกูลจ้าวย้ายไปซินเย่แล้ว ก็เดินทางไป [เมืองซินเย่]

6) ถึงเมืองซินเย่ ทำตัวเป็นคนปกติธรรมดา เดินไปที่ประตูเมือง (ทำตามคู่มือเข้าเมืองปกติ)

7) สืบหาเบาะแสคนตระกูลจ้าว ณ [ย่านการค้า] ก่อนคุณจะได้ยินชาวบ้านรู้จัก ขุนพลจ้าวหยุนเป็นขุนพลเมืองนี้ และเหมือนว่าเขาจะพักอยู่จวนเจ้าเมือง

8) สร้างสตอรี่สำรวจรอบ ๆ นอก ณ จวนเจ้าเมืองซินเย่

- สร้างสตอรี่วางแผน ดูเหมือนแม่จ้าวหยุนจะออกมาเดินตลาดทุกช่วง 16.00 - 19.00 น.

- สร้างสตอรี่ดักจับใน ย่านการค้า เพื่อส่งจดหมายล่อจ้าวหยุนออกมาและนำกระบี่ชิงกังมาด้วยหากไม่อยากให้มารดาตาย

- สร้างสตอรี่ออกจากเมืองพร้อมแม่จ้าวหยุนที่ลักพาตัว และ ไปหาจุดซ่อนตัว เพื่อส่งจดหมายถึงจ้าวหยุน

9) สร้างสตอรี่รอมาตามนัด @WuMan  โรลจ้าวหยุน

10) ให้ยอดฝีมือที่คุณหามาพุ่งโจมตีไปปะมือกับจ้าวหยุน [ประลองกับจ้าวหยุน]

11) เตรียมทหารไว้ทุกเมื่อ เผื่อยอดฝีมือที่คุณหามาพลาดพลั้ง และ เอากระบี่ชิงกังกับโองการลับไท่โฮ่วนั่นมา

12) สร้างสตอรี่จ่ายค่าจ้างให้ยอดฝีมือ และ กลับไปรายงานจางยรั่ง

21) กลับไปรายงาน [จางยรั่ง] รับรางวัลค่าจ้าง: 700 ตำลึงทอง , 8,000 ตำลึงเงิน

หินอัพเกรด 4 ก้อน และ หินตีบวก 20 ก้อน , กล่องสุรา 2 กล่อง , หยกเชื่อมสัมพันธ์ 2 ชิ้น , มุกพณาหวาซวี 1 เม็ด

และได้รับชื่อเสียงหัวเลว

Weibin ชั่ว

เว่ยปินลงมาจากรถม้าก็รีบเดินตรงไปที่ห้องโถงโดยที่ไม่มีใครกล้าขวางเขา เพราะมีข่าวลือว่าเขาอาจจะเป็นบุตรบุญธรรมของจางกงกงในอนาคตแล้วปัจจุบันฝ่าบาทก็นับถือจางยรั่งผู้นั้นเป็นพ่อบุญธรรมมันจะไม่เท่ากับเว่ยกงกงผู้นี้มีศักนับญาติกับฮ่องเต้หรือ? แค่คิดพวกเขาขนลุกไปทั้งตัว ขันทีกล้านับญาติกับฮ่องเต้อย่างน้อยก็โทษประหารเก้าชั่วโครต


เว่ยปินไม่ได้สนใจคนรอบข้างเพราะตอนนี้เขามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ


"ข้าน้อยคาราวะจางกงกง"


จางยรั่งที่เห็นคนที่หายหน้าหายตาไปนานก็เดินเข้ามาพยุงเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะขึ้น


"เจ้าเล่นหายหน้าหายตาไปนานนึกว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าซะแล้ว"


"กงกงล้อข้าน้อยเล่นแล้วข้าน้อยยังไม่ทันตอบแทนบุญคุณของกงกแล้วจะตายได้ยังไง"


เว่ยปินพูดจบก็นำกล่องไม้ขึ้นมามอบให้จางยรั่ง


"ข้าไปเยือนแดนเจียงหนานเจอผ้าคลุมตัวนี้ก็คิดถึงกงกงขึ้นมา สีขาวนั้นกงกงใส่จะยิ่งเชิดชูความสง่างามของกงกงขึ้นไปอีก"


"ฮ่าๆ เจ้าก็เข้าใจพูดเสื้อคลุมตัวนี้ก็สวยดีข้าชอบ เจ้ามีอะไรให้ข้าช่วยก็บอกมาเถอะ"


