แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ZhaoPei เมื่อ 2021-11-22 16:09
เป็นอีกวันที่จ้าวเพ่ยมาแวะหามือปราบ เพียงแต่คราวนี้นางเย็นลงกว่าครั้งแรกมาก มือเรียวโอบรอบหูตระกร้า ของที่นำมาภายในถูกปรกด้วยผ้าผืนเล็กพอให้ไม่มีฝุ่นมาเกาะระหว่างเดินทางมาที่นี่ ครานี้นางมาด้วยตัวคนเดียวไม่มีผู้มารอแน่นอนว่าไม่ต้องกังวลว่านางจะช้าหรือทำให้คนอื่นเสียเวลา อย่างไรก็ตามนางไม่ได้นำเสี่ยวเฮยมาด้วยเพราะกลัวว่าจะถูกห้ามนำสัตว์เข้าแล้วเจ้าเสี่ยวเฮยจะเตลิดหนีจนตามจับได้ยาก
"แม่นาง.. มาอีกแล้วหรือ" ผู้คุมเอ่ยทักทายจ้าวเพ่ยเมื่อเห็นนางเดินมาหา สายตามองไปยังตระกร้าราวกับว่าเกิดความสงสัยบางอย่าง "นำอะไรมาด้วยล่ะนั่น"
"อาหารและชาเจ้าค่ะ.." ตระกร้านำมาไว้กับตัวเสียก่อนที่อีกฝ่ายจะใช้มือจับเพื่อดึงออกไป หญิงสาวแทบจะขมวดคิ้วเมื่อเห็นผู้คุมจะเอาตระกร้าของนางไปราวกับจะยึดเสียอย่างนั้น แม้ว่าจะไม่มีอะไรแต่หากอยู่ในมือผู้คุมนางเองก็ไม่มั่นใจว่าจะถึงมือคนที่ต้องการจะส่งหรือไม่
"นำมาให้ข้าตรวจ.. แน่ใจได้อย่างไรว่าแม่นางจะไม่ส่งอาวุธหรืออะไรให้เขา"
"มีเพียงอาหารเท่านั้น ท่านทำอะไรให้ยุ่งยาก" แม้จะกล่าวออกไปเช่นนั้นแต่จ้าวเพ่ยก็ยอมให้ผู้คุมนำตระกร้าของนางไปตรวจสอบ ผ้าปรกปิดถูกเปิดขึ้นเพื่อดูของด้านใน มีเพียงอาหารหนึ่งมื้อและชาตามที่นางกล่าวจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นผู้คุมก็ใช่ว่าจะให้นางไปเยี่ยมทั้งเซ็ทอาหารได้ง่ายๆ
"นำเข้าไปได้ แต่ต้องจ่ายค่า.."
"อีกแล้วหรือ.. ต้องใช้จ่ายอะไรมากมาย ข้าเองมาเยี่ยมนักโทษก็เสียเวลาทำงานเช่นกัน ใช่ว่าจะมีตำลึงให้ท่านตลอดนะ"
จ้าวเพ่ยเห็นสายตาของอีกฝ่ายดูไม่โอนเอียงเลยแม้แต่น้อย หญิงสาวเองก็ไม่รู้ว่าแค่เยี่ยมนักโทษหนึ่งครั้งค้องใช้ค่าใช้จ่ายอะไรมากมาย เห็นเรียกเก็บมากขนาดนี้ก็ไม่เห็นคุกจะดูดีขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย ถุงเงินตำลึงเงินถูกดึงออกมาเพื่อนับเงินทั้งค่าเยี่ยมนีกฏทษและค่าใช้จ่ายอื่นๆที่นางไม่คิดว่าจะต้องเสียมากมายเสียขนาดนี้
"แม่นางก็หาใช่ชาวบ้านธรรมดานี่.. เพียงแค่นี้ก็จ่ายได้ตลอดไม่ใช่หรือ" ผู้คุมเอ่ยทั้งมือมือเรียวหยิบเงินออกมาจากถุงโดยไม่มีส่วนขาดเลยแม้แต่น้อย หนำซ้ำยังพอมีตำลึงเงินเหลืออีกมากกว่าที่คิดเอาไว้มาก มือเรียวถือตำลึงเงินจำนวนมากเอาไว้ยังคงถูกมองตาม นางเองก็ไม่รู้ว่ากำลังถูกจ้องกลับยกมือขึ้นแนบอกเอาไว้เพื่อจะคุยบางอย่างก่อนจ่าย
สายตาผู้คุมมองตามมือมาหยุดตรงหน้าอกนางก็แทบจะเปลี่ยนจุดโฟกัสแทบจะไม่ทัน เขาเองคิดว่านางคงจะยื่นตำลึงมาให้ไม่คิดว่าจะอิดออดค่าใช้จ่ายเข้าคุกอีกครา
"ข้าต้องจ่ายเช่นนี้ตลอดที่มาเยี่ยมหรือ.."
"มันก็ต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว.."