เว่ยปินที่ได้ยินว่าจางยรั่งรู้เป้าหมายของตนก็รีบหัวเราะแก้เขินออกมา


"ข้าน้อยไม่สามารถปิดบังกงกงได้จริงๆ ข้าน้อยอยากให้กงกงเมตตาข้าอยากได้ผู้ติดตามสักคนมาช่วยงานข้ากงกงก็รู้ข้านั้นไม่มีความสามารถด้านการต่อสู้เลยหวังว่ากงกงจะเมตตาข้าน้อย"


เว่ยคำนับก้มลงจรดพื้นขอร้องจางยรั่ง

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ละโมบ

+5 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

+20 ความเครียด จากการมอบตำแหน่ง , แบ่งดินแดน , ให้ชองขวัญ

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

+5% มีโอกาสได้เงิน 10 - 300 ตำลึงทองถ้าประจบสำเร็จ

+20 ความสัมพันธ์กับผู้ปกครองของคุณ

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

+30 ความสัมพันธ์กับคนประเภทเดียวกัน

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์จากการที่จางยรั่งธาตุไม้เกื้อ

+20 ความสัมพันธ์เมื่อเจอคนชื่อเสียงเดียวกัน

@Watcher

มอบผ้าคลุมขาวให้ [196] จาง ยรั่ง

ร้องขอผู้ติดตามจากจางยรั่ง

Weibin ชั่ว

เว่ยปินต้องเลื่อนกำหนดการออกเมืองของตนไปเพราะมีคนรับใช้มาแจ้งว่าจางกงกงเรียกพบ  เว่ยปินเดินทางมาถึงก็พบว่าในกรมมีทหารคุ้มกันหนากว่าปกติเล็กน้อย เขาไม่ได้สนใจก่อนจะเดินเข้าไปโดยไม่สนทหารที่เฝ้าอยู่เมื่อผลักประตูเข้าไปก็พบจางยรั่งนั่งอยู่โต๊ะตัวเดิมพร้อมอ่านรายงานอะไรสักอย่าง


"บุตรผู้โง่เขลาคาราวะพ่อบุญธรรม" เว่ยปินพูดพร้อมคุกเข่าและก้มหน้าน้อมตัวลงคาราวะจนแทบตัวจะติดพื้น


จางหยั่งเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะเก็บรายงานแล้วจึงสั่งให้เขาลุกขึ้น


"ท่านพ่อเรียกบุตรมาด้วยเรื่องอะไรหรือขอรับ"


"ผู้ติดตามเจ้าล่ะ" จางยรั่งถามด้วยท่าทีสงสัย


"เรียนท่านพ่อผู้ติดตามของลูกล้มป่วยตอนนี้กำลังจะนำไปรักษาตัว"


จางยรั่งทำเสียงคุ่นคิดก่อนจะหันกลับไปที่โต๊ะแล้วนั่งหลับตาลง เว่ยปินเมื่อหาโอกาสเหมาะก็รีบเข้าไปนวดต้นขาให้


"ท่านพ่อโปรดบอกบุตรมาเถอะว่าเรียกบุตรมาด้วยเรื่องอะไรต่อให้บุกนํ้าลุยไฟขอแค่ท่านพ่อกล่าว ลูกพร้อมเสมอ"

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ละโมบ

+5 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

+5% มีโอกาสได้เงิน 10 - 300 ตำลึงทองถ้าประจบสำเร็จ

+20 ความสัมพันธ์กับผู้ปกครองของคุณ

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

+30 ความสัมพันธ์กับคนประเภทเดียวกัน

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์จากการที่จางยรั่งธาตุไม้เกื้อ

[196] จาง ยรั่ง

Weibin ชั่ว

ต่อจากความเดิม

"ท่านพ่อโปรดบอกบุตรมาเถอะว่าเรียกบุตรมาด้วยเรื่องอะไรต่อให้บุกนํ้าลุยไฟขอแค่ท่านพ่อกล่าว ลูกพร้อมเสมอ"

“เจ้ารู้ข่าวหรือยัง จวนหยวนเซ่ามีนักฆ่าลอบสังหาร” จางยรั่งกล่าวหยั่งเชิงถามบุตรบุญธรรม

เว่ยปินมีสีหน้าตกใจก่อนจะกลับมาสงบ

"แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อคนเป็นอย่างไรบ้างขอรับ"