"ค่าอะไรมากมาย รักษาคุกหรือไง ข้าก็ไม่เห็นข้างในจะดีแม้แต่น้อย เหม็นอับอย่างกับอะไรดี" นางกล่าวกับผู้คุมหวังว่าเขาจะยอมลดค่าเยี่ยมลงบ้างแต่ดูเหมือนตู่จ้าวจะไม่สนใจนางเลยแม้แต่น้อย อย่างที่ใครเขาว่า เงินย่อมสำคัญกว่าอิสตรีเป็นไหนๆ
"ที่นี่ข้าดูแลรักษาอย่างดี สะอาดกว่าคุกที่อื่นเป็นไหนๆ.." มือหนายื่นมาตรงหน้าจ้าวเพ่ยเพื่อขอรับค่าเยี่ยมนักโทษ หญิงสาวเม้มปากเล็กน้อยและค่อยไปลดมือลงวางตำลึงทั้งหมดที่นางกำเอาไว้ให้อีกฝ่าย "หากแม่นางไม่อยากจ่ายก็ไม่ต้องมาที่นี่.. มันก็มีเพียงเท่านั้น"
"มีผู้คุมเอาเปรียบเช่นนี้.. ข้าก็ไม่อยากจะมาบ่อยๆหรอก" จ้าวเพ่ยกล่าวออกไปแทบจะทำให้ตู่จ้าวสะดุ้ง เขาหรี่ตามองนางที่เหมือนจะหลอกด่าตนทางอ้อมๆ
"เอาเปรียบ?.. แม่นางว่าผู้ใดเอาเปรียบ"
หญิงสาวทำเป็นไม่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย นางดึงตระกร้าอาหารมาไว้กับตัวและเดินเข้าไปยังด้านในคุกใต้ดินเพื่อไปหาคนที่ต้องการพบในยามนี้
แน่นอนว่าคุกใต้ดินมันก็ย่อมมีอาหารสำหรับหายใจน้อยอยู่แล้ว ยิ่งเข้ามาด้านในยิ่งรู้สึกสงสารเหล่านักโทษที่นี่ที่ต้องใช้ชีวิตอย่างลำบาก หญิงสาวก้าวเดินตามทางไม่ได้หวังจะให้ผู้คุมตามมาคุมนางเสียเท่าไหร่นัก แค่เพียงอยากพบหน้าและพูดคุยกับบางคนเพื่อสอบถามข้อมูลบางอย่างเพียงเท่านั้น
"เพ่ยเอ๋อร์.. มาที่นี่ทำไมอีก" คราวนี้มือปราบไม่ได้หลับอย่างเช่นครั้งที่มาเยี่ยมคราแรก เขามองจ้าวเพ่ยเดินมาหยุดตรงหน้าตะรางคุมขังทั้งสองมือหิ้วหูตระกร้าปรกด้วยผ้าผืนสีครึ้มราวกับมีอะไรบางอย่างที่ผิดกฏหมายมาให้
"ข้ามาเยี่ยมท่านเจ้าค่ะ.. อยู่ที่นี่คงจะคิดถึงอาหารภายนอก" นางดึงผ้าออกให้เห็นอาหารและชาที่นางเตรียมมาให้มือปราบ "ข้าจึงเตรียมอาหารมาให้เจ้าค่ะ"
อาหารส่งต่อให้มือปราบในคุก เขาเปิดมันออกเห็นอาหารทะเลอยู่ในนั้นก็เงยหน้ามองจ้าวเพ่ยตรงหน้า สตรีงามยังคงยืนยิ้มให้เขาราวกับว่าไม่เคยเกิดเรื่องอะไรขึ้น
"เพ่ยเอ๋อร์ไม่เกลียดข้าหรือ เรื่องที่ข้าต้องโทษเช่นนี้"
"ข้าไม่เชื่อว่าท่านมือปราบเป็นคนทำหรอกเจ้าค่ะ.." นางกล่าวทั้งเค้นยิ้มออกมา แม้ว่าในใจนางจะยิ้มไม่ออกเลยก็ตาม อย่างไรก็ต้องทำให้เขารับรู้ว่าคนข้างนอกเช่นนางยังคงมีความสุขดี..