“เจ้าคิดว่าเป็นฝีมือผู้ใดกันที่กล้าทำอุกอาจเพียงนี้ ช่างน่าแปลกใจนักเนาะว่าไหม หากข้าเจอตัวคนวางแผนการนี้คงดีไม่น้อย เขาดูเป็นคนมีความสามารถ” จางยรั่งยกกาชามารินใส่จอกตนเองที่ล้น สายตามองบุตรบุญธรรม

เว่ยปินรีบคุกเข่าพร้อมแสดงสีหน้าสำนึกผิด "ท่านพ่อบุตรไร้ความสามารถไม่สามารถทำงานที่ท่านพ่อมอบหมายให้สำเร็จแถมนักฆ่ายังไปร่วมกับฝ่ายนั้นเป็นก้างขวางหูขวางตา"

“เจ้านะเจ้าเสียแรงที่ข้าไว้ใจและสอนสั่ง ทำไมไม่ซึมซับความฉลาดหลักแหลมจากข้าไปบ้าง ก่อนจะใช้คนไม่ตรวจสอบพื้นเพ พฤติกรรมก่อน แล้วนี่ดูเหมือนเจ้านั่นจะกลัวตายถึงกับรับใช้คนผู้นั้นเลยตามที่สายบ่าวไพร่ในจวนมันรายงานมา”

“ข้าจะทำยังไงกับเจ้าดีนะ….” จางยรั่งหยุดรินชาก่อนเคลื่อนจอกที่ล้นน้ำชาออกมาที่ขอบโต๊ะ

“ดื่มเสียก่อนสิ มาเหนื่อยๆ เจ้าคงร้อนแล้ว”

เว่ยปินรีบเข้าไปรับชาด้วยมือที่สั่นเทาก่อนกระดกจนหมดจอก "ขอบคุณพ่อบุญธรรมที่เมตตา บุตรยินดีทำทุกอย่างชดใช้ความผิดและแทนคุณพ่อบุญธรรมขอเพียงท่านกล่าว"

"ลูกขอบังอาจแสดงความคิดอ่าน บัดนี้คนในราชสำนักถูกแบ่งเป็นสองฝ่ายทั้งฝ่ายท่านพ่อและซันกง ลูกได้ยินว่าแถบเหลียงโจวมีแม่ทัพที่ใช้งานได้แซ่ต่งท่านพ่อคิดว่าเราควรสนับสนุนเขาดีหรือไม่"

“เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องเป็นกังวล เขาก็เป็นคนของเรา แต่คนผู้นี้ต้องระมัดระวังให้มากตัวเขาเองก็ทะเยอทะยานไม่แพ้ข้า หากพลาดพลั้งเพียงนิดเขาอาจตลบหลัง ส่วนตอนนี้ข้าเห็นว่าเจ้าน่ากระหายน้ำละมัง เชิญดื่มชาก่อนเลย” จางยรั่งแสยะยิ้มผายมือให้อีกฝ่ายดื่มชาตามสะดวก

เว่ยปินรับชามาดื่มด้วยความสงสัย

"ท่านพ่อเราสามารถเป็นหลิวปังส่วนเขาเป็นหานสิ่นได้ขอเพียงท่านสามารถสามารถทำให้เขาติดตามข้าได้ข้าก็สามารถคุมแม่ทัพผู้นี้ได้และเมื่อทุกอย่างลงตัวก็…" หลังพูดจบก็ใช้มือทำท่าเชือนคอ

"ด้วยทหารสามหมื่นคนเราจะได้หลักประกันที่แน่นอน"

“ข้าคิดว่านอกจากพ่อก็ไม่มีใครคุมเขาได้ แต่ข้ามีความคิดดีกว่านั้น ข้าจะส่งเจ้าไปสั่งสมกำลังที่เว่ยหนาน ที่นั่นเจ้าจะมีด่านตงกวนเป็นปราการและเขาหัวซาน หากข้าล้มเหลวให้เจ้ารีบนำทหารมาช่วยข้าออกจากลั่วหยางโดยเร่งด่วน” จางยรั่งกล่าวตอบอีกฝ่าย เขาเลือกเมืองที่อยู่ใกล้ที่สุดเพื่อหาหนทางรอดให้ตัวเอง หากการสังหารหยวนเซ่าล้มเหลว ก็ยากจะเข้าถึงตัวเหอจิ้น