เพียงคำพูดนั้นกลับทำมือปราบหวังแทบจะพูดไม่ออก ยิ่งรู้ว่าจ้าวเพ่ยยิ้มออกมาเช่นนั้นแต่สายตานางกลับหม่นหมองเสียเหลือเกิน บุรุษนักโทษหยิบกุ้งที่นางเตรียมเอาไว้ให้ขึ้นมากิน รสชาติไม่เหมือนที่เคยกินในบ้านครานั้น รู้ได้เลยว่านางไม่ได้ทำเองแน่นอน
"ข้า.. อยากจะ.." นางพูดออกมาแต่กลับชะงักเอาไว้เล็กน้อย หญิงสาวจดจำได้ดีครั้งนั้นที่มือปราบไม่ยอมที่จะให้เหล่าโจรภูเขาช่วยเหลือ นางตึงเปลี่ยนเรื่องแทบจะทันที "หากมีเรื่องใดที่ข้าช่วยท่านได้.. ข้าจะพยายาม"
"ไม่ต้องทำอะไรเกินตัวเช่นนั้นก็ได้" มือปราบหวังยิ้มออกมาให้นาง อาหารถูกกินหมดเหลือเพียงกล่องส่งคืนให้แก่จ้าวเพ่ยไปด้วย
หญิงสาวรับกล่องเปล่ามาและรินนำชาส่งต่อให้อีกฝ่าย สายตามองไปยังมือปราบและคุกด้านใน แน่นอนว่าชีวิตนักโทษไม่ใช่ว่าจะสุขสบาย ซ้ำร้ายกลับน่าอึดอัดและน่าหดหู่มากขนาดไหน
"ท่านมือปราบเจ้าคะ.. ข้าเองยังไม่ได้เล่าเรื่องหนึ่งให้ท่านได้ฟังเลย" นางกล่าวขณะมองอีกฝ่ายจิบน้ำชาไปด้วย มือเรียวสวยพับผ้าสีครึ้มลงตระกร้าอย่างลวกๆ อย่างไรยางก็เก็บทั้งหมดเพื่อทำความสะอาดอีกรอบอยู่แล้ว
"ข้าได้ซื้อไร่ชาที่หมู่บ้านเซี่ยมา.. อันที่จริงข้าซื้อหลังจากที่ท่านขอข้าแต่งงานได้เพียงไม่กี่ตะวัน ข้าแค่อยากจะเดินทางมาที่นี่เพื่อบอกกับท่าน.. แต่ว่า" จ้าวเพ่ยไม่อยากกล่าวต่อว่านางได้รับข่าวร้ายก่อนจะบอกข่าวดีแก่มือปราบเสียก่อน ทุกอย่างช่างดูรวดเร็วเสียจนนางตั้งตัวไม่ทัน จึงได้กลายเป็นทุกอย่างที่วาดฝันแทบจะสลายลงในพริบตา
"ยินดีกับเพ่ยเอ๋อร์ด้วย.." มือปราบยื่นมือมาลูบหัวสตรีผู้ปั้นหน้าเศร้าเหมือนทุกครา จ้าวเพ่ยเม้มปากเล็กน้อยพอไม่ให้นางแสดงสีหน้าไม่ดีออกไป ริมฝีปากอาบด้วยชาดคลี่ยิ้มเล็กน้อยแก่อีกฝ่ายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความรู้สึกของนางตอนนี้มากนัก
ผมสีดำขลับนุ่มถูกลูบพอให้รู้สึกถึงตัวตนอีกฝ่าย จ้าวเพ่ยรำคาญซี่ตะรางที่คั่นกลางระหว่างพวกนางเสียเหลือเกิน แม้จะใกล้กันเพียงนี้ แต่กลับรู้สึกปวดใจอย่างที่นางไม่เคยเป็นมาก่อน ซุนหยางเองก็กล่าวให้นางตัดใจไปเสียแต่ครั้นได้เห็นใบหน้าของอีกฟากทำเอานางไม่กล้าที่จะหักหลังบุรุษผู้นี้เลย
"ข้าอยากให้ท่านมือปราบไปเห็นไร่ชาด้วยกันกับข้านะเจ้าคะ" นางกล่าวทั้งยกมือสัมผัสมืออีกฝ่าย ไม่ต้องการให้หยุดสัมผัสนางในตอนนี้ อย่างไรขอสักเวลาก่อนที่จะหมดเวลาราชการ ให้ได้อยู่กับบุรุษคนนี้ให้นานที่สุดเท่าที่นางจะทำได้
เอฟเฟคลักษณะนิสัย โลเล -15 ความสัมพันธ์ คนที่กำลังจีบ มีตัญหา +2 Point ทุกครั้งที่ดำเนินวางแผนจีบเพศตรงข้าม
เอฟเฟคความสัมพันธ์ [174] หวังโก่วเจียง +20 ความสัมพันธ์ เมื่อธาตุไฟ เกื้อหนุน ดิน [[หัวดี >> หัวดี]] +15 ความสัมพันธ์ เมื่อเจอคนที่มีชื่อเสียงเดียวกัน +30 คุณธรรมเมื่อเจอคนมีชื่อเสียงเดียวกัน
[174] มอบ กุ้งนางหงส์ และ ชาเจียวกู่หลาน ให้
จ่ายค่าเยี่ยมนักโทษ: 15 ตำลึงเงิน + สินบนผู้คุม: 15 ตำลึงเงิน + ค่านำของให้นักโทษ: 15 ตำลึงเงิน + ภาษีประจำเมือง: 7% 48 ตำลึงเงิน
| 
ไม่ระบุชื่อ
โพสต์ 2021-10-21 13:55:52
ไม่ระบุชื่อ
โพสต์ 2021-10-21 13:47:55