(ถึงเวลานั้นจะมาไม่มาก็ได้แล้วแต่เรา) 555

    "เหตุใดเราถึงไม่ใช้ฉางอันแทนกันท่านพ่อที่นั่นข้าว่าเราสามารถยืนหยัดอย่างไม่มีทางล้มได้เลยด้วยซํ้า เว่ยหนานนั้นเป็นเพียงเมืองน้อยกลับกันฉางอันนิ่งใหญ่อนาคตเรากลับมาปกครองเว่ยหนานก็ยังมิสาย"

   

“ไกลจากลั่วหยางไปมาก หากเจ้าอยู่ฉางอันเกรงจะกลับมาช่วยข้าไม่ทันการ เอาไว้ค่อยขยับขยายเมื่อถึงตอนนั้น” จางยรั่งกล่าวตอบอีกฝ่าย เว่ยหนานหากคำนวณเส้นทางก็ราว ๆ สี่ห้าวันหากเร่งเดินทัพมาถึงลั่วหยาง แต่ฉางอันระยะทางไกลขึ้นไปอีก เรื่องชีวิตข้าจึงต้องรอบคอบไว้ก่อน

เมื่อเห็นจางยรั่งยืนกลางเขาก็ถอดใจก่อนจะยิ้มแย้ม "ลูกโง่เขลา ขอบคุณท่านพ่อที่ชี้แนะข้ายังต้องเรียนรู้จากท่านอีกมาก จริงด้วยท่านพ่อท่านบอกข้ามีด่านตงกวนเป็นกำแพงหมายความว่าตงกวนก็อยู่ในความดูแลของข้าใช่หรือไม่"

“ถูกต้องแล้ว นี่คือราชโองการที่ข้าเตรียมไว้ให้เจ้า เจ้านำสิ่งนี้ไปใช้ปกครองเว่ยหนานและตงกวนได้เลย เร่งสะสมกำลังพลและทรัพยากรไว้ ข้าเกรงว่าหวงตี้จะอยู่ได้อีกไม่นาน มีกบฎโจรผ้าเหลืองอีกแผ่นดินคงโกลาหลวุ่นวาย”

    "ท่านพ่อมิต้องกังวลลูกจะเร่งจัดเตรียมทุกอย่างให้พร้อม เมื่อถึงเวลานั้นขอเพียงท่านพ่อกล่าวกองทัพที่จงรักภักดีจะมุ่งหน้าสู่เมืองหลวงทันที!!" เว่ยปินกล่าวจบพร้อมเข้าไปรับราชโองการมาด้วยความสุขในใจ "อีกอย่างข้าไปครองเมืองโดยไม่มีอะไรเลยข้าเลยอยากจะรู้ท่านพ่อพอจะมอบทรัพยากรให้ข้าจำนวนนึงเพื่อให้ข้าสร้างตัวได้หรือไม่^-^ "

    “เจ้านำหนังสือนี้ไปพบตู่จิ้นกง ให้เขาจัดหาทรัพยากรเบื้องต้นให้เจ้า ทันทีที่เจ้าสร้างยุ้งฉางเมือง” จางยรั่งกล่าวก่อนยื่นให้อีกฝ่าย “จำไว้ อย่าทำเสียมารยาทล่ะ เรากับเขายังต้องใช้ผลประโยชน์กันอีกนานและเจ้าตัวเองก็มีกำลังทหารพอสมควรที่ข้าอยากได้มาในครอบครอง”

    "ท่านพ่อโปรดวางใจข้าจะไม่ทำให้ท่านพ่อขายหน้าอีกแน่นอน ข้าจะปฏิบัติกับเขาเสมือนญาติมิตรเพื่ออนาคตพวกเราสองคนจะเป็นดั่งอาวุธและชุดเกราะให้ท่าน" พูดพร้อมไปนำหนังสือมาเก็บไว้ในเสื้อ "หากท่านพ่อไม่มีอะไรแล้วลูกขอตัวไปเตรียมการใหญ่ให้ท่าน"

    เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ละโมบ

+5 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

+5% มีโอกาสได้เงิน 10 - 300 ตำลึงทองถ้าประจบสำเร็จ

+20 ความสัมพันธ์กับผู้ปกครองของคุณ

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

+30 ความสัมพันธ์กับคนประเภทเดียวกัน

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์จากการที่จางยรั่งธาตุไม้เกื้อ

[196] จาง ยรั่ง

   

Weibin ชั่ว

ยามกลางคืนที่ฝนโหมหนักเว่ยปินพร้อมเชือกที่มัดตนเขามาคุกเข่าอยู่ต่อหน้าจางหรั่ง



"เจ้ายังมีหน้ากลับมาหาข้าอีกรึไอลูกทรพี!! ข้ามอบให้เจ้าทุกอย่างแต่เจ้ากลับไม่รับไว้ซักอย่าง"


จางหยั่งตวาดพร้อมปาแท่งฝนหมึกใส่หัวของเว่ยปินจนเลือดไหลออกมา


"ท่านพ่อลูกไร้ความสามารถหวังแต่ท่านโปรดละเว้นโทษตายให้โอกาสลูกได้แก้..."


เขาพูดไม่ทันจบจางยรั่งลุกขึ้นพร้อมพุ่งเข้ามาทีบด้วยความโกรธ


"เจ้ายังจะกล้าขอโอกาสกับข้าอีกรึ ทุกวันนี้อาการของฝ่าบาทก็ไม่สู้ดีข้าแค่ต้องการคนมาสานต่ออำนาจทำไมมันอยากเย็นขนาดนี้"


"ท่านพ่อโปรดระงับโทสะ ลูกสำนึกผิดหวังว่าท่านพ่อจะให้อภัยข้าสักหน"


เว่ยปินพูดพร้อมโขกหัวแถบเท้าจางหรั่ง จางหรั่งถอยกลับไปนั่งเก้าอีกพร้อมกลับครึงกระหม่อม


"ข้าเหนื่อยเหลือเกินหลิงเว่ย ข้าเหนื่อยกับเจ้าเหลือเกิน เด็กๆจับตัวหลิงเว่ยไปโบยห้าสิบไม้ให้หราบจำ"


"ขอบคุณท่านพ่อที่ไว้ชีวิต ลูกจะไม่ลืมความเมตตาครั้งนี้"


"ยังไม่รีบพาตัวมันไปโบยอีก!!"


เว่ยปินโขกศรีษะพร้อมลุกไปกับทหารโดยดี

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ละโมบ

+5 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์กับผู้ปกครองของคุณ

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

+30 ความสัมพันธ์กับคนประเภทเดียวกัน

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์จากการที่จางยรั่งธาตุไม้เกื้อ

+20 ความสัมพันธ์เมื่อเจอคนชื่อเสียงเดียวกัน

Weibin ชั่ว

ณ ตำหนักหลังใหญ่ฝนโหมกระหนํ่าลงมาอย่างรุนแรงหน้าตำหนักกลับมีร่างของคนสองคนอยู่ คนหนึ่งคุกเข่าอีกคนยืนถือร่มด้วยสายตาลำบากใจ



"กงกงได้โปรดอย่าได้ทำให้ข้าน้อยลำบากใจเลย จางกงกงมิต้องการพบใครในเวลานี้ท่านก็กลับไปพักผ่อนเสียก่อน ร่างกายของท่านพึ่งดีขึ้นได้โปรดอย่าดันทุรังต่อไปเลย"


เว่ยปินที่กำลังจะถูกทิ้งนั้นรู้ตัวดีเขาจึงไม่ยอมอยู่เลยคุกเข่าคำนับโดยไม่สนใจคำขันทีรับใช้


"เจ้าไปเรียนท่านพ่อบุญธรรมตัวข้ายินดีมอบเงินหกร้อยตำลึงทองเป็นการสำนึกผิด ทั้งยินดีทำงานหวังช่วยแบ่งเบาภาระของท่านแม้ว่างานนั้นจะต้องบุกนํ้าลุยไฟก็ตาม"


เว่ยปินกล่าวพร้อมนำเงินห้าสิบตำลึงทองยัดใส่มือขันทีรับใช้ หวังเป็นสินนํ้าใจ


"ทำไมท่านถึงได้ดื้อดึงขนาดนี้ ข้าจะพยามช่วยท่านเท่าที่ทำได้แต่ท่านอย่าได้คาดหวังความคิดของจางกงกงไม่ใช่ใครจะคาดเดาได้"


"ขอบใจเจ้ามาก ขอบใจเจ้ามากจริงๆ"


"ระหว่างนี้ท่านโปรดไปพักที่ตึกข้างก่อน ไว้ข้าจะรีบนำคำตอบไปให้"


เว่ยปินลุกขึ้นพร้อมรับร่มแล้วเดินไปยังตึกข้างด้วยอย่างโซซัดโซเซ ขันทีรับใช้มองตามแล้วส่ายหน้าแล้วรีบเข้าไปภายในตำหนักเพื่อเข้าพบจางหรั่ง


มอบตำลึงทอง600 ตำลึงเป็นการสำนึกผิด [196] จาง ยรั่ง


มอบสินนํ้าใจ 50 ตำลึงทองเป็นสินนํ้าใจ

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ละโมบ

+5 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

+20 ความเครียด จากการมอบตำแหน่ง , แบ่งดินแดน , ให้ชองขวัญ

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์กับผู้ปกครองของคุณ

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

+30 ความสัมพันธ์กับคนประเภทเดียวกัน

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์จากการที่จางยรั่งธาตุไม้เกื้อ

+20 ความสัมพันธ์เมื่อเจอคนชื่อเสียงเดียวกัน

Weibin ชั่ว

เว่ยปินนั่งรอจนเกิดอาการง่วงนอนแต่ก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะขันทีน้อยรายงานว่า จางยรั่งเรียกตนเข้าพบ ก่อนที่จะลุกไปก็พยักหน้าเป็นการขอบคุณขันทีน้อยอีกครั้ง



"คาราวะพ่อบุญธรรม ลูกเนรคุณขอบคุณท่านพ่อที่มอบโอกาสให้"


จางหรั่งเพ่งมองไปที่แผลบนหน้าผากของเขาด้วยแววตาที่อธิบายไม่ถูก พร้อมพูดด้วยนํ้าเสียงเหนื่อยอ่อน


"โอกาสนี้จะเป็นโอกาสสุดท้ายของเจ้า"


"ท่านพ่อโปรดกล่าวข้าขอสาบานจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง" ทั้งแววตาและนํ้าเสียงของเขาเต็มไปด้วยด้วยความมุ่งมั่น


"ข้ามีทางเลือกให้เจ้าสองทาง หนึ่งไปครองเจี้ยนเฉิงเป็นเจ้าเมืองที่นั่น สองกลับเข้าราชสำนักไปอยู่ข้างองค์ชายใหญ่อย่าให้พระองค์เอนเอียงไปข้างซันกงมากเกินไป ทั้งสองงานนี้นับว่าสำคัญทั้งคู่เจ้าจงตรองให้ดี"


เว่ยปินแสดงสีหน้าครุ่นคิดซักพักก่อนที่แววตาจะเกิดประกายขึ้น


"เรียนท่านพ่อลูกเลือกกลับเข้าราชสำนักขอรับ"


"หือ ทำไมเจ้าถึงเลือกทางที่สองช่วยบอกความคิดของเจ้าหน่อย"


"เรียนท่านพ่อตามตรงตอนนี้ราชสำนักเกิดคลื่นใต้นํ้ามากมาย ภายในย่อมสำคัญกว่าภายนอกสงครามระหว่างเรากับซันกง ใครควบคุมเมืองหลวงได้เท่ากับชนะการที่ไปเตรียมฐานที่มั่นที่เจียงหนานไม่ต่างอะไรจากการยอมรับว่าเราจะสู้ไม่ได้หรือไม่สู้"


จางหรั่งแสดงสีหน้าครุ่นคิดก่อนจะยื่นป้ายคำสั่งให้กับเขา


"เจ้าไปอยู่กับองค์ชายใหญ่ให้ระวังตัวให้ดี ข้าคาดหวังในตัวเจ้ามาก"


"บุตรจะไม่ทำให้ท่านพ่อผิดหวัง"


เว่ยปิ่นพูดพร้อมโค้งคำนับ แล้วจึงเดินไปรับป้ายก่อนขอตัวกลับ

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ละโมบ

+5 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

+5% มีโอกาสได้เงิน 10 - 300 ตำลึงทองถ้าประจบสำเร็จ

+20 ความสัมพันธ์กับผู้ปกครองของคุณ

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

+30 ความสัมพันธ์กับคนประเภทเดียวกัน

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์จากการที่จางยรั่งธาตุไม้เกื้อ

+20 ความสัมพันธ์เมื่อเจอคนชื่อเสียงเดียวกัน

Weibin ชั่ว

ตอนนี้เว่ยปินคุกเข่ารอจางยรั่งภายในห้องหนังสือด้วยสีหน้ากังวล ตนพึ่งได้รับใช้องค์ชายใหญ่ไม่นานกลับถูกเรียกพบเป็นการด่วน ไม่นานจางยรั่งก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้ามีความสุข

"บุตรคาราวะพ่อบุญธรรม"

"มาๆไม่ต้องมากพิธี หลิงเว่ยข้าพึ่งได้อำนาจผู้ตรวจการมาไว้ในมือเจ้าถือโอกาสนี้พาองค์ชายน้อยไปกับเจ้าด้วย หน้าที่ของเจ้าคือตรวจการเมืองเว่ยหนาน โผหยางและซินเย่สังเกตุท่าทีของเจ้าเมืองใหม่ทั้งสาม"

เว่ยปินแสดงสีหน้าครุ่นคิดก่อนจะพูดไปด้วยความกังวล

"ท่านพ่อตอนนี้โจรผ้าเหลืองกำลังลุกฮือการพาองค์ชายน้อยออกไปนอกเมืองหลวงเห็นทีไม่ควร"

"หลิงเว่ยเจ้าเป็นขันทีประจำตัวองค์ชายอนาคตเจ้าเป็นขันทีส่วนพระองค์ของฮ่องเต้เจ้ากลับกลัวแค่พวกชาวนาลุกฮือ?"

"ไม่ท่านพ่อข้ามิเคยกลัวแต่ความปลอดภัยขององค์ชายสำคัญที่สุด"

เว่ยปินพูดจบพร้อมมองไปที่จางยรั่งด้วยสายตาแข็งกร้าว จนจางยรั่งต้องถอนหายใจ

"ได้ข้าจะจัดเตรียมองครักเกราะทองไปปกป้ององค์ชายน้อยด้วย เจ้าก็รีบเตรียมตัวออกเดินทางเถิด"

เว่ยปินคับนับก่อนที่จะลุกจากไปจางยรั่งส่งเสียงไอออกมา

"เจ้าลืมสิ่งนี้รึป่าว"

เว่ยปินหัวเราะแห้งออกมาก่อนเดินเข้าไปคุกเขารับราชโองการจากมือจางยรั่ง ก่อนจางยรั่งจะปล่อยมือกลับโน้มหน้ามาที่ข้างหูก่อนจะกระซิบงานอีกอย่าง

"ตามตัวเจ้าลัทธิ..."

"ข้าทราบแล้วท่านพ่อไม่ต้องกังวลข้าจะรีบไปรีบกลับ"

กล่าวจบก็ลุกขึ้นกำราชโองการแน่นแล้วเดินจาก

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ละโมบ

+5 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์กับผู้ปกครองของคุณ

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

+30 ความสัมพันธ์กับคนประเภทเดียวกัน

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

+20 ความสัมพันธ์จากการที่จางยรั่งธาตุไม้เกื้อ

+20 ความสัมพันธ์เมื่อเจอคนชื่อเสียงเดียวกัน

Weibin ชั่ว

เมื่อเว่ยปินถึงเมืองหลวงก็ส่งองค์ชายไว้ที่ตำหนักส่วนตนมุ่งหน้ามากรมราชเลขาต่อด้วยความเร่งรีบ  ใช้เวลาไม่นานรถม้าก็มาหยุดหน้ากรม เว่ยปินก้ามลงรถม้าตลอดระเบียงขันทีทั้งหลายต่างทักทายเขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มด้วยความประจบ



"ลำบากกงกงแล้วการเดินทางครั้งนี้ของท่านนับมีความชอบได้รับรางวัลใหญ่เป็นแน่ หวังว่าพวกเราจะได้มีวาสนาร่วมซดนํ้าซุปถ้วยนั้นของท่านด้วย"


"ฮ่าๆ เจ้าพูดเกินไปแล้วข้าแค่ไปตรวจการมานิดหน่อยความชอบจะไปมากมายอะไร  แต่หากเป็นดั่งที่ท่านว่าจริงข้าก็ย่อมไม่ลืมพี่น้อง ฮ่าๆ"


เว่ยปินกล่าวตอบไปอย่างมีคความสุข จากนั้นขันทีหลายคนก็ร่วมแสดงความยินดีประจบเขากันใหญ่ กว่าเว่ยปินจะขอตัวออกมาได้ก็แย่เหมือนกัน เขาเดินต่อมาเรื่อยจนถึงจวนหลัก เข้าไปด้านในก็พบจางหรั่งนั่งจิบชารอตนอยู่


"ลูกคาราวะท่านพ่อ" เว่ยปินคำนับลงอย่างน้อบน้อม จางหรั่งมองด้วยสายตาอบอุ่นครู่นึงก่อนจะกลับไปเป็นปกติ


"การเดินทางครั้งนี้ของเจ้าคงจะลำบากมาก ลุกขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ดีๆก่อนเถอะ"


เว่ยปิ่นรีบส่ายหน้าพร้อมเข้าไปนวดบริเวณต้นขาจางหรั่งเบาๆ


"ลูกไม่กล้าตีตัวเสมอท่านพ่อ ถ้าลูกกล้าทำนี่ก็ว่าลูกนับไม่รักดี"


"ฮ่าๆ เจ้านี่ไม่เปลี่ยนไปจริงๆมาเว่ยเอ๋อเจ้ารายงานการตรวจการครั้งนี้ให้ข้าฟังหน่อย"


เว่ยปินเห็นอีกฝ่ายอารมดีพร้อมเรียกตนอย่างอบอุ่นก็รีบลุกขึ้นถอยออกไปด้านหน้าแล้วเริ่มรายงาน


"เมืองซิ่นเย่ ประชาชนล้วนอยู่ดีมีสุข ราชครูหลิว และองค์ชายน้อยก็อยู่ที่นั่นนับไม่มีปัญหาอะไร เมืองโผหยางประชาชนอยู่ดีมีสุขแต่เกิดกองโจรอาระวาดเข้ายึดท่าเรือ ตอนนี้เจ้าเมืองคนปัจจุบันได้เดินทัพเข้าปราบปราม ชาวเมืองเว่ยหนานปกติดี แต่..."


จางหรั่งที่ฟังอยู่เห็นเว่ยปินหยุดไปตนก็เกิดข้อสงสัยขึ้นมา


"เจ้ามีอะไรพูดมาเถอะ"


"ขอรับท่านพ่อ เมืองเว่ยหนานปกติดี แต่เจ้าเมืองผู้นี้กับแข็งกระด้างทั้งท่าทีมิได้เป็นมิตรข้าว่าคนผู้นี้ไม่สามารถนำมาใช้งานได้"


"อืมม แล้วเรื่องส่วยที่ข้ามอบหมายให้เจ้าทำล่ะ"


"เรียนท่านพ่อทุกเมืองล้วนจ่ายมาครบถ้วน" เว่ยปินพูดจบก็ยกหีบทองทั้งสามหีบมอบให้จางหรั่ง


"หือ? เจ้าเก็บส่วนแบ่งไปแล้วรึ"


"ลูกมิกล้ารับส่วนแบ่งทั้งหมดด้วยบารมีของท่านทำให้ลูกเดินทางสะดวกราบลื่น"


จางหรั่งได้ยินดังนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดังก่อนจะเก็บหีบทั้งหมดไป


"เจ้าทำได้ดีมาก เจ้าไม่รายเรื่องลัทธินั่นแปลว่าไม่พบอะไร?"


"เรียนท่านพ่อลูกล้วนสังเกตุทุกอย่างก็มิพบอะไร ดูท่าอีกฝ่ายไม่ต้องการให้เราหาตัวเจอง่ายๆ"


"อืม ชั่งมันเถอพในเมื่อเจ้าไม่พบก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ไหนเจ้าอยากได้รางวัลอะไรจากการทำความชอบครั้งนี้ลองบอกข้ามา"


เว่ยปินได้ยินประโยคนั้นตนก็รีบหมอบลงไปกับพื้น ด้วยสีหน้ามีความสุข


"ไม่ว่าท่านพ่อจะให้อะไรเป็นรางวัลลูกนั้นน้อมรับไม่ขอต่อลอง"


มอบเงิน300ตำลึงทองให้จางหรั่ง

เจ้าเล่ห์/เสแสร้ง

+4 Point จากการโรลวางแผนใช้อุบาย

ละโมบ

+20 ความเครียด จากการมอบตำแหน่ง , แบ่งดินแดน , ให้ชองขวัญ

ประจบสอพลอ

+2 Point จากการโรลใช้กลอุบาย

+5% มีโอกาสได้เงิน 10 - 300 ตำลึงทองถ้าประจบสำเร็จ

-20 สูญเสียความเครียดจากกาโรลประจบ

ขันที

+3 Point เมื่อโรลใช้แผนและกลอุบาย

หูดี

+2 Point จากการโรลใช้แผนการหรือกลอุบาย

อัจฉริยะ

+5 Point จากการโรลใช้แผนการและกลอุบาย

บวกความสัมพันกับ จางหรั่ง [196]

+30 ความสัมพันธ์กับคนประเภทเดียวกัน

+15 ความสัมพันธ์กับคนที่คุยด้วย

+5 ความสัมพันธ์คนที่มีนิสัยเดียวกัน

+20 ความสัมพันธ์จากการที่จางยรั่งธาตุไม้เกื้อ